Author: Πετεφρής

Τον λαό των Αρρυββαίων τον ενοχλούσαν οι γείτονες, οι Ρομασίκ που ήταν γνωστοί πέραν του ποταμού ως Σαλκομπίτ.

 

Αν και από επιγαμίες και κοινή αγάπη προς τον χυλό από αχλαδοκούμαρα, τους κατείχε πολιτιστική ντεγιάνα (συμπάθεια, κλίση προς αδιανόητες σαρκικές ενώσεις) υπήρχαν χούγια, συνήθειες, διαφορές στον τρόπο λουσίματος και άλλα μυσαρά, που ανάγκασαν τους ηγεμόνες των να αποφασίσουν πόλεμο (ντοργιάκ ελεμέ)

 

Μόνον που ήτο πρόωρες οι εποχές εκείνες, προ της θέσμισης Αρχών Διακυβέρνησης (Νομοθέτ τελωνί δασμάρεν) και εκυβερνώντο απο Μάγους. Αυτοί, ήξεραν το μέλλον του Κόσμου και της Ζωής, όσο κανένας. Παραπάνω κι από τους θρυλικούς Γίγαντες (Ντολάπ) που υπήρχαν σε αμφοτέρων τις μυθολογίες και κανένας δεν είχε ποτέ του ανταμώσει.

 

Αποφάσισαν, αρματώθηκαν και βγήκαν στο μεϊντάνι, και κοίταζαν ο ένας τον άλλον. Κατά το έθος,οι δύο αντίπαλοι Μάγοι προηγήθηκαν για να συζητήσουν τον τρόπο διεξαγωγής του πολεμου. Ηταν η προαιώνια τελετή Χασάπ σφάξ, ερμηνευόμενη στο δικό μας ιδίωμα ως Καβγά μπουζούκ (ενόργανος σύρραξις)

 

Λέγει ο Μάγος των Αρρυββαίων «βέλη μόνον ως βροχή, όχι ατομισμός στην βλητική τέχνη»

«Ντακόρ» (οκέι) συμφωνεί ο Μάγος των Ρομασίκ.

 

«Και τους ενδεχομένως τραυματίας, ανεξαρτήτως παρατάξεως, να περιθάλπουν αι Ριγηλαί Μπουτούδες Μαθήτριαι αμφοτέρων των λαών (ντοβρούκ νταρντάν μιούτουαλ σεξόνες) με λίπος και παρατεταμένα φιλήματα»

 

«Και αυτό δεκτό» (ακσέπτεν) απαντά ο Ρομασίκης.

 

Πριν γυρίσουν στις στρατιές των, κοντοστάθηκαν.

 

«Ξεχάσαμε τα συνεργεία» θυμάται ο Ρομάς.

 

«Ενα μυαλό έχουμε, τι να σου κάνει!» συμφωνεί  ο Αρρυββαίος.

 

«Μάλλον τα γνωστά. Τρικάμερο στις όχθες, κοντινά στο χέρι, όχι έξτρα φωτισμοί, ήχο περαστό  στο στούντιο» θυμίζει ο Σαλκομπιτάς,ο και Ρομασίκ, αναθυμούμενος τον προηγούμενο πόλεμο.

 

«Ογιά»συναινεί ο Αρρύμπ, προσθέτοντας «ελπίζω ,με τον ίδιο παραγωγό. Μιραμάξ τεκνίκ»

 

«Αλλά να προσέξουν πες τους»( Άχτουνγκ ας λος ντετάιγ) «Την τελευταία φορά το φροντιστήριο ήταν χάλια. Μέχρι ρολόι εδειξε η κάμερα σε έναν μπερσέκο, και η ταινία πάτωσε»

 

«Θα τους το πώ»

 

«Καλο βόλι» λέει και αποχωρεί ο ένας Μάγος.

 

«Τρεμπιέν» λέει και αποχωρεί ο έτερος Μάγος.

[…]

Τον συνηθίσαμε δεν αντιπροσωπεύει τίποτα
σαν όλα τα πράγματα που έχετε συνηθίσει
και σας μιλώ γι’ αυτόν γιατί δε βρίσκω τίποτα
που να μην το συνηθίσατε
προσκυνώ

 

ΝΟΫΕ ΓΙΟΓΚΟΥΡΤΕΝ

Νέες επενδύσεις; βεβαίως. Πλήθυναν τα γιαουρτάκια σε πλαστικό κουπάκι, με καπάκι και ενδιαμέσως αεροστεγή ζελατίνα. Αλλά μερικά πρέπει να τα μαχαιρώσεις για να ανοιχτούν. Ή να αποκτήσεις αιμοσταγή ούλα. Οι νέες γραμμές παραγωγής θέλουν ρεγουλάρισμα. Προφανώς. Μηχανικό προσλάβατε, ή βολεύεστε με εργοστασιακό σέρβις;

Καλά περάσατε ως τα τώρα.

 

Μη καρφώνεστε,σας παρακαλώ.  Η κουκούλα δεν φοριέται για την παγωνιά και ασφαλώς, δεν την φοράνε μόνον μπάχαλοι και ρουβίτσες(λάθος: ρουβίκωνες). Χρόνια τις βλέπαμε στους σινεμάδες στις ληστείες αλλά και στους ρουφιάνους της Γκεστάπο. Έτσι και έβρισκαν κουκούλα στην τσάντα σας με τα αξεσουάρ, σας πήγαιναν τουλάχιστον για εξακρίβωση.Μπάτσοι, αμαθείς και ντουγάνια-τόσο ήξεραν, τόσο έπρατταν.

 

Αλλά εσείς, έχει πάνω από δυο χρονάκια, νομίσατε πως μπήκατε σε νέα φάση αγώνων. Επειδή σας έπιαναν και σας αφήνανε. Επειδή χαλάρωσαν το σύστημα και σας παραχώρησαν χώρους να έχετε χρησικτησία. Επειδή πλήρωναν ένα φεγγάρι ψιλοκυβερνητικούς για να συνεννογιέστε. Γι αυτό και πολιτικώς, λουφάζατε. Και νομίσατε πως σας κάνουν χώρο να εκφραστείτε.

 

Ζώα! Χασάπηδες εύπιστοι κάθε ορμητικής καρδιάς! Δεν καταλαβαίνατε, βλαμμένοι, πως σας την είχανε στημένη. Γλείψιμο αφειδώς στις περιοχές σας, εκπαιδευτική χαλάρωση, συνταξιούχοι φοιτητές ξανά μανά, καταγγελίες των «νοικοκυραίων». Κι ανάμεσά σας, γερογκουρού της πλάκας, να σας πηδάνε τις κοπέλες, μήπως και διαπράξουν ευαγγελισμό.

 

Και έξαφνα, το όραμα μιας τσότσιαλ ντεμόκρασι. Πούτσες μπλέ, καρντάσια και πασιονάριες. Τσίπρας στο F16 (χλομός από φόβο, γελώντας οπως τότε με τους σκούλιγκανς) σημαίνει «το κάνω καλύτερα το φανταρίσιο απ΄ό,τι ο Καμένος». Χαλαρώσατε από την ρητορική ενός ανήμπορου Κυριάκου. Ο Ποτάμης κόβει φλέβες για να συγκυβερνήσει, και με τον Επαμεινώνδα Δεληγιώργη, αν εκείνος ο χριστιανός ζούσε ακόμη. Το δήθεν Κέντρο οργανώνεται για τα μάτια με μια δήθεν Φώφη.Ο Λεβέντης το παίζει όπως τότε με τους φραπέδες και λέει να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.

 

Παρατήσανε τους πρόσφυγγες στο χάλι τους και ανοίγουν ξενώνες να γηροκομήσουν όλο το ελληνικό Δημόσιο και τους φρέσικους συμβασιούχους. Φέηκ κομμουνισταράδες (φέξε μου και γλύστρησα) ως πρωθυπουργικοί γραμματικοί. Νεοκαλαμαράδες. Η τσότσιαλ ντεμόκρασι θέλει θυσίες. Βλέπε τον Πουτσοδαίμονα της Κατελάνας.

 

Το ΔΝΤ δεν θέλει και πολλά πλέον. Οι Ευρωπαίοι δανειστές ηρέμησαν αφού τα πεκούνια τους τα παίρνουν. «Καλά τα πάνε οι Έλληνοι» μουρμουράνε στις συσκέψεις. «Μα έχουν τόσα προαπαιτούμενα που δεν υλοποιούνε!». «Κακό της κεφαλής τους! Εμείς μια υπηρεσία θέλαμε: να δουλεύει ο μηχανισμός κατασχέσεων, κι αυτός τα πηγαίνει μια χαρά! Αν προχωρούσαν και στα χρήσιμα γι αυτούς, τότε θα τους αλλάζαμε»

 

Πηγαίνει ο τύπος στην Αμέρικα.Για να είναι σίγουροι πως δεν θα λακκίσει όπως ο Όφατζης ο πάππος του Γεωργάκη, του έχουν στείλει όλα τα συμβόλαια να τα υπογράψει πριν φτάσει. «Τα πάτε καλά, σας αγαπώ» θα ειπεί  ο Πρόεδρας. Και θα έρθουν εξοπλισμοί, συμπαραστάσεις και λοιπά. Ακόμη και τα μεμέτια το πήρανε χαμπάρι: «θα΄ρθει καιρός και θα τα ξαναβρούμε με τις Αμερικάνοι» δήλωσαν εψές.

 

Θα σας αδειάσουνε, σπάζοντας το τσόφλι σας. Γιαβάς γιαβάς. Κάθε ποινικό αδίκημα, κάθε μπαταριά του υποκόσμου, θα σας την φορτώσουν. Με κουκούλα ή χωρίς. Μήτε μπουζού, μήτε βραχιολάκια. Με την αστική ανάπτυκσις. Στα Εξάρχεια προβλέπεται μετρό. Αρα οργάνωση, πάρκινγκ και μαγαζά.Τους πιό ζωηρούς, θα τους βάλουνε σε περιφέρειες και υπερεσίες, κι από κλητήρες θα γενείτε σύμβουλοι ανάπτικσις, όχι ανάπτυξης. Και το  2030, θα νοσταλγείτε «τότε που ζούσατε». Παλιό το κόλπο. Απο «χρήσιμοι ηλίθιοι», «άχρηστοι εξυπνάκηδες».

 

Τώρα, τη μπερδεύετε γλυκά την ατίμητη ρακή με το γλυκάνισο. Την  βότκα απο σάπια πατάτα με το Oban.Kι αν δε σας χρεώνουν εκτελεστές, γομάρια και πληρωμένους νταήδες στην τελική απόφαση της έφεσης, φροντίζουν, ό,τι κι αν συμβεί στην Καψόχωρα, να δείξουν φευγαλέα μια σέλφη με τις μουράκλες σας. Διότι ,γανωμένοι στις λειψές ορμόνες σας, δεν καταλάβατε την παραλυτική επίπτωση των συνειρμών.Είστε παιδιά του πανικού, έρμαια της Φυλής των ζόμπι μυαλωμένων. Ζαβά παιδιά της Αφροδίτης που κατουράνε τον Κανόνα του Πάχελμπελ.

Κατεβάσατε ταχύτητα αντί να φρενάρετε;

Ρίξατε τα μούτρα σας, απλώς χαμογελώντας, όταν ακούγατε παλαβομάρες και δήθεν απαράβατες αρχές;

Όποταν είχατε παραδουλεύτρες, ξέρατε που έμεναν; Ποσα παιδια είχαν; Πως τα έλεγαν;

Τρώγατε μαζί με τους τεχνίτες που δούλευαν  μερεμέτια, βάζοντας σερβίτσιο στο μεσημεριανό της οικογένειας;

Διακόψατε τον ταρίφα που έλουζε τις αδελφές και τα πουστράκια,τον μαλάκα, με ένα «φτύσε τα μπούτια σου, μαρή  τρελή;»

Μπαίνοντας σε καφενείο χωριού, κόψατε τα εμετικά «ωραία είστε εδώ» και «αχ τι γραφικά;»

Ήπιατε λαίμαργα από το μπουκάλι που ήπιε ο γιούφτος, αρνούμενοι «το καθαρό» που σας πρόσφερε;

Μιλήσατε με θέρμη και πάθος, απαντώντας σε απορίες, χωρίς να σας νοιάζει αν τα λόγια σας πήγαν στον βρόντο ;

Φερθήκατε βάναυσα σε ξερόλες και σπερμολόγους;

Εξηγήσατε σε δάσκαλο ή γυμνασιάρχη στη σύνταξη, πως δεν του μιλάτε επειδή έβαζε χέρι σε παιδόπουλα;

Στον απόστρατο που καυχιόταν πως βούλωσε τον ωραίο έφεδρο στην άσκηση, σηκωθήκατε να φύγετε, ή χαχανίζατε με το υπόλοιπο καφενείο;

Χαρίζατε βιβλία, περιοδικά, σπάνιες εκδόσεις, σκίτσα και σιντιά, σε όποιον συντυχαίνατε;

Συμπαθήσατε δικαστές, μπάτσους, παπάδες, καλογέρια, τακιμιάζοντας μαζί τους;

Γϊνατε γραφικοί και δυσάρεστοι σε ρήτορες, φλομώνοντάς τους με ιστορικά επιχειρήματα;

Συζητήσατε με αβρότητα με θαυμάστρια της Δημουλίδου;

Τα ήπιατε με τρανς, συζητώντας για σοβαροφανείς και λουλούδες; Ενίοτε και για την Άλις Μπη Τόκλας;

Μοιράζατε αυτά που ξέρατε, σε αλαταριές και μπουμπουνοκέφαλους;

Παίξατε «ξιφομαχία» με συμμαθητές και τον «γιατρό» με κοριτσάκια του γάλακτος;

Έτυχε να ομολογήσετε μερικές από τις αναρίθμητες μαλακίες σας ,για να παρηγορήσετε αυτές και αυτούς που σας έδειχναν υπερβολικό σεβασμό;

Καμωθήκατε ταπεινοφροσύνη, όταν σας επαινούσαν ενώ από μέσα σας χορεύατε χάλι γκάλι;

Αντικαταστήσατε το «είστε μαλάκες» με το «είμαστε μαλάκες»;

 

Εκατοντάδες φορές  αναρωτήθηκα, ζήτημα να ήταν να απάντησα «ναι» στο ένα τοις εκατό των ερωτήσεών μου.

Οι νόμοι, οι ρυθμίσεις, οι κανόνες που ορίζονται και ψηφίζονται, βρίσκονται έτη φωτός από την πραγματική ζωή.

Τα ψηφισμένα, σήμερα, δεν θα μετατρέψουν την καταισχύνη που υφίστανται και βιώνουν οι «άλλοι», σε σεβασμό ή έστω,σε  μουγκαμάρα.

Είμαστε βιοαγύρτες, που λέει καμια φορά η Ραλλού.

 

 

 

Δεκαπέντε μήνες μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία, το μουρμουρητό πως μπλέχτηκαν οι Αμερικάνοι αρχίζει να γίνεται σκλήρισμα.

Δεν πρόκειται να μάθουμε τι συμβαίνει, τουλάχιστον ώσπου να ισορροπήσει το σύστημα. Υπάρχουν κυβερνήσεις και καθεστώτα που έλυωσαν σαν το κρατίδιο της Κομμαγηνής, κι ακόμη είναι άγνωστη η καταγωγή του πελεκητή της. Κι ας έχουν περάσει χρόνια και χρονάκια.

 

Ευτυχώς (για τους ανακατωσούρηδες του πλανήτη) που ως στελέχη του ιθαγενούς facebook, ασχολούμαστε με αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν έχουμε επιτεθεί στην διαστρέβλωση και στην ύποπτη διαχείριση των διεθνών ζητημάτων!

 

Κάτι πήγε να γενεί με τον Καταλανό που έψηνε διακήρυξη ανεξαρτησίας, αλλά λάκκισε σαν τον sir Robin του Holy Grail και έτσι, λιχουδιές Καστιλλιάνικες κι από την Εστρεμαδούρα θα συνεχίζουν να σερβίρονται στην χώρα του.

 

Πάντοτε οι φήμες είναι προτιμότερες από τα γεγονότα σε αυτές τις περιπτώσεις. Αρκούν οι λέξεις «Γκιουλέν» και «προδότες», το σύμπλεγμα «S400» και η πρόταση «μας τα πρόφτασε ένας υπάλληλος απο ένα προξενείο».

 

Και ο μεν Γκιουλέν θα τον παίξει τον ρόλο του κάποια στιγμή (είναι και η επιρροή του στα ισλαμικά Βαλκάνια που μετράει) αλλά δύσκολά ο Ερτογάν θα παίξει τον ρόλο του Καταλανού.

 

Και τώρα, μη με αρχίζετε τιράντες και αναλύσεις περί Κούρδων , Ιρανών και υποθέσεων ενός κράτους που «γεννιέται», αλλά μπορεί να προκύψει και ανεμογκάστρι.

 

Δεν το έχουμε το εργαλείο.

 

Εξάλλου ο δικός μας πηγαίνει Αμερική, μάλλον για να δώσει τις νενομισμένες εγγυήσεις στον Υπερατλάντικό Παράγοντα.

 

Εδώ το ΔΝΤ χαμογελάει προβλέποντας μεγαλύτερο περίσσευμα για το 2018, από την χώρα που προσφάτως σέρβιρε σεβίτσε σε μια τελετή στην πτωχομάνα της.

 

Business as usual;

 

Μπα.

 

Μάλλον ισχύει το σχόλιο της Rachel στον Deckard, ξέρετε που:

 

“I’m not in the business. I am the business.”

“…  Άλλως, με αρέσουν τα χωρατά, η αστειότης, η ειρωνεία η με ευφυή λόγια, το χαμπαγκάρισμα (humbugging).
Aλλά δεν κάμνει.
Δυσκολεύει τες δουλειές.
Διότι ως επί το πλείστον έχεις να κάμνεις με ζευζέκηδες και αμαθείς. Aυτοί δε είναι πάντοτε σοβαροί. Mούτρα, σέρια ζωωδώς· πού να αστειευθούν· αφού δεν καταλαμβάνουν. Tα σέρ[ι]α τους μούτρα είναι αντικατοπτρισμός. Όλα τα πράγματα είναι προβλήματα και δυσκολίες για την αγραμματοσύνη τους και για την κουταμάρα τους, γιαυτό σαν βώδια και σαν πρόβατα (τα ζώα έχουν σοβαρότατες φυσιογνωμίες) είναι περιχεμένη επάνω στα χαρακτηριστικά τους η σοβαρότης.
O αστείος άνθρωπος γενικώς περιφρονείται, τουλάχιστον δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν σημαντικά, δεν εμπνέει πολλήν πεποίθησιν…”

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Όποιος υποστηρίξει πως υπάρχει έστω και ένας αριστερός στην Κυβέρνηση, θα του στείλω ένα εξώδικο, να ΄χει να πορεύεται.

Μας πήρανε τη φάλαινα και μας μοιράζουν μια αθερίνα στα τέσσερα. Απορώ που τους ακούμε.

Ἥρα καὶ Ζεὺς, ἀμφισβητοῦντες πότερον τὰς γυναῖκας ἢ τοὺς ἄνδρας ἥδεσθαι μᾶλλον ἐν ταῖς συνουσίαις συμβαίνοι, τοῦτον [ τον Τειρεσίαν ]ἀνέκριναν. ὁ δὲ ἔφη δέκα μοιρῶν περὶ τὰς συνουσίας οὐσῶν τὴν μὲν μίαν ἄνδρας ἥδεσθαι, τὰς δὲ ἐννέα γυναῖκας. ὅθεν Ἥρα μὲν αὐτὸν ἐτύφλωσε, Ζεὺς δὲ τὴν μαντικὴν αὐτῷ ἔδωκεν.

 

Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, Γ, 6.9

 

Υπάρχουν πυρομανείς στην Πυροσβεστική, παιδεραστές και παρθενοπίπες παιδαγωγοί και οικογενειακοί φίλοι, σαδιστές ανθρωποφύλακες, αιμομίκτες γονείς, εφαψίες και περιστεράδες διαφόρων υποτροφιών, ενώ φυλακές, στρατώνες και ιδρύματα πρόνοιας ανηλίκων, διαθέτουν ενίοτε καταδίκους, συναδέλφους και επιτηρητές που την βρίσκουν ασελγώντας η αμοιβαίως ενηδονίζονται. Δεν λογαριάζω τους πανηδονιστές ή τους ανηδονικούς όλων των φύλων.

 

‘Ολα αυτά τα φρούτα οργανώνουν την εργαλειοθήκη του συστήματος που προκαλεί προβλήματα ή ετεροκαθορισμό στα παιδιά. Ειδικά την κατάθλιψη που είναι μια άγνωστη χημική χώρα.

 

Γι΄αυτό και παίζων ή εμπαίζων το σύστημα, δεν μου αρκούσε η αναγραφή τριών φύλων (άνδρες, γυναίκες και  ομοφυλοφιλες υπάρξεις) αλλά ζητούσα να θεσπιστεί ο άνδρας, η άνδρα, το ανδρί, η γυναίκα, ο γυναίκας, το γυναικί, και καμιά δεκαριά μεταξύ τους συζυγίες, δυικές ,τριαδικές η ομαδικές.

 

Έχω δγιεί, κι έχω ακούσει πλήθος αναμνήσεων, καυχήσεων και των συνδυασμών τους. Και γνωρίζω το άυλο βλέμμα των όντων που κατέχονται από οίστρο και οργάζουσα συνείδηση, όπου η εφηβική περιέργεια, η βία που ασκείται ως συνδυασμός ενοχών και γονικής αφασίας τηρούνται με σχετική αμεριμνησία. Επί ζώντων, ημιθανών και νεκρών, να μη μιλήσω για τα κοσμήματα που μερικοί επιθέτουν σε κατσικούλες.

 

Βίβλο σχήματος τούβλου θα μπορούσα να συντάξω, ταχύτατα κει ενδελεχώς, αντί να παιδεύομαι πόθεν η λέξις «τραγουδώ» ή που κείται η Κουτμητζιβίτσα. Πλην η Κουτμητζιβίτσα με ερεθίζει πολύ περισσότερο, δι ο και βγάζω τον σκασμό.

 

Προτιμώ να μελαγχολώ διαχρονικώς, καθώς ακούω στην Βουλή και στην κοινωνικώς δικτυωμένη συζήτηση, όζουσα φιλανθρωπίας, υποκρισίας και πολλής κουστουμιάς,άσε τις τηλεοπτικές ασωτείες,να επιμένουν σε δικαστήρια, ληξιαρχεία και άλλα θεσμικά.

 

Αν οι ιδεολογίες αδίκως συμπυκνώνονται σε δεξιά, αριστερά και κέντρο, καθώς υπαρχουν εκατοντάδες παραλλαγές παρομοίως η Βία και η Ηδονή, όπως και η Ευήθεια με την Ανηδονία, ξεχειλίζουν απ΄ολες τις μπάντες. Και δυστυχώς, δεν βλέπω πολλούς που αποφασίζουν να πάνε για ψάρεμα. Έστω ,για κανα μυλοκόπι. Για πεταλίδες.  Για αχινούς. Για αστερίες. Είναι κι αυτά οντα που κυκλοφορούν ταχέως ξέρετε.

 

Μέσα σε τέτοιο περιβάλλον ζουν και υπάρχουν οι διεμφυλικοί και οι νομοθεσίες δεν αρκούν. Εσείς που κυβερνάτε από τις καρακοσμάρες σας (δεν είναι η Ελλάδα μόνη στον ντουνιά και κάθε κράτος και κοινωνία τραβάει τα δικά της ζόρια), φροντίστε να βάλετε στις αρμοδιότητες του Συνηγόρου του Πολίτη (και σε όποιον άλλον δικαστή) την πρόνοια για τους ανθρώπους αυτούς, πρόνοια που την χρειάζονται.Υπάρχει, βλέπετε, πολύς κόσμος που δεν χαμπερίζει από λαγνεία, εάν αυτή δεν περιέχει τον εξευτελισμό του Πόθου του. Κόσμος επιφανής ή τραμπούκος, ανδρόγυνος ή μουστακαλής, και πάντα, μα πάντα ατιμώρητος, ανάλλαγος και εν τιμητική αδεία τελών.