Author: Old Boy

  • Πλησιάζει η ώρα που ο κόσμος δεν ανεβάζει για να μην τον θεωρήσουν παθέτικ που Σάββατο βράδυ αντί να ζει τη ζωή του έξω τριγυρνά στο φέισμπουκ.

  • Στον καθρέφτη

    Αυτές τις μέρες πιάνεις το βλέμμα σου να στέκεται λίγο περισσότερο στον καθρέφτη. Η εικόνα που σου επιστρέφει ο καθρέφτης δεν είναι αυτή που επιστρέφει η οθόνη στο Skype. Έχει άλλο χαρακτήρα, άλλη υπόσταση, άλλη φυσικότητα. Κοιτάζεσαι και δεν βλέπεις data, βλέπεις εσένα. Κοιτάζεσαι, όχι ναρκισσιστικά, όχι για να ελέγξεις αν η εμφάνισή σου είναι έτσι ή αλλιώς. Κοιτάζεσαι για να θυμάσαι ότι παρ’ όλα όσα άλλαξαν, εσύ δεν έχεις αλλάξει. Κοιτάζεσαι για να θυμάσαι ότι ως φυσική παρουσία είσαι ακόμη εδώ. Κοιτάζεσαι για να θυμάσαι ότι το σώμα σου, το πρόσωπό σου, εσύ, είσαι και κάτι άλλο εκτός από πιθανός φορέας ιού, εκτός από πιθανός διασπορέας θανάτου. Κοιτάζεσαι για να θυμάσαι ότι το σώμα μας, το πρόσωπό μας, εμείς, είμαστε πρώτα απ’ όλα φορείς ζωής. Κοιτάζεσαι για να θυμάσαι ότι δεν φτιάχτηκαν οι άνθρωποι για να είναι μακριά ο ένας από τον άλλο. Ξεχάστηκες. Πας λίγο πιο πίσω κι αμέσως πηγαίνει και η αντανάκλασή σου. Τώρα έχετε απόσταση ασφαλείας. Κοιτάζετε ο ένας τον άλλο με ένα συνδυασμό θυμού για την προηγούμενη απερισκεψία και υποψίας μήπως κολλήσατε την αρρώστια σας. Την επόμενη φορά θα φορέσετε μάσκα και οι δυο.

     

    .

  • Una notte a Bergamo

    Αρχίζει ο ιός
    Αδειάσαν οι δρόμοι
    Η ώρα ζυγώνει
    Αρχίζει ο ιός
    ~~~
    Αρχίζει ο ιός
    Ερήμωσε η πόλη
    Στο σπίτι κλειστείτε
    Αρχίζει ο ιός
    ~~~
    Πω πω γουστάρω
    Nα παίρνω ντετόλ
    Να πλένω τα χέρια
    Να παίρνω ντεπόν
    ~~~
    Πώς μας ενώνει
    Και πώς μας δονεί
    Του Σώτου Τσιόδρα
    Η φωνή
    ~~~
    Αρχίζει ο ιός
    Παράτα με τώρα
    Απόσταση κράτα
    Αρχίζει ο ιός
    Κανείς μην φιλιέται
    Τρομάξτε
    Αρχίζει ο ιός
  • Στην Ιταλία, με 4.000 νεκρούς και δρόμο ακόμα μπροστά, τραγουδάνε και χορεύουν στα μπαλκόνια “Volare” και “Il Mondo”. Δύσκολο να σκεφτείς κάτι αντίστοιχο για την Ελλάδα, γιατί αν μη τι άλλο δεν μάθαμε ποτέ να πετάμε και να είμαστε ευτυχισμένοι με τα τραγούδια μας, είχαμε ενσωματωμένα μέσα τους τη μιζέρια και τον καημό και το θανατικό, ούτως ή άλλως.

  • Υπάρχουν δύο κόσμοι: αυτός στον οποίο ακούς συνέχεια ειδήσεις κι εκείνος στον οποίο δεν ακούς συνέχεια ειδήσεις. Ο δεύτερος είναι απείρως λιγότερο δυσοίωνος και πολύ περισσότερο βιώσιμος ψυχολογικά.

  • Λογικά τώρα στη συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, το ντέρμπι είναι μεταξύ των Μητροπολιτών που πιστεύουν ακόμη και εκείνων που δεν πίστεψαν ποτέ στα αλήθεια.

  • Ανδημία

    Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Πνευματικής Υγείας έσπευσε να ανεβάσει το επίπεδο συναγερμού στο έξι, αλλά ήταν πια αργά και η ανδημία γεγονός: κρούσματα αναφέρονταν από κάθε μεριά του πλανήτη και ο αριθμός τους αυξανόταν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
    Μια λέξη τριβέλιζε το μυαλό κάθε νέου ασθενούς: αν.
    Οι άνθρωποι σταματούσαν να δουλεύουν, σταματούσαν να κάνουν ό,τι έκαναν συνήθως, έπαυαν να θεωρούν δεδομένη την πραγματικότητα που ως τότε ζούσαν και άρχιζαν να εξετάζουν όλες τις υποθετικές τροπές που θα είχε πάρει η ζωή τους αν είχαν κάνει την άλφα ή τη βήτα επιλογή, όλες τις υποθετικές τροπές που θα είχε πάρει η ζωή τους αν δεν είχε μεσολαβήσει η άλφα ή η βήτα συγκυρία. Όσο περισσότερο το εξέταζαν τόσο περισσότερο έχαναν τις σταθερές τους, καθώς καταλάβαιναν ότι όλη η ως τώρα ζωή τους δεν ήταν μια σειρά ανεξαρτήτων μεταξύ τους επιλογών και συγκυριών, αλλά ότι αντίθετα η μία επιλογή ή συγκυρία είχε οδηγήσει στην άλλη κι η άλλη στην επόμενη και ούτω καθεξής, σαν σε δρόμο με άπειρες διασταυρώσεις, όπου από τη στιγμή που έπαιρνες την μία προέκυπε μια σειρά νέων πιθανοτήτων, αποκλείοντας ταυτόχρονα μια σειρά άλλων.
    Αν δεν είχαν σπουδάσει αυτό επειδή για τρία μόρια μπήκαν στη μία αντί στην άλλη σχολή, αν δεν είχαν μπει στη σχολή αυτής αλλά της άλλης πόλης, αν δεν είχαν γνωρίσει εκείνους αλλά άλλους συμφοιτητές, αν δεν τους γούσταρε εκείνο αλλά το άλλο πρόσωπο, αν δεν είχε εξελιχθεί έτσι αλλά αλλιώς η πρώτη σχέση τους, αν δεν είχε τύχει να δουν εκείνη αλλά την άλλη αγγελία για δουλειά, αν, αν, αν, το κάθε τι που τους συνέβαινε διαμόρφωνε σε ένα ποσοστό το χαρακτήρα τους και άρα και τις μελλοντικές επιλογές τους.
    Ίσως κάποια στιγμή η κατάσταση να μπορούσε να εξομαλυνθεί και τα αποτελέσματα της ανδημίας να μην ήταν αφόρητα τραγικά (με τη μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών να κατόρθωναν να ελευθερώσουν το νου τους από τους υποθετικούς μαιάνδρους και να επανέλθουν στα σύγκαλά τους), αν ο ιός δεν μεταλασσόταν, με αποτέλεσμα να μην αφορά πλέον τα αν του παρελθόντος, αλλά και τα αν του μέλλοντος. Γιατί αν τα παρελθοντικά αν, οσοδήποτε καθοριστικά κι αν ήταν, ήταν πάντως αναπόδραστα, τα μελλοντικά αν βρίσκονταν στο χέρι του κάθε ασθενούς, που έντρομος συνειδητοποιούσε ότι ο δρόμος του ο έως τώρα μπορεί να ήταν αποτέλεσμα διακλάδωσης πάμπολλων αν που πραγματοποιήθηκαν με πάμπολλα αν που δεν πραγματοποιήθηκαν, αλλά ο δρόμος του ο από εδώ και πέρα ήταν ανοιχτός και μη προκαθορισμένος, με νέες υποθετικές διασταυρώσεις δεξιά κι αριστερά.
    Τόση ευθύνη, τόση αβεβαιότητα, τόση τυχαιότητα και τόση ελευθερία δεν μπορούσε να αντεχθεί, με αποτέλεσμα όλοι οι ασθενείς να επιλέγουν να τρελαθούν· γι’ αυτό και τελικά η νόσος τους ονομάστηκε γρίπη του «μη χείρον».
    (Kειμενάκι του 2009, με αφορμή έναν προηγούμενο ιό, την γρίπη των χοίρων)
  • Θα παίρνεις φόρα να πηδήξεις απ’ το μπαλκόνι από απελπισία και την ώρα που πέφτεις θα σε κράζουν ως ανεύθυνο και εγκληματία που βγήκες έξω.

  • Πρέπει να είναι από τις πιο αισιόδοξες Δευτέρες που έχουν ξημερώσει τα πολλά τελευταία χρόνια, ε;

  • Yπάρχει κάτι πιο κατακριτέο από το να πουλάς ευαισθησία, αποτροπιασμό και ηθική ανωτερότητα από τα σόσιαλ μίντια: το να το πουλάς αναισθησία, μίσος και κτηνωδία από τα σόσιαλ μίντια, από τα μίντια και φέις του φέις.