Στα Γαυγάμηλα, το έτος 331 πΧ, η στρατιά του Αλέξανδρου πρωτοείδε ελέφαντες το κέντρο της Περσικής παράταξης. Πρέπει να έκαναν αίσθηση, τουλάχιστον στις πρώτες γραμμές, γι αυτό και αναφέρεται θυσία κατευνασμού του βασιλέα. Οι ελέφαντες βέβαια, δεν κουνήθηκαν, δεκαπέντε συνολικά, καθώς η μάχη, όπως την διαμόρφωσε η στρατηγική του, δεν εξελίχτηκε σε κατά μέτωπο επίθεση και ο Δαρείος έκρινε πως τα δρεπανηφόρα άρματα θα ήταν πιο αποτελεσματικά.
Τα νέα Γαυγάμηλα, διαδραματίστηκαν ημέρα Πέμπτη του Φλεβάρη, μετά 32 λεπτών άργητα στο πεδίο της μάχης, καθώς ο πρωθυπουργός έχασε το πλεονέκτημα να είναι ο μόνος ηγέτης που θα ήταν στην ώρα του σε ένα ραντεβού. Φρόντισε ο Πρόεδρος της Βουλής να προηγηθεί θεσμικά, συμβουλεύοντας να μη κάνουν τη Βουλή του θερινή και άρχισε η πρωτολογία.
Δεν ήταν ενδιάμεσα καμία ημερησία διάταξη. Από τον κύριο Κυριάκο έμοιαζε πίεση επί προσωπικού. Παραπονέθηκε που δύο βουλευτές το παράκαναν μπερδεύοντας τα ανήλικα προσφυγόπουλα με τους νεοδημοκράτες και απαίτησε από τον αρχηγό τους δικαίωση. Την έλαβε, αλλά τα όνειρα δεν έλαβαν εκδίκηση. Τα υπόλοιπα ήταν βαρετώς κοινοβουλευτικά, ώσπου κατέληξε το παιδί-λάστιχο ο Βαρούφ, με μία ομιλία λυρική όπου απάντησε σε όλα τα επιχειρήματα του Ιουλίου 2015, δείχνοντας άκρως κολλημένη αντίδραση.
Αλλά εγώ είμαι εδώ, στις προσταγές σας, για να συνδυάσω Αφήγηση μάχης με Κώδικα θυμοσοφίας. Ο Αλέξανδρος υπέμεινε τη γιούργια των Περσών και τα βλητικά και έπειτα, δια λοξώς σοφής ιππικής κίνησης βρέθηκε μπροστά στον Δαρείο. Αλλά η νίκη δεν ήταν αυτόματη. Ικανοί ιππείς κάλπασαν απείραχτοι ως το μακεδονικό στρατόπεδο, το σάρωσαν και ο γέρο Παρμενίων ζήτησε βοήθεια επειγόντως. Ο Αλέξανδρος συγχύστηκε επιτάχυνε την καταδίωξη του Δαρείου αλλά δεν την ολοκλήρωσε – γύρισε να βοηθήσει τον γεροστρατηγό και η πιό πολύνεκρη μάχη δόθηκε τότε, όταν Μακεδόνες και Πέρσες συγκρούστηκαν ανάποδα και πλήρωσαν με το αίμα τους την γεροντική βιασύνη. Πάντως ελέφαντες δεν κινήθηκαν και η μάχη ήταν νίκη του 25χρονου βασιλιά.
Έτσι και ο Μητσοτάκης επιβεβαίωσε πως θα ακολουθούσε αυτό που ξέραμε από προψέ – υποστήριξη της υπουργού, απαίτηση ανατροπής κάθε χοντράδας, και ο Τσίπρας που μπήκε στο στρατόπεδο του Παρμενίωνα σχεδόν τυχαία, ισορρόπησε τη μάχη. Τα βασικά επιχειρήματα, οι ασιατικοί κτηνώδεις ελέφαντες, οι προπονημένοι με τα ακονισμένα ελεφαντόδοντα και τους τοξότες στην πλάτη τους, έμειναν επί τόπου βαριεστημένοι.
Λόχοι παιδεραστών και τάγματα παιδόφιλων, κρύφτηκαν σε κάτι βάτα που ο Κούγιας είχε σκεπάσει με απολογίες και το πεδίο της μάχης επλήσθη ασεβών κινήσεων και ασέμνων χειρονομιών, αλλά η Βουλή τήρησε τους νόμους του αίματος και όλοι πέρασαν στα μεσημεριανάδικα για να δούνε την εξέλιξη αλλά έπρεπε να περιμένουν καθώς ο Κούγιας έπαιζε τον σατράπη Βήσο και ο Βαγώας μάζευε στρατό. Μέσα στην ταραχή και το κακό, η Μενδώνη-Στάτειρα διέσχισε το τοπίο της σύγκρουσης στην Βουλή και κατέφυγε ικέτις στην θύρα του πρώτου ιδρύματος που έτυχε στον δρόμο της.