Ο Νάσος Καρακώστας είναι ένας φιλότιμος κάγκουρας (με την καλή έννοια) που βγήκε στα τάλεντ σόου και, χάρις στην «Καριόλα» του, απολαμβάνει τα 15′ διασημότητας που του αναλογούν, διότι το μέλλον που προανήγγειλε ο Ουόρχολ ήρθε, και πρέπει σγά-σιγά να βρίσκουμε άλλες προβλέψεις για το επερχόμενο μέλλον. Τα έχει αυτά το μέλλον, διαρκώς έρχεται και παρέρχεται και πρέπει να το αναπληρώνουμε.
Η Σάσα Μπάστα είναι άλλη περίπτωση: είναι το μέλλον που ήλθε κι έγινε παρόν, μετά από πολυετείς προσπάθειες να διακριθεί σε κάτι κοινωνικώς αποδεκτόν. Έχει βρει τη φόρμουλα και τα περισσότερα τραγούδια της είναι πανομοιότυπα, αναπαράγοντας συνθήματα που υιοθετούνται από το κοινό της (ο Μαλάκας, η Βέρα, η Συνέχεια κλπ.) διαμορφώνοντας μια αφήγηση του σύγχρονου γίγνεσθαι που θα απασχολήσει τους τελειοφοίτους του/της Παντείου μετά από καμιά τριαντανταριά χρόνια ― αν υπάρχει ακόμα η σχολή.
Οι γνώστες θα παρατηρήσουν ότι τη σχετική αρχή στη συνθηματική ημιβωμολοχία την έκανε μάλλον ο Γιώργος Τσαλίκης με τη μετα-μαντινάδα «Απαγορευμένο», που είχε τη ρίμα πλάκα/μαλάκα, μετράει ήδη σχεδόν 13 εκατομμύρια views κι έχει δώσει άλλα δύο σίκουελ, το «Απαγορευμένο 2» και «Απαγορευμένο 3».
Υπάρχουν και άλλοι, κυρίως άντρες ράπερ, που κάνουν τους παραπάνω να μοιάζουν Ντοστογιέφσκι. Αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη φορά…
Σε αυτό το βίντεο, που το υπογράφει η «Ελληνική Κυβέρνηση» (δηλαδή το πληρώσαμε όλοι εμείς, και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ), και έχει ανέβει στο YouTube στο κανάλι «Ο Πρωθυπουργός» που έχει φωτογραφία του Τσίπρα (περιμένω να δω τι θα απογίνει το κανάλι όταν ο Τσίπρας χάσει τη πρωθυπουργία: θα κλείσει το κανάλι, θα το ονομάσει «Ο Πρώην», ή θα παραδώσει τους κωδικούς στον επόμενο;), ο Τσίπρας διαφημίζει τις πράξεις του, για όποιον δεν πρόλαβε το διάγγελμα. (Σημειώστε πάντως ότι τα σχόλια στο βίντεο είναι απενεργοποιημένα…)
Το βίντεο των 112 δευτερολέπτων είναι ένα αριστούργημα που εντάσσεται στη σειρά των Έργων της Σχολής Καρανίκα (δεν παρέχονται σχετικές πληροφορίες, αλλά δεν έχει καμία σημασία ποιος ήταν ο σεναριαγράφος, ο σκηνοθέτης κλπ., όλοι Καρανίκες ή Καρανικιστές είναι, από την σχολήν του περιωνύμου φιλοσόφου).
Η σεναριακή εξέλιξη είναι απλή και κατανοητή από τον μέσο τηλεθεατή της Ελένης Μενεγάκη (για τη Σταματίνα Τσιμτσιλή, θα σας γελάσω): άνθρωποι με γέρικα χέρια δεν έχουν χρήματα (το σποτ δεν μας λέει γιατί δεν έχουν χρήματα), άνθρωποι με πούρα πίσω από κλειστές πόρτες έχουν χρήματα γιατί φοροδιαφεύγουν, ο Τσίπρας υπογράφει κάτι χαρτιά κι έτσι χτυπάει τη φοροδιαφυγή και αυτομάτως κάποια χρήματα πηγαίνουν σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη, ο Τσίπρας βγάζει διάγγελμα και προσπαθεί να μας πείσει με τη γλώσσα του σώματος και μικρά επιτόπια πηδηματάκια και μιλάει για τη ΔΕΗ και μετά υπογράφει ξανά, γκρο πλαν στο χαμογελαστό πρόσωπο του Τσίπρα και μια κυριούλα έξω από τη Βουλή μας λέει ότι είναι μια πράξη ανθρώπινη, και στο τέλος η φωνή του Τσίπρα μας σερβίρει το σλόγκαν του προϊόντος: ήταν δίκαιο και έγινε πράξη. (Μια πράξη δικαίου δηλαδή, μιαδικαιοπραξίαίσως)
Ας ψάξουμε το βίντεο για κρυφά μηνύματα. Δεν ισχυρίζομαι ότι αν παίξουμε το βίντεο ανάποδα θα ακούσουμε τον Τσίπρα να τραγουδάει «δεν θα γίνεις άνθρωπος ποτέ, αριστερέ, αριστερέ», αν και δεν το αποκλείω. Απλώς δεν ξέρω πώς να παίξω το βίντεο ανάποδα.
Ο Τσίπρας υπογράφει με χρυσή πέννα, όπως αρμόζει σε έναν πρωθυπουργό, ακόμα και μεσαίας τάξης. Όμως, στο γραφείο του διακρίνεται και ένας υγραντήρας για πούρα, και όλοι ξέρουμε ότι πούρα=φοροδιαφυγή, μόλις μας το είπε το βίντεο. Κακό σημάδι. Ο σκηνοθέτης φρόντισε πάντως να μαυρίσει το ρολόι του Τσίπρα ώστε να μην διακρίνεται η μάρκα και το μοντέλο. Αν κρίνω από το μέγεθός του, πρέπει να είναι ένα από αυτά τα τοτεμικά σύμβολα των νεόπλουτων (μαζί με τα πούρα) που κοστίζουν όσο ένα μικρό ιαπωνέζικο αυτοκίνητο. Κακό σημάδι επίσης.
Το χειρότερο όμως είναι ότι ένα ανώνυμο χέρι που εμφανίζεται από το πουθενά στα 0:44 της ταινίας, και υποδεικνύει στον Τσίπρα πού να υπογράψει. Αυτό το χέρι περιβάλλεται από μανίκι υποκαμίσου που έχει ασημένια ξενόκουμπα (τα κόβω για Dunhill), ασφαλές σύμβολο των νεόπλουτων, των φοροφυγάδων και της μισητής λματ. Αυτός λοιπόν ο παρασκηνιακός άνθρωπος, δίνει εντολές στον πρωθυπουργό μας, κι εκείνος τις εκτελεί… Πολύ κακό σημάδι!
Τελευταία άφησα την κυριούλα που εμφανίζεται με φόντο το άγαλμα του Βενιζέλου, με τη ζακετούλα, το φουλάρι, το μαλλί κομμωτηρίου, που παραπέμπει στην ολόσωμη σύζυγο του λματ χεριού. Ποια είναι η κυρία και ο ρόλος της; Θέλει να μας καθησυχάσει και να μας διαβεβαιώσει για το ανθρώπινο και το δίκαιο του μερίσματος; Δηλαδή μάλλον δεν κατάφερε να μας πείσει ο Τσίπρας, και φώναξε και ενισχύσεις με τη μορφή μητέρας ή πεθεράς; Μήπως η Βέφα Αλεξιάδου θα ήταν καλύτερη σε αυτό το ρόλο; Ή, έστω, η Δέσποινα Μοιραράκη; Γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με τηλεμάρκετινγκ, σκληρού τύπου.
Ναι, μύρισαν εκλογές…
ΥΓ. Πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Αλέξη Τσίπρα ότι τιμάει κάποιες παραδόσεις. Ας πούμε ότι τιμά το είδωλο και πρότυπό του Ανδρέα Παπανδρέου όχι απλώς μιμούμενος την εκφορά του λόγου του εκλιπόντος καλύτερα από τον βιολογικό γιο του, αλλά και τη γλωσσοπλαστική του ικανότητα (άχετο αν προέρχεται από πλημμελή γνώση των κανόνων της ελληνικής). Ο Ανδρέας, ας πούμε, είχε πει το περίφημο «η Ελλάδα είναι αδιαπραγμάτευτη», αγνοώντας της καταλήξεις σε -τέος και -τός γιατί δεν τον βόλευαν. Πρωθυπουργός ήταν, ό,τι ήθελε έκανε. Ο Αλέξης τώρα μιλάει για «ακατάσχετο μέρισμα», αν και η λέξη προϋπήρχε και είχε άλλη σημασία: ούτε ακατασχετέο ούτε ακατασχετό. Αλλά δεν έχει ούτε τη γνώση ούτε το σθένος για έναν τέτοιο (σωστό) νεολογισμό. So what else is new.
«Ψηφίζουμε και φεύγουν» γράφει ο τοίχος. Τα λεωφορεία φεύγουν δηλαδή. Ευτυχώς χωρίς επιβάτες και οδηγό. Ακυβέρνητο αρμενίζοντας στα λασπόνερα. Κάθε ομοιότητα, παρομοίωση, μεταφορά κλπ. με πραγματικά στοιχεία είναι συμπτωματική. Με υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ.
Διασκεδάζω με όσους έσπευσαν να μας ανακοινώσουν ότι ο Φιλελεύθερος μιμείται σε εμφάνιση τη Liberation. Φοβερή παρατήρηση και αποκάλυψη! Δεκαετίες τώρα, το Βήμα ξεπατίκωνε συστηματικά τη Repubblica αλλά δεν μίλαγε κανείς. Θα μου πείτε πως τότε δεν υπήρχε ίντερνετ, και πάντως η Repubblica δεν είχε ένα κόκκινο ρόμβο στο λογότυπό της…
Κάποτε πρέπει να τελειώσει αυτό το αστείο με την “εξαργύρωση”. Η ζωή των ανθρώπων που συμμετείχαν στο Πολυτεχνείο δεν ολοκληρώθηκε με τη μεταπολίτευση. Με κάτι τέτοια ψευδορομαντικά ιδεολογήματα μας κατσικώθηκε το χειρότερο κομμάτι του Πασόκ, ο Σύριζα.
