Tag: {[1]}

 

Ας ξεχάσουμε τις ιδεολογικές καταβολές, ώσπου τουλάχιστον να είμαστε σε θέση να τις διακωμωδούμε. Διότι ακόμη και με νέο σχετικά αρχηγό και με εντατική εκμετάλλευση του κοινοβουλευτικού χρόνου, η αντιπολίτευση της χώρας, δεν «τραβάει». Αν διέθετα εικαστική αντίληψη και σεβασμό στο «μια εικόνα, χίλιες λέξεις», στη συμφορά της Σαμοθράκης θα έβαζα λεζάντα, «η αντιπολίτευση και τα τρία κακά της μοίρας της».

 

Ο Σύριζα κυριαρχεί επικοινωνιακά. Με τα προβλήματα και τη ζημιάρικη τακτική του βογγάει όλη η χώρα. Οι σπόντες στα κουτουρού που έχουν γεμίσει τον έλληνα ουρανό, δίκην τροχιοδεικτικών βολών, μετατρέπουν τους πάντες σε χάσκοντες θεατές.

Δεν ξέρει από σκάκι, αλλά σκίζει στην ντάμα.Έχει γεμίσει τον τόπο γενικές γραμματείες και κατευθυνόμενες ανεξάρτητες αρχές. Για να αποφύγουνε ακόμη μια παρωδία παρουσίας της Αυλωνίτου, οι απέναντι εύχονται να είχαν αποθάνει.Ο Κικίλιας που απαντά στα πάντα με ελάχιστη χρονοκαθυστέρηση (ενίοτε δίνει την εντύπωση ότι τα σχόλιά του γράφονται εκ των προτέρων…) είναι αναλωσιμος για τύπος σαν τον Τζανακόπουλο, κι ακόμη χειρότερα για το νεόπλασμα που λέγεται «non papers από το Μαξίμου».

Ο πρωθυπουργός τηρεί ατζέντα τυπικής πτωχαλαζονείας, που μοιάζει με δηλώσεις Μαδούρο α λα Μεντιτερανέ, ενώ η Βουλή βρίσκεται στη διάθεσή του, χάρη στο μπετόν 153 συμπαγών ψήφων.

 

Είναι μία στρατηγική μέσω μπούνκερ στα υπόγεια του Μαξίμου ή άλλων υποτροφιών. Παράδειγμα: μια φαεινή ιδέα κάποιου βιαστικού, έφερε την απόφαση να μη ψηφίζεται τίποτε που ευνοεί την ατζέντα της κυβέρνησης. Τάχα για να τη στριμώξει.

Πριν καλά καλά βγει από την κατάψυξη, το Μητσοτάκειο τέχνημα καταρρέει: ο Καμένος, ευγνώμων για την υποστήριξη που του παρέχεται ,κλέβει κάτι από το κλέος του Σύριζα, και λέει «ναι σε όλα» του κοινωνικού πακέτου σε νομοσχέδια άγουρα ωσάν μάπα καρπούζια.

 

Ακόμη κι από τις εκλογές της Γερμανίας, βγάζουν οι Συριζαίοι ξύγκι. Θα επαληθευτεί πως το τελευταίο μνημόνιο ξεφτάει το 2018.  Η επιτήρηση θα έχει άλλο όνομα. Διαδίδεται πως διαπραγματεύεται με τον Ντάισελ να κρατάει 2% περίσσευμα επ΄άπειρον, όπως ακριβώς ζητά το μισητό ΔΝΤ. Τα όποια αιτήματα Grexit  ακουστούν στο Βερολίνο ,θα αντιμετωπιστούν με οργίλη αντίφα αγανάκτηση. Λίγο απέχουμε από την κοινή διαπίστωση πως οι Έλλενεν θέλουν να προκόψουν και να υποταχτούν, αλλά οι Ναζήδες θέλουν το κακό μας.

 

Κακα τα ψέμματα, αλλά η ευθύνη  βαραίνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με τις άκαιρες, νευρωτικες πονταρισιές του, θαρρείς κι είναι ψυχροπολεμικός κυβερνήτης των ΗΠΑ.

Οι μητσοτακικοί πέριξ του άρματος του Δαρείου, είναι ελάχιστοι. Οι μέσω ΛΑΟΣ αμύντορες της Πολιτικής Άνοιξης, οξύνουν την ρητορική τους, εις μάτην. Οι καραμανλικοί απουσιάζουν, πλην εξαιρέσεων τινών, επιδεικτικά.

Η Νέα Δημοκρατία κυβερνιέται από μοιχεπιβάτες της δεξιάς εξουσίας που ντρέπονται να την αποκαταστήσουν.

Ο Σύριζα, παρέχει ένα δώρο στους πασοκανθρώπους του: τους παρέχει γενική αμνηστεία. Στην παραμικρή υπόνοια πως η αξιωματική αντιπολίτευση αλληθωρίζει στα πιο δεξιά, η συμπολίτευση καλεί στ΄άρματα, στ΄άρματα.

 

Αυτά που τραβάει  ο κόσμος, υποστηρίζονται από αγκιτάτορες τύπου Αυτιά που δεν λησμονεί να κολακέψει την ντομπροσύνη των συριζαίων υπουργών.

 

Αν δε θέλετε να έχετε ντράβαλα μετά τις όποιες εκλογές (οι στοχεύσεις του Σύριζα αποσκοπούν στο να διαθέτουν  ικανή μαγια οπαδών που θα του επιτρέψει να παίξει ρόλο μετά το 2019) αφήστε, νυν η τέως νεοδημοκράτες την οπλιτική και την μακεδονική φάλαγγα και βάλτε στο κέντρο ελέφαντες.

Το επιτελείο σας δεν χρειάζεται αλλαγές, αλλα νέες οδηγίες. Μόλις προφταίνετε να αλλάξετε ηγετικό προφίλ και δεν εννοώ σώνει και καλά νέο αρχηγό(που θα ήταν  ευπρεπής λυση, αλλά παραμένετε στην ψύχα σας ρομαντίλες ).

Τέρμα τα φλερτάκια με το κονιαροπατημένο Κέντρο. Τέρμα το λακριντί με τους ανένταχτους και του «σοβαρούς» που σήπονται στην απέξω. Καιροσκόπους θέλετε και νοικοκυραίους. Να δείτε για πότε ο Καμένος προθύμως θα αλλάξει συνεταίρο. Για τους δεξιότερα, δεν το συζητώ.

 

Στην απέναντι πολυκατοικία μένει μία οικογένεια Γεωργιανών. Μιλούν τέλεια την ελληνική γλώσσα. Γονείς γύρω στα τριάντα και ούτε. Δύο παιδιά, το ένα μωρό το άλλο προσχολικής ηλικίας. Σε τακτά χρονικά διαστήματα φιλοξενούν τους γονείς τους. Οι πεθερές κυκλοφορούν με ρόμπες σατέν σε έντονο χρώμα, οι πεθεροί κάθονται στο ξύλινο σαλόνι βεράντας . Δίσκοι με καφέδες και φαγητά πηγαινοέρχονται κάθε μισή ώρα. Οι γυναίκες στην κουζίνα τους ανοιγοκλείνουν το ψυγείο. Το μεγαλύτερο παιδί γκρινιάζει και το μωρό ασφυκτιά είτε μέσα στις αγκαλιές τους , είτε στο καρεκλάκι του μπροστά από ένα μονίμως γεμάτο και απειλητικό κουτάλι φαγητού. Ο άντρας δεν ασχολείται ποτέ μαζί του. Οχτώ άνθρωποι σε ένα σχετικά μικρό σπίτι με την τηλεόραση μονίμως στο Nickelodeon.

 

Κάθε πρωί στις έξι η νεαρή μαμά ξυπνάει νωρίτερα από όλους. Μία φορά τη βδομάδα καθαρίζει τα παντζούρια και δύο φορές τη τζαμαρία του σαλονιού. Σφουγγάρισμα κάθε μέρα. Όταν σπανίως λείπουν όλοι και κοιμάται το μωρό, κάθεται κάτω από τον απορροφητήρα και ανάβει τσιγάρο. Στέκεται εκεί ακίνητη ακόμα και όταν το τελειώνει. Χωρίς τις πεθερές στα πόδια της, χωρίς τους πεθερούς χωρίς τον πατριάρχη σύζυγο . Μπορεί παλαιότερα να είχε χρόνο και να διάβαζε. Ίσως να ξέρει τον Αργύρη Χιόνη. Μπορεί να απαγγέλει στο μπάνιο αποσπάσματα από το «Σαν τον τυφλό μπροστά στον καθρέφτη» . Ίσως να εστιάζει καμιά φορά σε εκείνο το «Κι ἅς εἶναι ἐλαφρύ τό νοικοκυριό πού τούς σκεπάζει».

1. Find a subject you care about

Γυναίκες. Για τα άλλα γράφουν κι άλλοι. Με ένα pinch κοινωνικής ευαισθησίας ώστε να μη κατηγορηθείς για ερωτικό ασκητισμό.

2. Do not ramble, though

Εννοείται. Μέχρι τις πενήντα, το πολύ εξήντα λέξεις  πρέπει να ξορκίσεις τους αριθμούς που δεν βγαίνουν και ν’ ακουμπήσεις δέρμα. Χέρι, πόδι, στόμα, μύτη, κάτι ακάλυπτο κι απροστάτευτο, για αρχή. Blitzkrieg hormones.

3. Keep it simple

Γι’ αυτό διαλέγεις μια γυναίκα κάθε φορά (ποτέ δυο) και εξαντλείς πάνω της κάθε πιθανή κι απίθανη πληκτρολογιακή φαντασίωση, σε ένα κεφάλαιο (ή ποστ, για τους ταπεινούς). Εκτός κι αν είναι πολύ φιλελεύθερη, βαριά αριστερή ή ανίατα  intellectual οπότε it’s complicated. Αν σκοπεύεις να γράψεις κάτι και με τις τρεις αυτές μέσα, ξέχνα το. Το ‘κανε ήδη ο Jesus Ignacio Aldapuerta.

4. Have guts to cut

Δεν είναι πρέπον να τελειώνεις στα μούτρα του αναγνώστη για να μην αναγκαστείς να καταφεύγεις σε all time classic ηλίθια κλισέ του τύπου «ατένιζε αγέρωχα την υγρή σχισμή της», «τον έκλεισε τρυφερά μέσα στα ροδοπέταλά της» , «το υγρό πυρ του έκανε τη λάβα του Βεζούβιου να μοιάζει παγετώνας». Μετά δικαίως διαμαρτύρονται ότι δεν υπάρχουν άντρες σήμερα. Τους φάγανε τα βλογ και τα φέισμπουκ και τα Caps Lock αφού πρώτα βρήκαν φιλόξενο καταφύγιο σε ένα βρακί (ας είναι και σλόγκι).

5. Sound like yourself

Βλακείες Κurt. Στις ιστορίες τους όλοι είναι κάποιος άλλος.

6. Say what you mean

Σεξ. Ian Dury spiced. Με μια ιδέα Rankin, Coe και ντε Λίλο στην επίγευση, που αναδεικνύουν τον σπάνιο και καλλιεργημένο εσωτερικό σου κόσμο.

7. Pity the readers

No mercy. Aπ’ τη στιγμή που γράφουν ακόμη οι γεωργελέδες, οι θεοδωρόπουλοι και οι κανέλληδες, κανένα σοβαρό δικαστήριο δεν θα καταδεχτεί να αφήσει τους μακελάρηδες για ν’ ασχοληθεί μαζί σου.

Στην εικόνα, καραμανλικός οπαδός ετοιμάζεται να εισοδιστεί σε μια πτυχή της Φυλής των Καμένων. Στο χαράρι που κουβανεί, μεταφέρει τους όρους της συμμαχίας και τα ιερά αντικείμενα μητσοτακικών και σαμαρικών ηρώων. Έρις επικρατεί στο ζήτημα του τίτλου της εικόνας. Πολλοί την αποκαλούν “Αδημονία”, ενώ οι τεχνοκρίτες προτιμούν το “Δικαίωση της Ανδρομέδας”

Περιμένεις σαν τζάνκι.

Ένας πελάτης. Ας είναι. Το μαγαζί δεν θα κατεβάσει ρολά νωρίς σήμερα.

Ζουκ είσαι μεγάλος. Τα παρατήσαμε όλα για πάρτη σου, γυναίκα, παιδιά, γράψιμο, φίλους, μπλογκ, ύπνο, κωλοβάρεμα χωρίς πληκτρολόγιο. Γίναμε τα πουτανάκια σου.

Σκαρίνου