Blog

…μιλάμε για τροπικό κυκλώνα που είναι hurricane στον Ατλαντικό ή στο βορειοανατολικό Ειρηνικό και τυφώνας στο βορειοδυτικό Ειρηνικό, ενώ στο νότιο Ειρηνικό και στον Ινδικό διατηρείται ο γενικός όρος τροπικός κυκλώνας. Οι λίστες με τα ονόματα δεν αναθεωρούνται πλην της περίπτωσης που κάποιος προκαλέσει πολύ θανατικό. Τα Katrina, Harvey, Irma και Maria έχουν πλέον αποσυρθεί. Σε περίπτωση που οι τροπικές καταιγίδες της χρονιάς ξεπεράσουν τις 21 πιάνεται το ελληνικό αλφάβητο. Alpha, Beta, Gamma…

Προχθές, με στεγνό μήνυμα στο Twitter, ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός ενημέρωσε ότι το ελληνικό αλφάβητο δεν θα ξαναχρησιμοποιηθεί καθώς αποσπούσε την προσοχή από το ζητούμενο και προκαλούσε σύγχυση.

distracting and confusing οι λέξεις που χρησιμοποίησαν.

Τον κακό τους τον καιρό λοιπόν.

Το βρήκα. Αφού είδα αυτή την αφίσα απ’ το Δελφινάριο με ήρωες του 21 τον Μητσοτάκη και την Αγγελοπούλου, πείστηκα ότι η Νέα Δημοκρατία έχει αναλάβει και τον ρόλο της αντιπολίτευσης. Και ενώ δίκαια έχουμε ξεραθεί στο γέλιο, να σας πω ότι παρά πολλοί συμπολίτες μας (που ψηφίζουν), βρήκαν το εξώφυλλο πατριωτικό και λεβέντικο.

Ναι. Η Νέα Δημοκρατία εκτιμώ ότι θα ξαναβγεί και μάλιστα εύκολα και μεις οφείλουμε να νιώσουμε τυχεροί, μιας και η δεξιά πάντα φημίζονταν για την αισθητική και το καλό της γούστο και θα μας το δωρίζει απλόχερα.

Τα επόμενα έξι χρόνια λοιπόν που θα έχουμε Νέα Δημοκρατία, περιμένω να δω πράγματα πέρα απ’ την φαντασία. Μετά απ’ το σημερινό, που πραγματικά με εντυπωσίασε γιατί τόση γελοιοποίηση δεν θα κατάφερνε ούτε σατυρικό τρολ, περιμένω να δω τον Μητσοτάκη ντυμένο Πανκ την παγκόσμια μέρα της μουσικής, την Γιάννα να εκτοξεύει διαστημικές τορπίλες απ’ τις ρώγες της στην γιορτή της γυναίκας και τον Χρυσοχοΐδη να φέρνει πίσω στην Γη τον Κουικάρα για να πατάξει το έγκλημα μαζί με το Ντόλκα και δύο διμοιρίες ΜΑΤ.

Μιλάμε είναι κυβερνησάρα, τσίρκο, επιστημονική φαντασία και σοφτ πορνό κάθε μέρα, για πολλές μέρες ακόμη. Πότε τα ξανάδατε αυτά στην χώρα; ΟΚ μπορεί να τα έχουν σκατώσει παντού, αλλά η γαλάζια κομπανία πρόσφερει θέαμα.

Επιτέλους αυτός ο γιδότοπος που λέγεται Ελλάδα, που μια ζωή τρώει όσα παιδιά της είναι διαφορετικά απ’ την προκοπή των ρουσφετιών και την ψυχαγωγία των Αργυρών, Κιάμων και Επάργυρων, βρήκε την κυβέρνηση που την εκφράζει.

Αυτή είναι η Ελλάδα μας κυρίες και κύριοι. Μην μπερδεύεστε από το φέησμπουκ και τις παρέες σας και νομίζετε ότι είμαστε αρκετοί. Λάθος κυρίες και κύριοι. Είμαστε λίγοι. Είμαστε η εξαίρεση. Βασικά, είμαστε οι εκ γενετής βλαμμένοι και το Μητσοτακέικο θα κυβερνά για πολλά χρόνια ακόμη αυτή την χώρα διότι είναι απόλυτα φυσιολογικό, πάρτε το χαμπάρι. Ή πάρτε εισιτήριο. Να σας πω μόνο, ότι εγώ μετά από δύο χρόνια στο αρτιστίκ Βερολίνο, γύρισα πίσω.

Εδώ είναι Βαλκάνια. Κι εδώ παίζουμε Χάρντκορ. Κι άσε τους Χίπστερζ της Αθήνας να συζητούν σε καλλιτεχνικά σουαρέ της κακίας ώρας για τα νέα ρεύματα και να μιμούνται σαν μαϊμούδες το ευρωπαϊκό lifestyle που το “γνώρισαν” σ’ ένα δεκαήμερο ταξίδι τους πιστεύοντας εσφαλμένα ότι η ζωή στας Ευρώπας είναι όλο τέχνη και πολιτισμός και το Πάσχα να τρώνε χαρούμενοι προβατίνα στα χωριά τους δηλώνοντας ότι το βρίσκουν καλτ, ενώ τα χωριά τους είν’ αυτά που τους έθρεψαν. Μένουμε Ελλάδα — όσοι μείνουμε. Και τώρα αρχίζει το καλό.

Ας δούμε τελικά πού ζούμε, που ίσως δεν είναι απαραίτητα και τόσο άσχημα. Ας σταματήσουμε να ζητάμε σε Κωστόπουλους το να μας ξεβλαχέψουν, ας βρούμε την θέση μας σ’ αυτή την χώρα. Και αν θέλουμε ισότητα και δικαιοσύνη, ας επενδύσουμε ο καθένας ξεχωριστά στην καλλιέργεια της αρετής, γιατί χωρίς ατομική αρετή, δεν μπορούμε να έχουμε πραγματική ισότητα και δικαιοσύνη, για την ακρίβεια, δεν το αξίζουμε και καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να μας το δωρίσει. Τις αυταπάτες, ας τις κρατήσουμε για τα ποιήματα και τους έρωτες μας. Όχι για την κοινωνία.

Aυτή η σύγκρουση του Φωτός με το Σκότος, της Προόδου με την Υστέρηση, πολύ μου την σβουρίζει. Εννοώ τις κομματικές διαμάχες του λεγόμενου αστικού χώρου. Καταλαβαίνω πως μια φασίζουσα ιδεολογία έχει την ψευδαίσθηση πως καινομομεί, όπως και όλα τα αριστερά καταστρώματα του εθνικού πλεούμενου που παραπέμπουν σε κοινωνικούς επαναστάτες, φιλοσόφους του διαλεκτικού υλισμού, άντε και τες πεποιθήσεις εξωκατάκηλων ποσαδιστών που τρέχουν πίσω από Ερνέστους, Καρόλους και οπαδούς του Μπλανκί. Αλλά τα ελληνικά κόμματα, κατέχουν περιεχόμενο που διαφέρει αισθητά από τους μπελ επόκ ακτιβισμούς, καθώς και την εμφύλια αποφορά του ρέοντος αίματος. Σήμερα, η Βουλή δεν ασχολείται με αριστερά και δεξιά πρόσημα — το πολύ να κολλάει ιδεολογικά χαρτόσημα που κανένας δεν ελέγχει.. Το τι λάδι προσεκόμισε σε βάφτιση ο υπουργός Ανάπτυξης, το πολύ να απασχολούσε κάποια υπηρεσία της Ζουαζιλάνδης. Παρομοίως οι αντεγκλήσεις περί του τι κόσμο αφήνουμε καθημερινώς ξέμπαρκο εν ανοσμία και πόσοι καλοί χωράνε σε μια πολιτικώς ξένοιαστη παρτούζα, βρίσκεται εν οργανική ασυλία από τον καιρό του Τιβέριου και του Καλιγούλα. Απεναντίας, η φαιά ουσία που καταναλώνουν ιατροί και ιατροφιλόσοφοι για να εξηγήσουν τα ιικά φορτία, δουλεύει πάντα τρομοκρατικά ενάντιά τους, από τότε που ο Αλέξανδρος έβαλε να σταυρώσουν τον γιατρό του Ηφαιστίωνα, που ήπιε τον αγλέουρα και ήφαγε έναν κόκκορα πριν πάθει συμφόρηση.

Για να φέρω ένα πειστικό παράδειγμα, το κράτος έσφιγγε το ζωνάρι ιεροκρυφίως, αρνούμενο να προσχωρήσει σε επίταξη των ιδιωτικών ιατρικών υπηρεσιών. Ο λόγος ήταν απλός. Οι μεγαλογιατροί δεν διάβασαν ποτέ, μήτε πρόκειται, ένα μπερντάχι εναντίον του Φόυερμπαχ. Δικηγόροι, γιατροί και μεκάνικοι, δεν επιτάσσονται διότι πληρώνονται από άλλη σωλήνωση. Κι έτσι, είτε Σύριζα, είτε Μητσοτακική δημοκρατία, έχουν εις τον πάτον της εικόνας των να ψευδοεθνικοποιούν τις υπηρεσίες υγείας. Οι μεν για ιδεολογικούς λόγους, αν και η λίστα των ακινήτων των Συριζαίων εμπνέει τον σκασμό, οι δε διότι διαπραγματεύονται εν απελπισία με τις ιδιωτικές κλινικές προσπαθώντας να τους εμφανίσουν ως πρόθυμους Αλβέρτους Σβάιτσερ. Αλλά επίταξη, γιοκ. Οι κανόνες που έχουν θέσει σε αυτά τα θέματα οι σοφοί του ευρωκοινοβουλίου, έχουν ακυρώσει καθε διάθεση και κάθε ικανότητα για παζάρια. Ουδέποτε  υπήρξε τέτοια μούφα ηγεσία στην γηραιά  Ήπειρο. Άρα, Τσίπρας και Μητσοτάκης, λένε τα ίδια, παρουσιάζοντάς τα ως καινοφανή. Ο Μητσοτάκης ρυθμίζει τα πάντα βάσει του μπαγιόκου που διαθέτει. Ο Τσίπρας υποστηρίζει ανύπαρκτες κρατικοποιήσεις και ξέρει πως μήτε καν αυτός θα υλοποιήσει, ακόμη κι αν τον αναγκάσουν. Διότι την οικονομία που ονειρεύτηκε την είδαμε και με το παραπάνω.

Η μαύρη αλήθεια: έχουμε δύο τρίτα του εκλογικού σώματος που διατείνονται πως είναι τσακωμένα μεταξύ τους. Στο βάθος, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων, όταν δεν ονειρεύεται τα χυμένα λεφτά και τα χυμένα λεφτά του αρχαίου ΠΑΣΟΚ στα κάγκελα, δεν το κουνάει από τις ανεπανάληπτες αυταρχικές φρασούλες του γέροντος Καραμανλή: η Κύπρος κείται μακράν, η χώρα έχει μεταβληθεί εις απέραντον φρενοκομείον, η Μακεδονία (λυγμός) είναι ελληνική και άλλα ηχηρά παρόμοια.

Δεν κλωτσάς με γυμνή πατούσα γυμνό καλώδιο σε βρεμμένο τσιμέντο. Ο Τσίπρας για να υπάρξει ως εσμός πειστικών επιχειρημάτων, δεν αρκεί να έχει δίκιο στα πρόσφατα χίλια τραυλά ζητήματα που κατάφεραν να διογκώσουν οι δεξιοί χαλασοχώρηδες. Πρέπει να κάμει κάτι τραγικότερο: να αποτινάξει από την κάπα του την απολύτως γκαγκάου μονοφαγιά του αναλαμβάνοντας, αμαθώς άπειρος, την διαχείριση των δημοτικών, εθνικών και ευρωεκλογών εκείνην την μαραμένη άνοιξη του 2019, που ήταν μια παταγώδης αποτυχία που όλοι μας πληρώνουμε με βάναυσο τρόπο. Και να φτιάξει ένα πειστικό Κέντρο, και δεν εννοώ τον Ραγκούση ή την Ξενογιαννακοπούλου. Υπάρχει και αριστερά που δεν δείχνει δόντια. Η αριστερά της συντροφικότητας, που δεν ανέχεται να την διοικούν άνθρωποι που έφαγαν τις βουρδουλιές τους και δικαιούνται δικαιοσύνη, αλλά όχι εξαργύρωση των βασάνων τους.

Δεν είναι ακόμη εξέγερση, ξεσηκωμός και γενικευμένη διαμαρτυρία. Είναι όμως χαρακτηριστικός ο ήχος του καπακιού της κατσαρόλας, όταν βράζει το νερό επί ώρα και ανασηκώνεται παροδικά το μέταλλο από την ισχύ του βρασμού. Ο εθνικός ποιητής το γράφει καλύτερα: «χάσμα σεισμού που βγάνει ανθούς και τρέμουν στον αέρα».

Η πανδημία δεν είναι μαύρος θάνατος, ενδημούσα πανώλη, ή και ανοιξιάτικο σινάχι. Ωστόσο, είναι θανατικό. Σύμφωνοι, σε μονοψήφιο ποσοστό, όπως και να το δεις. Αλλά έχει ένα απεχθές ιδίωμα: η καραντίνα του σχετίζεται με τον αέρα που ανασαίνουμε. Προκαλείται από έναν ιό που μοιάζει εικαστικά με επιπλέουσα νάρκη των πολέμων αλλά σε απείρως μικρότερη κλίμακα. Και μεταδίδει την ασθένεια, σε ελάχιστα δευτερόλεπτα όπου το θύμα παρουσιάζεται μπόσικο.

Οι γιατροί και οι θεραπευτές το λένε: αποστάσεις, μάσκα, πλύσιμο χεριών και τέτοια. Το ένα πέμπτο από τους «μασκοφόρους», ηλιθίως, αφήνει την μύτη στους αέρηδες. Και όλοι οι «ατακτούντες», εννοώ πάρτι στα σκοτάδια, χορός και γιορτάσια, κυρίως την μάσκα καταγγέλουν και ξορκιζουν. Άσε που μια μεγάλη φέτα από το καρπούζι των εξορκισμών, τα θεωρεί όλα αυτά συνωμοσίες της Μαύρης Χειρός, ενώ προτιμούν να πεθάνουν από κακοτυχία παρά ως συνέπεια της κακοκεφαλιάς των.

Στον κόσμο, απλώνεται ένα δίλημμα φρικτό. Είναι οι μοιρολάτρες, μικρό ποσοστό, που ξέρουν τι κατάρα είναι η χαλάρωση των μέτρων (όταν δηλαδή θα γιατροπορεύονται δέκα χιλιάδες άνθρωποι ανά εκτάριο) και οι καμποτίνοι που ονειρεύονται άνοιγμα μαγαζιών, ελευθερία της έκφρασης και ανθρώπινα δικαιώματα. Λοιπόν, η αγορά, σε κάθε άνοιγμά της, θα τρομοκρατεί τους πολίτες. Η φενάκη των σχολείων που σώνει και καλά πρέπει να ανοίξουν, απλώς θα ανεβάσει την εφηβική και παιδική νοσηρότητα. Δεν καταλαβαίνουμε πως βγαίνοντας από την ισπανική γρίππη, ή από την σύφιλη οι νέες χώρες, ή από τις πανούκλες και τις χολέρες του τρίτου κόσμου, όταν αποκάμουν και περιοριστούν, η επόμενη μέρα, το μόνο καλό που έχει, είναι το πορφυρό χρώμα της ανατολής που θα βάφει με την έντασή του απέραντα κοιμητήρια.

Εδώ παίζουν τον ρόλο τους οι κυβερνώντες. Σε Ρωσίες και άλλες στέπες, κηδεύουν υπηκόους αβέρτα αλλά με την αγορά ανοιχτή. Στον κόσμο παρέχεται λησμονοβότατο μιας φρικτής φενάκης με τα εμβόλια. Κανονικά, τα εμβόλια ωριμάζουν και κυκλοφορούν μετά από πολλά χρόνια. Όχι πια. Ήδη σήμερα, οι περιοδεύοντες γιατροί των καναλιών που δεν συμμετέχουν σε κρατικές επιτροπές, το λένε καθαρά τι χοντρή μαλακία είναι να ανοίξει η αγορά.

Δεν θα μπω στην παγίδα της εκτίμησης του τι κόσμος θα νοσήσει επειδή διαδήλωνε ή γιατί καμία προσωπικότητα από τις εκλεκτές του πρωθυπουργού βγάζει τον σκασμό με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που ασφυκτιούν. Απλώς το κράτος θα βουλιάξει, το Θεό μπάρμπα να έχετε. Και το Κακό θα υπάρχει και του Χρόνου και ενδεχομένως το μεγάλο κοινό να σιχαθεί τις φάτσες που γεμίζουν τα μόνιτορ με κοινωνικά μηνύματα και την κακοχυμένη παρωδία του «Μένουμε αθφαλείθ». Κι αν γίνουν εκλογές, ο νεοΚορλεόνε ξέρει πως θα τις χάσει ή θα τον βουλιάξουν, αλλά η νέα κυβέρνηση δεν θα έχει καμία πλειοψηφία. Αντί να βάλει χέρι σε ευσυγκίνητους γιατρούς που παίζουν τον αναπτυξιολόγο, προτιμά να παίζει πινακωτή με το μιμητή των σουσουμιών του Ανδρέα, όταν αισχύνεται που δεν είναι βεριτάμπλ αριστερός.

Όσο για τα ύστερα του κόσμου, οι εμπορομελλοθάνατοι, τα μελλοντικώς αγράμματα νιάτα, οι έχοντες ψιλό αξίωμα που εκμεταλλεύονται τρώγοντας την σειρά εμβολιασμού και λοιπά, να κάνετε το σταυρό σας (ή να προσχωρήσετε στην ρητορική τέχνη του άρχοντα της κουτοπονηριάς και αγιαστούρας Τριαντάφυλλου του Σαρβάηβορος) που ο κόσμος παραμένει αμήχανος και αδρανής, και δεν ξήλωσε καδρόνια και παλούκια να τσακίζει σβέρκους.

Ξημερώνει εν βαρβαρότητι, βλέπετε. Διαφημίσεις άνευ λόγου και «κοινωνικά μηνύματα» σύν ρουλετομάνι σκοτίζουν τις συνειδήσεις. Και η κατσαρόλα κροτεί το βραστό νερό της χαρωπά, που χύνεται στα πλευρά της και βρέχει το αναμμένο αέριο της Πετρογκάζ, ώσπου να μπει ο πρώτος μαλάκας με αμέριμνο τσιγάρο και να ανατιναχτεί το τοπικό σύμπαν.

Ηγέτες που ξεπέρασαν επιδημίες, πανδημίες και θανατικά, γεννιούνται πάντα λιγότεροι των αναγκών του κόσμου. Σε κάθε περίπτωση, συχνά οι άρχοντες και ο λαός βρίσκονταν λογω των επιδημιών σε ζωντανή κόλαση, ενώ οι ασθενείς δεν είχαν παρά να επιλέξουν την δική τους, προσωπική Σαμσάρα.

Μη σαστίζετε. Ο Κόρο, αψύς και μονοκόμματος, είναι Ούγγρος, ο βαρύς και απότομος Αλέξης Παππάς βορειοηπειρώτης, όσο για τον Μαργίτη ή Θερσίτη της παρέας τον Ομηρομάστιγα Τριαντάφυλλο, στο τουίτερ έχουν συγκεντρώσει τις απόψεις του ενάντια σε κάθε «φίρμα» της δουλειάς του. Ο άνθρωπος με σύνδρομο του στυλ «κανένας δε με νοιώθει» έχει είκοσι χρόνια να ξεχωρίσει στην σοουμπίζνα. Πάντως δεν γνωρίζει πως μόνον ιερωμένος επιτρέπεται να αγιάσει τα ύδατα. Αλλοιώς θα αγίαζε την Βουλή ο νερουλάς της που φέρνει τα ξεδιψαστικά νερά.