Στο ακυρωθέν γκολ της Ρεάλ (και μέχρι αυτό να ακυρωθεί), η κάμερα τον δείχνει απλά να χειροκροτά, να χειροκροτά ψιλοσυγκαταβατικά και ψιλοβαριεστημένα, ενώ ο πάγκος έχει προφανώς πεταχτεί και χοροπηδάει. Από την ίδια κάμερα θα δούμε τον Κλοπ να πανηγυρίζει όσο πιο έξαλλα γίνεται το γκολ της Λίβερπουλ. Στο ψαλιδάκι του Μπέιλ, ο Ζιντάν, συνεπής προς τις επιταγές της απόλυτα κουλ συμπεριφοράς, θα επιδοκιμάσει το όσο να ‘ναι ξεχωριστό αυτό γκολ για τελικό Champions League, πρώτα πιάνοντας το λαμπερό ξυρισμένο του κρανίο (στο σημείο ακριβώς που είχε κουτουλιάσει κάποτε όταν ήταν παίκτης και βρισκόταν στον αντίποδα του κουλ τον Ματεράτσι) και στη συνέχεια με χειρονομία επιδοκιμασίας μύστη προς μύστη. Οι υπόλοιποι προπονητές ποδοσφαίρου ας πανηγυρίζουν όσο ένθερμα λαχταρά η καρδιά τους, εκείνος παρακολουθεί τον αγώνα σαν κονοσέρ, παρακολουθεί τον αγώνα αντιδρώντας στα γκολ αναλόγως του βαθμού δυσκολίας τους. Μόνο μια στιγμή λυγίζει, όταν βλέπει τον πάγκο δίπλα του να έχει τρελαθεί, οπότε μπαίνει κάπως στο κλίμα και συνεχίζει την κίνηση επιδοκιμασίας με το χέρι σε λίγο πιο γρήγορο τέμπο. Αντέδρασε έτσι επειδή είναι μόλις η τρίτη σερί κατάκτηση κυπέλλου. Μεγαλώνοντας θα αντιδρά σε τέτοιου είδου γκολ χειροκροτώντας ψιλοσυγκαταβατικά και ψιλοβαριεστημένα, μέχρι να φτάσει η στιγμή που την ώρα του αγώνα θα κρατά κι ένα βιβλίο στο χέρι και θα διαβάζει παράλληλα, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο παιχνίδι ή σηκώνοντας το κεφάλι τη στιγμή που θα ακούσει τις ιαχές των πανηγυρισμών. Μετά μπορεί να βάλει κι ακουστικά για να μην τον ενοχλούνε. Kι ούτως ή άλλως θα διαβάζει και θα ακούει καθισμένος οκλαδόν, λίγα μέτρα πλάι στη γραμμή του πλαγίου, λίγα μέτρα πάνω από το έδαφος.
Zεναντίν Ζεντάν
Comments
2 responses to “Zεναντίν Ζεντάν”
-
Θα είναι τότε ολότελα νεκρός. Όπως όλοι οι μεγάλοι πάσχοντες θα έχει ήδη συμπληρώσει τον κύκλο της πληρότητας και τα μάτια του θα χάσκουν στο κενό. Θα είναι λέω αγιάτρευτος από λυσιτελή διαβήματα. Σαν να έχει γλυτώσει από βαρειά αρρώστια. Το δυστύχημα είναι πως , σε αυτήν τη φάση, δεν θα έχει να μας προτείνει τίποτε. Θα έχει μετατοπιστεί, λέω εγώ τώρα, σε αυτήν την ατονία που περιγράφετε, όπου εμάς τους υπόλοιπους που γουστάραμε και παίξαμε μπάλα, θα μας έχει μείνει το όμορφο θέαμα της Λίβερπουλ που καταρρέει μπροστά στα μάτια μας…
-
Μα, καλά… Ζεναντίν τον Ζιντάν; Κέρδισε την ψυχή σου. Ή ούρλιαξε στη Σαχάρα σου. Τουλάχιστον άσε αυτά τα φθινοπωρινά για τον Αλέξη Σπυρόπουλο που είναι ο μαιτρ του είδους στο να χαλάει τα ξένα ονόματα… Τον γούσταρα βαρειά σαν παίχτη τον Ζ.Ζ. Όμως είναι ένας κωλόφαρδος και ο ορισμός του κοινού τόπου. Τον αποθεώνουν μόνον όσοι έχουν βγάλει τα γράμματα με αποστήθιση…
Leave a Reply to Darko Cancel reply