Blog

(* ) με αστερίσκο οι θησαυροί για τους οποίους ευθύνεται

( ) χωρίς αστερίσκο, θησαυροί που συνδιαφημίζονται

Τίτλος: «του προστάτη σε κανονικό»

Κείμενο: «Μείωση της παρόρμησης για ούρηση σε φυσιολογικά επίπεδα.»

[Σχόλιο: Ο τίτλος είναι θησαυρός φατικού λεκτικού συντάγματος. Για το κείμενο: πρέπει επειγόντως να ανασυρθεί από την επιστημονική ορολογία η λέξη «έπειξη»  («έπειξη προς ούρηση», έστω «επιτακτική ούρηση») αλλιώς ποιος ξέρει τι έχουμε να δούμε -και να μυρίσουμε- ακόμα, με τις διάφορες παρορμήσεις.]

Τίτλος: «Πρόγραμμα Κηδείας»

Κείμενο: «Ανησυχείτε για την οικογένειά σας αφότου φύγετε από τη ζωή.»

[Σχόλιο: Το «ανησυχείτε» είναι θησαυρός ρηματικής, ιδίως εγκλιτικής, διαχρονίας και παντός καιρού. Όσο για το «αφότου» – ποτέ τόσα πολλά δεν ειπώθηκαν μονολεκτικά.]

Τίτλος: «Τεστ νοημοσύνης»

Κείμενο: «30 ερωτήσεις πολλαπλών απαντήσεων»

[Σχόλιο: Η πολλαπλότης είναι γενικής αρχοντιά.]

(*) Τίτλος: «Έξυπνος κάδος με οφέλη μέσω κινητού»

Κείμενο: «Το θέμα της διαχείρισης απορριμμάτων αποτελεί τεράστιο ζήτημα στα refugee camps [!] παγκοσμίως, με διαστάσεις ανθρωπιστικές (υγειονομικά θέματα, ποιότητα ζωής), περιβαλλοντικές και οικονομικές», αναφέρουν στην «Κ» οι κτλ. κτλ.»

[Σχόλιο: τα σκουπίδια που συσσωρεύονται στα στρατόπεδα των προσφύγων βρομούν και μολύνουν πολλαπλάσια όταν φορούν, τα σκουπίδια, τα καλά τους και παρελαύνουν με τη σημαία τους μπροστά στους ναρκισσευόμενους αγράμματους της νεοκαθαρεύουσας σαν «το θέμα της διαχείρισης απορριμμάτων [που] αποτελεί τεράστιο ζήτημα στα refugee camps [!] παγκοσμίως». Η δε αίγλη και σημασία τους [των ναρκισσευομένων] τονίζονται περισσότερο όταν το «θέμα» τους «αποτελεί  τεράστιο ζήτημα», όπως και κάθε «θέματος που αποτελεί ζήτημα». Και μάλιστα «παγκοσμίως», και μάλιστα που έχει και «θέματα» επιπλέον και μάλιστα που δεν μιλούν γι’ αυτό αλλά το «αναφέρουν» επίσημα και μάλιστα αφήνοντας δίπλα να γλιστρήσει ανέμελα και η αγγλικούρα «refugee camps» ( για παγκόσμια θέματα μιλάμε σε παγκόσμια γλώσσα – και να ήταν μόνο αυτό). Απέναντι στα «δυναμικά» μυαλά που επιδίδονται ανέμελα σε μοδάτους  χακαθώνιους επινοηματικής (και προσβλητικής για το προσφυγικό δράμα) ασυναρτησίας, καγχάζουν τα «απορρίματα» της οδού Τοσίτσα (που δεν κατάφερε ακόμα να γίνει καταυλισμός προσφύγων ώστε να προκαλέσει την έμπνευση των καινοτόμων μπεμπέδων), δίπλα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Βλέπε φωτογραφία.]

κάποτε οι πολιτικοί βάσιζαν την ύπαρξη τους σε αυτό που έλεγε ο Χατζιδάκις, μια φορτισμένη παρεξήγηση των μαζών – σήμερα η φορτισμένη παρεξήγηση των μαζών στηρίζει τον άξονα της γής ώστε να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της…όπερ ας ξεκινήσει από αύριο η δεύτερη παρουσία να διασωθούν τουλάχιστον τα προσχήματα

Είμαστε οικογενειακώς στο αυτοκίνητο, φανάρι, δίπλα ένα κόκκινο φρεσκοπλυμενο Jazz, ο οδηγός του, ένας κουστουμαρισμενος παππούς με προπολεμικά γυαλιά ήλιου, ζητά να κατεβάσουμε το παράθυρο να πει κάτι. Αντί για οδηγίες που να στρίψει ή επισήμανση ξεφουσκωμενου λάστιχου, λέει χαμογελαστα: “Μην ξεχνάτε ότι ο Ιησούς Χριστός αγαπάει όλη την οικογένεια”. Τον ευχαρίστησα πολύ, αν μη τι άλλο για την ανάρτηση και τα λαικ.

Έχουν και οι ελληνικοί δρόμοι σκληρούς καργίοληδες.

Είναι γύρω στα 60, καβαλάνε βυσσινί παπάκι, συνήθως είναι ελαφρώς καραφλομαλλιάδες, φοράνε τζιν ζακέτα, στο πίσω μέρος της μηχανής έχουν καφάσι λαϊκής και μέσα πλαστική σακούλα σε κλειστά χρώματα (οι πιο σκληροί Σκλαβενίτη), πάνε με 30 και στέκονται ακριβώς στη μέση του δρόμου, με τέτοιον τρόπο που να έρχεται η μια μετά την άλλη η μεταίωση της ελπίδας ότι θα τους προσπεράσεις.

Δεν μπλέκεις.

Το σουτιέν δεν είναι απλό πράγμα.

Το google patents (μηχανή αναζήτησης αφιερωμένη στην αναζήτηση ευρεσιτεχνιών) δίνει 12.200 αποτελέσματα για τη λέξη “brassiere” [ https://goo.gl/4aSy9Q ] και 35.000 για τη λέξη “bra” [ https://goo.gl/UbkQH4 ].

Μπορεί η γυναίκα να είναι ο νίγκα του κόσμου τούτου, αλλά ο έφηβος είναι ο καρπαζοεισπράχτοράς του.

(Και) αυτές τις μέρες βγαίνει απίστευτος πατερναλισμός απέναντι στους εφήβους. Τους καταλογίζεται διαρκής κι απάλευτη θολούρα στην κρίση, όχι όμως λόγω των τρομακτικών πιέσεων που τους ασκεί η κοινωνία, παρά γιατί τάχα είναι σκλαβάκια των ορμονών τους: βρίσκονται, λέει, σε διαρκή “υστερία”. Ναι, σαν τις γυναίκες με την περίοδο ένα πράγμα. Ενώ οι ενήλικοι άντρες που ξεκαυλώνουμε στα 75 (αν κι εφόσον) είμαστε υποδείγματα πλατωνισμού και καντιανής κρίσης.

Έφυγε ο πράημ στην ξενητειά και πόμεινε ο Καρανίκας. Γενική διάλα στα Σως Αλ Μύδια…Αυτό είναι το πολύ σοβαρό πολιτικό πρόβλημα.

Κάντε μου μια χάρη. Επειδή θα είμαι απασχολημένη και εκτός φέισμπουκ για αρκετές ώρες, αν αντιληφθείτε το γκρέμισμα του καθεστώτος που είχε προαναγγείλει με τελική ημερομηνία τη σημερινή η κυρία Κωνσταντοπούλου, βάλτε μια φωνή. Μη χάσω τέτοιο γεγονός, ναι;

Εκτός αν εννοούσε το σήκωμα της μπάρας και το καθεστώς έχει ήδη γκρεμιστεί κι εμείς δεν πήραμε μυρουδιά.

Μπα, ε;

Τρώω κατι κλωτσιές, την σκουντάω, ξύπνα της λέω, με κλωτσάς. Δεν κοιμάμαι μου λέει