Author: Γιάννης Βαρβάκης

  • Στην όγδοη δεκαετία της ζωής του

    Ο Paul Simon, στην τρυφερή ηλικία των 77 ετών, αποφάσισε να βγάλει έναν δίσκο με παλαιά του τραγούδια, ξαναδουλεμένα όσο αυτός έκρινε και ήθελε. Το πιο προβεβλημένο, για την ώρα, είναι το σουρρεαλιστικό «René and Georgette Magritte with Their Dog after the War», που το έπαιξε ζωντανά στην εκπομπή του Stephen Colbert.

    Ο δίσκος λέγεται In the Blue Light, από έναν στίχο που είχε μελοποιήσει το 1980, στο τραγούδι «How the Heart Approaches What It Yearns».

    Με την ευκαιρία, βρήκα αυτό το παλιό τραγούδι και τους στίχους του:

    In the blue light
    Of the Belvedere Motel
    Wondering as the television burns
    How the heart approaches what it yearns

    In a fever
    I distinctly hear your voice
    Emerging from a dream, the dream returns
    How the heart approaches what it yearns

    After the rain on the interstate
    Headlights slide past the moon
    A bone-weary traveler waits
    By the side of the road
    Where’s he going?

    I dream we are lying on the top of a hill
    And headlights slide past the moon
    I roll in your arms
    And your voice is the heat of the night
    I’m on fire

    In a phone booth
    In some local bar and grill
    Rehearsing what I’ll say, my coin returns
    How the heart approaches what it yearns
    How the heart approaches what it yearns

     

    Όχι, δεν θα καθήσω να εξηγήσω σε κανέναν τι είναι ο τηλεφωνικός θάλαμος και τι το κέρμα, τι η καρδιά και τι το μπλε φως.

  • Δόγμα Φλωρινιώτη στην πολιτική

    Ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος είναι Έλληνας δερματολόγος και πολιτικός. (Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

     

  • Σάββατο βράδυ/Κυριακή πρωί

    Δοκίμασα, δυο χρόνια αργότερα, να ακούσω το Blackstar του Bowie. Δεν το είχα ακούσει τότε, όσο ζούσε ο καλλιτέχνης, δηλαδή τις δύο μέρες από την κυκλοφορία του άλμπουμ ως το θάνατο του δημιουργού, και μετά δεν είχα καμία όρεξη.

    Ε, λοιπόν, δεν αντέχεται. Μπορεί αυτοί που γνώρισαν όψιμα τον Bowie να το διασκεδάζουν και να ψυχαγωγούνται, εγώ ακούω έναν άνθρωπο να ψυχορραγεί.

    Μας είχε προειδοποιήσει δεόντως με το The Next Day του 2013: η φωνή του είχε αρχίσει να διαλύεται, και η βασική εικονογραφία του ήταν καμουφλαρισμένη ή από παλαιότερες εποχές. Κι όμως, το άλμπουμ είχε συνθέσεις και εκτελέσεις λίαν δυνατές.

    (Αστειευόμουν τότε, ότι το Where are we now? θα μπορούσε να είναι ένας ύμνος στο αλτσχάιμερ. Κανείς δεν γέλασε.)

    Το προηγούμενό του άλμπουμ (Reality, 2003) ήταν δέκα χρόνια πριν. Σφιχτοδουλεμένο, όλοι οι μουσικοί στην καλή τους ώρα. Άψογο.

    Τι με έπιασε να δοκιμάσω να ακούσω το Blackstar; Χτες το βράδυ, παίζοντας με το YouTube και τις playlist, μου εμφανίστηκε το Starman, που το άκουγα μικρός τα Σάββατα πριν βγω, τότε που νόμιζα ότι όλα ήταν πιθανά (όπως αργότερα ξεκινούσα τις εργάσιμες με το Absolute Beginners).

    Το άφησα να παίξει και μπήκα σε κλίμα νοσταλγίας. Σήμερα το πρωί σκέφτηκα ότι μη ακούγοντας το Blackstar μπορεί να έχω χάσει στοιχεία και επεισόδια που θα εξηγούσαν και θα βοηθούσαν τη ζωή. Λάθος. Τίποτα δεν είναι πια πιθανόν σε αυτό το άλμπουμ, όλα είναι βέβαια, τελειωμένα. Έτσι η ζωή.

    Επιστροφή στο Starman, έστω και revisited. Γιατί το κάθε τέλος δικαιούται ένα ηρωικό soundtrack.

  • The x-actor

    Διάλογος μετά από προβολή του Aquaman:

    «Αν εξαιρέσεις τις μάχες, η ταινία δεν έλεγε πολλά. H DC δεν μπορεί να φτάσει τη Marvel».

    «Είχε ωραίους ηθοποιούς, όμως».

    «Γούστα είναι αυτά. Εμένα πάντως η Χερντ μου θύμισε μια πρώην μου».

    «Τόσο όμορφη ήταν;»

    «Όχι, τόσο κακή ηθοποιός!»

     

  • 25/50

    Δουλειά δεν έχετε, κάθεστε και τσακώνεστε στα σόσιαλ για κάποιον που είπε τη γνώμη του για τις γυναίκες. Και τσακώνεστε λάθος, γιατί άλλα είπε ο άνθρωπος από αυτά που του αποδίδετε. Και τσακώνεστε περιττά, γιατί η αποψάρα σας δεν μας ενδιαφέρει και δεν μας αφορά. Και τσακώνεστε μάταια, γιατί η αλήθεια είναι στο Tinder.

  • Πώς λέγεται αυτό που κάθεσαι κάτω από το ζεστό ντους και δεν θες να βγεις; Ρωτάω γιατί είμαι σίγουρος πως η επιστήμη έχει έναν όρο για να περιγράψει την κατάστασή μου.