Blog

  • Ουκ εά με καθεύδειν

    Να δείτε που η επόμενη ταινία του Σμαραγδή θα είναι τελικά ο Βαρουφάκης. Γιατί δηλαδή, ο Γαβράς καλύτερος είναι;

  • Τρία νέα ρήματα θησαύρισα προσφάτως: στριμάρω, τριμάρω και τσατάρω. Η λεξιπενία είναι παρελθόν,όπως και το ξεπούλημα της λαϊκής κατοικίας.

  • Απιστία στο στρουμφοχωριό

    Aν είναι αλήθεια ότι ο Jay –Z απάτησε την σύντροφό του Beyonce και τραγουδίστρια με πλούσια κάλλη, θα πρέπει να πούμε εδώ που φτάσαμε πως είναι κωμικοτραγικό το γεγονός ότι το δήλωσε έτσι απλά στις κάμερες στον απόηχο του «σκανδάλου». Είναι τόσο προσωπική ιστορία για το κάθε ζευγάρι τέτοιου είδους πληροφορία και δημοσιοποιείται ελαφριά την καρδία σε όλον τον ντουνιά- κάτοιχοι σμαρτς φοουν και χρήστες με ελεύθερη είσοδο στα ιντερνέτ που η εξομολόγηση φτάνει τα όρια της κακοποίησης της ιδιωτικότητας από προσωπική επιλογή! Τρομακτικό, έτσι; Πάρτο αύγο και κούρεφτο.

    Από την άλλη, όταν έχεις να συναγωνιστείς τις Καρντάσιαν είναι λογικό να προσπαθείς να κοινοποιείς για τον ίδιο σου τον εαυτό όλο και περισσότερες λεπτομέρειες με κάθε τρόπο, κάθε αποτέλεσμα για να παραμείνεις στον αφρό του αφρόγαλου. Πρέπει να διατηρήσεις τον μύθο σου. Και τα λεφτάκια σου, την δόξα σου. Τι να σου κάνει και το διαρκές κωλοχτύπημα. Κάποτε θα βαρεθεί ο κόσμος και θα πάει στο πιο νεανικό διπλανό κωλοχτύπημα και ο εγωκεντρισμός σου και η φαγάνα σου-αγκαλιά χρημάτων πώς να το δεχτεί κάτι τέτοιο;

    Αν είναι ψέμα, είναι πολύ έξυπνοι άνθρωποι οι δυο τους. Πραγματικοί  σύγχρονοι σόουμεν- πάνελ Α.Πάνια και τους βγάζω καπέλο και παρανυχίδα για το μεγαλείο του σχεδιασμού της καμπάνιας τους (πρώτα διαφορετικοί δίσκοι με θέμα την απιστία, μετά δίδυμα και φωτογραφίες με αρτιστίκ περιεχόμενο και τέλος η δήλωση και η μεγαλοσύνη του ζευγαριού που δεν ναυάγησε κάτω από την σκληρή αλήθεια). Βέβαια μαζί με τον αν ζει ο Έλβις Πρίσλει και ο Του-Πακ, αν υπάρχει θεός και αν το καλύτερο σουβλάκι κεμπάπ το φτιάχνει ο Μπαϊρακτάρης, θα τα μάθουμε ίσως μετά θάνατον τα αληθινά και πραγματικά γεγονότα. Ελπίζω τότε να μην μας ενδιαφέρουν τουλάχιστον, γιατί έχει και το κουτσομπολιό ημερομηνία λήξης (ευχή πάλι κάνω, δεν είμαι σίγουρη).

    Τέλος, θα μπορούσαμε να σημειώσουμε πως είτε είναι αλήθεια η απιστία του ανδρός προς τη γυναίκα Μπιγιονσέ είτε ψέμα, είναι και αυτό μία προσπάθεια να πεις ότι ζουν σαν κανονικοί άνθρωποι και όχι σαν καρικατούρες των εαυτών τους και των στερεοτύπων των ποπ σταρ. Και αυτοί καταπιέζονται από την ιδέα να ζουν φυσιολογικά και μην νομίζετε πως είναι εύκολο όταν είσαι η εικόνα σου και μερικά ετοιμόρροπα στιχάκια με δωδεκαμελές μπαλέτο… δεν  μπορείς να ζήσεις τα ανθρώπινα τετριμμένα με όλο αυτό το συρφετό  γύρω σου και φταίει και το ίδιο του το νιονιό με τόση ταχινόσουπα νυχθημερόν από τα φιρμάτα ρούχα και τα φλας στα πρώτα τραπέζια πίστα και στα στρας. Άρα και η απιστία είναι λίγο θνητό μέσα στο γκλάμουρ, το μπότοξ και τη λεύκανση δοντιών.

    Άντε και καλή λευτεριά!

  • when the music’s over

    He stood up and said, ‘Right, when do I put my guitar on?’

    And of course, he didn’t have a guitar with him.

    And we said, ‘Sorry, Syd, the guitar’s all done.’

  • Γιορτινός Νίτσε: όποιος δεν στολίζει δέντρο, με κάνει πιο δυνατό.

  • Η δίψα μου δεν σβήνει με φιλιά κι ούτε με χάδια. Φουντώνει ακόμη
    περισσότερο, γυρεύει κι άλλα ανήκουστα. Πλήρη παράδοση ζητάει.

  • Το Εξιτήριο

    Ολημερής  κάθομαι ωσάν σκορπιός χωρίς φαρμάκι και κρατάω δυνάμεις για το κείμενο της ημέρας. Μια νέα ίωση με έχει ξετινάξει. Το ’χουν αυτό το χούι, οι χορεύτριες του πάλκου:

    If I could stick a knife in my heart
    Suicide right on stage
    Would it be enough for your teenage lust
    Would it help to ease the pain? Ease your brain?

    Πέρασα το μυαλό μου από τον ρεντέ.  Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να συνέλθεις. Πρώτον, έτυχα σε μια αξιομνημόνευτη παλούκα της σόουμπιζ, την «Ημέρα Ανεξαρτησίας». Και προέρχομαι από ενδοσκόπηση του καναλιού της Βουλής, ειδικα εκεί όπου παίζει ακροάσεις επιτροπών και ιστορίες για αγρίους, ξέρετε, φορείς διαχείρισης και μελέτες για τη Βεγορίτιδα, ξερωγώ.

    Ο Μπιλ Πούλμαν μοιάζει στην κλίση του κεφαλιού με τον Άδωνι. Ένας ραββίνος δίνει στο γιο του που είναι συνδυασμός μεθυσμενάκη και ιδιοφυίας,  την ιδέα να ενθέσει «έναν ιό» στον εξωγήινο πολιτισμό. Δε χρειαζόταν να ξαναδώ το έργο-τόσες φορές που το ήπιαμε με τον Μπίλη, λουσμένοι στο χάχανο. Και για τη Βεγορίτιδα, ήξερα τα βασικά: πριν υπάρξει μεγάλη, περνούσε από την κοιλιά της η αρχαία Εγνατία. Στα 1800 ήταν πολύ μικρή και η Walker την είδε τεράστια, μετά εξήντα χρόνια.

    Α, νερά της άνω Μακεδονίας, ενώσεις μυστικές της Αχρίδας με τις Πρέσπες, Ζάζαρη και Πέτερσκο, καταρράκτες της Έδεσσας, να χάνονται και να βρίσκουν διέξοδο στον κάμπο! Αλλά τώρα έλεγαν τον πόνο τους τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Λόγου χάρη, για να ορίσουν το μέγιστο υψόμετρο της επιφάνειας του νερού, έπρεπε, λέει να υπολογίσουν το υψόμετρο του βιολογικού καθαρισμού του Πάτελε, διότι αλλέως θα είχαμε πρόβλημα αποχέτευσης. Τέτοια από σοβαρές αντλίες κονδυλίων. Και μέσα στην ταραχή και στο κακό, η είδηση πως  ο Πανάγιος Τάφος είναι τάφος εποχής κωνσταντίνειας, διότι χρονολόγησαν ένα υλικό. Χωρίς Βουλή, χωρίς Θεό, μόνον διαδικασίες. Οι αρχαιολόγοι στη μπάντα, οι αναστηλωτές με συμβάσεις έργου. Οκταμηνίτες.

    Όλα συνυπάρχουν, αρκεί να έχεις το κουράγιο να ξεσκατώσεις τα Ε9 που ανέσυρες από τον πολτό της Μάνδρας και της Περάμου, αλλέως δεν υπάρχεις. Διαδικασίες πως να πάρεις το βοήθημα –το 80% πηγαίνει σε λάθος δηλωσίες. Αλλά οι διαδικασίες, διαδικασίες.

    Ο βήχας μου ξανάγινε παραγωγικός. Τη σκαπουλάραμε και σήμερα. Καμώσου, μαλάκα, πως γιατρεύτηκες. Suicide right on stage, άλλη φορά.

  • Αν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στολιστεί στο δάσος, με λαμπιόνια από αυτά που παίζουν νυχθημερόν μουσικούλα, και δεν είναι κανείς εκεί για να την ακούει, θα κάνει θόρυβο;

  • Η κρητική τριλογία

    Να δείτε που ο Σμαραγδής θα ολοκληρώσει την τριλογία του με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη: Βαρβάκης, Καζαντζάκης, Μητσοτάκης. Γιατί δηλαδή, ο Κισλόφκι πιο μάγκας ήτανε;

  • Nixon in China

    Ακούω να γίνεται φασαρία σχετικά με την εμφάνιση του Ρέμου σ’ ένα χειμερινό θέρετρο των Γαλλικών Άλπεων το οποίο ούτε γνωρίζω και για το οποίο, πιθανότατα, δε θα μου γεννηθεί επιθυμία να επισκεφτώ. Αυτοί που σκίζουν τα ρούχα τους για την κουλτούρα που εξάγει η Ελλάδα στην Ευρώπη προφανώς βαυκαλίζονται ότι οι σκιερ και οι εκδρομείς των Άλπεων είναι πρόθυμοι ν’ ακούσουν ανεβασμένη εκεί τη σύγχρονη όπερα το Μαγικό Βουνό σε μουσική John Adams και λιμπρέτο της Alice Goodman.

    Λες και το μοναδικό πολιτιστικό εξαγώγιμο των ΗΠΑ είναι ο Steve Reich.

    Λες και η κακή ποπ κουλτούρα χαρακτηρίζει μόνο την Ελλάδα.

    Δε νομίζω ότι οι επισκέπτες της γραφικής, υποθέτω, Κουρσεβέλ έχουν πάντα κάποιο τόμο του Προυστ στη βαλίτσα τους. Όμως, έστω κι αν είχαν, δε νομίζω ότι θα είχαν διάθεση να περάσουν τις διακοπές τους ακούγοντας ελληνική μελοποιημένη ποίηση – Καρυωτάκη, για παράδειγμα, μέσω Θεοδωράκη και Παπακωνσταντίνου. Ούτε θα χαλάσω φαιά ουσία για να προτείνω εναλλακτική στη θέση του Ρέμου. Είμαι γέρος πλέον και με πιστεύετε όταν γράφω ότι τραγούδι του Ρέμου δεν μπορώ ν’ αναγνωρίσω – εκτός απ’ αυτό για ένα αναψυκτικό κόλα – όπως και δεν ξέρω κάποιο τραγούδι του Χαρούλη. Και νιώθω εντάξει γι’ αυτό.

    Επιτρέψτε μου ένα σχόλιο μόνο: θεωρώ ότι πρόβλημα είναι ότι ασχολούμαστε τόσο με την εμφάνιση του Ρέμου στις Άλπεις κι όχι η ίδια η μουσική του Ρέμου. Την οποία αν θέλουμε αγνοούμε.