Author: Moment in the Wind

  • Πριν το τέρμα μόνο τρέχουμε

    Θέλω να σας δω κατακαλόκαιρο, με 9-10 μποφόρια, να καίγεται και κανένα δασικό από τα μετρημένα που ΄χουν γλυτώσει την κλιματική αλλαγή (λέγε με τα “γμσαμε όλα”) και την ανάπτυξή σας (γμτ το σπίτι σας) και να πρέπει να κάνετε και δύο, μόνο δύο, αεροδιακομιδές από άγονη. Όχι δεν θέλω. Ουδείς θέλει.

    Κράτος με φορολογία 40%, τον συγκεκριμένο αριθμό επιχειρήσεων, συν δύο σκαζμούς παράδες που έδωκε η Ένωσις (αχ πόσο πονόψυχη), μείον ένα σκαζμό παράδες που μοιράσατε εκεί που το σύμπαν ήταν υποχρεωμένο να προβάλλει δωρεάν τα σχολαστικά και ευλαβικά, κράτος που δεν είναι σε θέση σε μια έκτακτη κατάσταση ―είτε την επιβάλλει ο παγκολίνος, τα ρίχτερ, η φωτιά, ο Θεός που ΄ναι κουμουνιστής― να στηρίξει ναι για μια ολόκληρη σεζόν τους επιχειρηματίες και να βρει μαζί τους μια λογική λύση κανείς να μην νοιώσει ότι όλα τελείωσαν, π@π@ρι@ κράτος. Για όλες τις σεζόν.

    Στον αντίποδα για να ξέρουμε τι λέμε επιχειρηματικότητα, αν δεν ξεκίνησε χτες, ανίκανη να συντηρήσει με όποιες μεσοβέζικες λύσεις το προσωπικό της σε μια έκτακτη κατάσταση, είτε την επιβάλλει ο ιός, ο σκατός, ο φατός ή απλώς και μόνο ο καπιταλισμός, π@π@ρι@ επιχειρηματικότητα, λέγε με “εγώ δεν έβρισκα δουλειά και είπα να γίνω αφεντικός”.

    Αυτό που μετράτε κρούσματα λες και καθαρίζετε φακές 2, 1, 5, 9 τι φάση, λες και είστε καμιά κοινότητα 500 νομοταίοι και το πιστεύετε κι ότι έτσι θα μείνει ως το τέλος, με ή χωρίς τουρισμό, αυτό που στοχοποιείτε περιοχές επειδή είχαν λέει 20 κρούσματα και χέστηκε η φατμέ, οκ φταίει και η φατιμέ αλλά Θράκη, ρομά, προσφυγικά πας με το που ξεσπά η μαλακία, πας να κερδίσεις εμπιστοσύνη και να επιβάλλεις κανόνες πριν το 1ο επιβεβαιωμένο, γιατί το ξέρεις ότι ανεπιβεβαίωτο/α δε γίνεται να μην έχεις. Αλλά πού να πας και τι να πεις; Πλύντε χεράκια στις βρύσες που δεν έχετε;

    Ξενοδόχοι-τουριστικά βάσει των στοιχείων τους προβλέπουν μείωση 80% άρα για ποιο τουρισμό ανοίγουν τα σύνορα με τους πάντες, όσο υπάρχουν τράνζιτ οι πάντες είναι οι πάντες και παντού. Κάποιες χώρες ήδη έχουν ενημερώσει ότι όποιος βγει εκτός και επιστρέψει έχει καραντινούλα και τις τσάρτερ για να σας μαζέψουμε αυτή τη φορά ξεχάστε τες, ήτοι 2 βδομαδούλες άδεια πεταμένες και μένετε και Λέρο έως τα Χριστούγεννα, κάτσε στη χώρα σου λέμε. Οπότε αποχαίρετα τον τουρισμό που ονειρεύεσαι, ως Αύγουστο οι χώρες αυτές ίσως είναι περισσότερες, αυτό που ουδείς μπορεί να προγραμματίσει ο,τιδήποτε είναι ικανή συνθήκη για να διακοπεύσουμε στα μπαλκόνια, τέλος Ιουνίου και πρωτόκολλο σαφή και τελειωμένο για την διαμονή δεν υπάρχει, χωρίς αυτό πολλοί δεν είναι σίγουροι αν θα ανοίξουν, επειδή δεν είναι σίγουροι τα έξω τουριστικά π@π@ρι@ πακέτα στέλνουν Ελλάδα, οι αεροπορικές κάθε βδομάδα ακυρώνουν απευθείας πτήσεις και τις κάνουν τράνζιτ μπας και μισογεμίσουν. π@π@ρι@ όλα δηλαδή, αλλά είναι βλέπεις και η Ένωσις (αχ πόσο καλή) και να θέλατε να μην ανοίξετε τις “πύλες της χώρας στον κόσμο” (ω θεμουθεμου) σιγά μην ήταν στο χεράκι σας.

    Παρακολουθώ από προσωπικό ενδιαφέρον την καθημερινή ενημέρωση 5 ευρωπαϊκών χωρών από τον Μάρτιο. Ουδείς κομπάζει με συνοδευτικές των αριθμών μαλακίες “θα νικήσουμε” “αχ πόσο καλά τα κάναμε όλα”. Ακόμη και χώρες με 5 φορές τον πληθυσμό της Ελλάδας που σε μία νύχτα θα μπορούσαν να ΄χαν γίνει Λομβαρδία αλλά, αναλογικά, δεν άνοιξε ρουθούνι. Ξεκαβαλικέψτε λίγο, ναι καλά ήταν έως τώρα αλλά το έως πότε δεν το ξέρει κανείς και πριν το τέρμα μόνο τρέχουμε. Με το στόμα κλειστό γιατί είναι και υποδοχέας.

    Ότι η κρίση είναι και ιατρική, σας το ψιθύρισε κανείς στο κλειστό αυτί ή δε φτάσαν οι μπατονέτες, πήγαν όλες στα χιλιάδες τεστ (ωραίο γέλιο έχουν οι πέτρες). Εμβόλιο π@π@ρι@ και αν η αποτελεσματικότητα θα θυμίζει νούμερο μη αυτοδυναμίας, φάρμακο π@π@ρι@ δις σε καμιά 10ετία θα μετράμε τερατογεννέσεις από τις δοκιμές και τα πειράματα, ο που “μα προσέχτε λίγο μην χαλαρώνετε σας παρακαλούμε”. Ο που. Η Ουνέσκο περί υγείας, “μα αγαπητέ Ταγίπ μήπως να το ξανασκεφτείτε για το μνημείο;”

    Δε θα ΄χα γράψει τίποτα απ΄όλα αυτά, θα είχα συνεχίσει να σιδερώνω πολύ σχολαστικά τις μασκούλες μου, αν δεν με είχε πετύχει εν μέσω ατμών, πολλών, η φωνή του Θεοχάρη: “Η γέφυρα της κανονικότητας είναι στρωμένη με σχέδιο”.

    Κι εκείνη των στεναγμών με ευλαβικά γαμοσταυρίδια.

  • Για την ουσία των συστημάτων υγείας

    Διαβάζω ύμνους για την επίταξη των ιδιωτικών στην Ιρλανδία. Έχει κάποιος απ΄όσους τα γράφουν πραγματική γνώση των συνθηκών νοσηλείας στην Ιρλανδία; Έχει τύχει να γεννήσει με εμβρυουλκό ―απαγορευμένο σχεδόν στο σύνολο του δυτικού κόσμου― γιατί λόγω κόστους οι καισαρικές είναι είδος πολυτελείας, να παρακολουθείται σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης από τον γενικό GB της περιοχής και όχι γυναικολόγο, χωρίς την διενέργεια βασικών εξετάσεων για μητέρα και βρέφος;

    Το δημόσιο σύστημα της Ιρλανδίας (και ειδικά της Βόρειας) είναι ανύπαρκτο και προσανατολισμένο αποκλειστικά στη ιδιωτική ασφάλιση. Οπότε και μονόδρομος η χρήση των ιδιωτικών κλινών για να υπάρχει μια υποτυπώδης οργάνωση που απλώς θα δέχεται τους ασθενείς και καλή τους τύχη.

    “Οι Γερμανοί έχουν λίγους νεκρούς γιατί έχουν γαμάτο σύστημα υγείας.” Οι Γερμανοί διαθέτουν αριστεία σε όλα τα by the book, η αντιμετώπιση του COVID-19 όπως και όλων των μεταδοτικών βασίζεται κυρίως σε πρωτόκολλα. Εισαγωγή με όλα τα προστατευτικά μέτρα, αναπνευστήρας και αναμονή. Αν έχεις προστατευτικά και αναπνευστήρες, φασόν. Ιατρική αυτό δεν το λες. Εκτίμησή μου ότι τα μέχρι τώρα θύματά τους αφορούν πολλές περιπτώσεις που η αγωγή-νοσηλεία δεν προσωποποιήθηκε ανάλογα με υποκείμενα νοσήματα.

    Το σύστημά τους επιστημονικά, για τα πανηγυράκια. Ο γιατρός στο 10λεπτο σου δείχνει ρολόι κι έφυγες, τηλεφωνικά δεν έχεις καμιά επαφή μαζί του παρά μόνο με τους γραμματείς, από τακτικές εξετάσεις (μικροβιολογικές, απεικονιστικές κλπ) δεν παίρνεις ποτέ αποτελέσματα στα χέρια σου και περιμένεις αν δείξουν κάτι να ενημερωθείς …με επιστολή στο σπίτι. Γρίπη έχεις, καρκίνο έχεις, εσύ θα περιμένεις την επιστολή. By the book…

    Η πλειοψηφία των Γερμανών διαθέτουν ιδιωτική ασφάλιση, αυτές πληρώνουν τις νοσηλείες και για χάρη τους πολλές φορές γίνεται και κατάχρηση στα διαστήματα παραμονής σε νοσοκομεία και κέντρα αποκατάστασης που αποτελούν την πιο δημοφιλή ιατρική βιομηχανία και πάλι με κόστος των ασφαλιστικών. Το μόνο πλεονέκτημα του συστήματος σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά είναι η παραγωγή στην χώρα ιατρικού εξοπλισμού/υλικού από γιγάντιες εταιρίες. Πάντως αν αρκεί εξοπλισμός-στελέχωση για 80+ εκατ. Γερμανούς, όταν το πρόβλημα θα εξαπλωθεί σε όλα τα κρατίδια και ηλικίες πληθυσμού, αφήστε να το δούμε στο τέλος.

    Από τα sites των ιδιωτικών στην Ελλάδα, ενδεικτικοί αριθμοί ΜΕΘ: Metropolitan 14 – Υγεία 33 – Metropolitan General 10 και κάπως έτσι και προς τα κάτω φαντάζομαι για όλα τα υπόλοιπα, οι μικρές παθολογικές κλινικές δεν διαθέτουν ΜΕΘ.
    Για ποια επί της ουσίας βοήθεια λοιπόν γίνεται τελικώς όλος ο ντόρος σε ό,τι αφορά πρόσθετες ΜΕΘ, και γιατί τα ιδιωτικά δεν μπορούν να παραμείνουν ως έχουν για την νοσηλεία των Μαρινάκηδων και όλων όσων έτσι κι αλλιώς σε αυτά θα αποτανθούν όταν νοσήσουν, ώστε οι κλίνες του ΕΣΥ να μείνουν διαθέσιμες για όσους δεν έχουν άλλη επιλογή;

    Η ιστορία και η κουβέντα δεν γίνεται για την σταγόνα στον ωκεανό ΜΕΘ των ιδιωτικών, όπως εσφαλμένα σε πολλά ειδησεογραφικά αναφέρεται, αλλά γενικώς για κρεβάτια. Σαν τα προκάτ νοσοκομεία που στήθηκαν σε 2 ημέρες στην Κίνα, σαν αυτά που οργανώνονται στις περισσότερες χώρες σε κλειστούς δημόσιους χώρους, ακόμη και ξενοδοχεία. Αν αυτό δε γίνει όσο υπάρχει χρόνος και αν το ΕΣΥ δεν στελεχωθεί έστω και τώρα με προσωπικό, τα ιδιωτικά δεν θα σώσουν καμιά κατάσταση.

    Η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα ισχυρότερα συστήματα υγείας παγκοσμίως σε καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό. Ένα σύστημα ανθρωποκεντρικό, ένα σύστημα που καθημερινά παρέκαμπτε τα πρωτόκολλα τις εποχές της κρίσης για να βάλει από την πίσω πόρτα ανασφάλιστους αντί να τους αφήσει να πεθάνουν στον δρόμο. Αφήναμε δήθεν ξεχασμένα τρέιλερ με φαγητό στους διαδρόμους για τους άστεγους που περιφέρονταν τα πρωϊνά για να έχουν λίγη ζεστασιά και οργανώναμε ανά κλινική όπως μπορούσαμε δολοπλοκίες και σχέδια να μη μας πάρει πρέφα ο κλινικάρχης. Ένα ανθρώπινο δυναμικό (και κυρίως το νοσηλευτικό) πληρωμένο με ψίχουλα αναλογικά με πολλές ευρωπαϊκές χώρες, που όμως καθημερινά με νύχια και δόντια κρατήθηκε, κράτησε και κρατάει ανθρώπους στη ζωή με τρόπο υποδειγματικό και επιστημονικά και με όρους αλληλεγγύης για όλους.

    Οι μέχρι χτες λοιπόν οπαδοί του “άχρηστο το δημόσιο σύστημα”, οι Πρωτοσάλτες και οι Ξαφάδες έχουν την τελευταία ευκαιρία να μετανοήσουν, να πάνε για την πάρτη τους να νοσηλευτούν εκεί που αγαπάνε και το κράτος να στηρίξει το ΕΣΥ χθες, τώρα αλλά και όταν παρέλθουν οι έκτακτες καταστάσεις. Με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού κι όχι μπαλώματα. Με αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας σε όλα τα επίπεδα και όχι με τον στόχο να γίνουμε σαν το Γερμανικό σύστημα.

    Όχι τίποτα άλλο, μη μας πείτε στο τέλος αν τα πράγματα πάνε στην Ελλάδα όχι καλά (καλό όταν έχεις θύματα δεν υφίσταται) αλλά απλώς καλύτερα από άλλες χώρες και μακάρι, πως θα οφείλεται στην συνδρομή του ιδιωτικού τομέα.

  • Για μια προδιαγεγραμμένη κατάληξη

    Με το να ελέγχεται μόνο η κυκλοφορία στους δρόμους και όχι ΟΛΑ τα ύποπτα κρούσματα (η οδηγία του ΠΟΥ ξεπερνά και αυτό και αναφέρεται σε όσο περισσότερα ακόμη και δειγματοληπτικά σε ομάδες πληθυσμών, χώρους εργασίας κλπ.) η κατάληξη είναι προδιαγεγραμμένη. Απόθεμα πλέον στην Eλλάδα δεν υπάρχει, παγκοσμίως υπάρχει πρόβλημα αφού οι χώρες παραγωγής όπως συμβαίνει και με άλλου είδους ιατρικό εξοπλισμό πχ αναπνευστήρες το κρατούν για τις δικές τους ανάγκες, το κλείσιμο των συνόρων η απαγόρευση εξαγωγών που έχουν επιβάλει κάποιες χώρες σε ιατροφαρμακευτικά έχει δυσκολέψει την διαδικασία προμήθειας πρώτων υλών κλπ.

    Όμως 2+ μήνες η παγκόσμια κοινότητα απλώς κοιτούσε και χειροκροτούσε την προσπάθεια της Κίνας, κανείς στην Eλλάδα αντί για να πριμοδοτεί το άνοιγμα μανικουράδικων δεν είπε “θα φτιάξουμε test” και τώρα εν μέσω πανικού χειροκροτεί το υγειονομικό προσωπικό, επαναλαμβάνοντας την λιωμένη καραμέλα της προηγούμενης δεκαετίας “η Eλλάδα έχει γιατρούς”. Όχι, πλέον δεν έχει. Χιλιάδες θέσεις ακόμη και ειδικευόμενων είναι κενές, το γονατισμένο ΕΣΥ είναι γερασμένο και αύριο να θελήσει το σύστημα να προσλάβει πχ πνευμονολόγους απλώς δεν υπάρχουν, και αυτούς εισαγωγή θα πρέπει να τους κάνει.

    Το θεμελιώδες που είναι αδιανόητο στον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση να ενστερνισθούν, διαχρονικά και παγκοσμίως, είναι ότι στον τομέα της Υγείας δεν αρκεί να ‘χεις λεφτά για να αγοράσεις-εξαγοράσεις αυτό που χρειάζεσαι την στιγμή που το χρειάζεσαι και ότι και με μικρότερο κόστος αλλά σωστό timing και κυρίως οργάνωση και πρόληψη μπορείς να πετύχεις αποτελέσματα. Αν νοιάζεσαι βεβαίως για την υγεία και την ζωή των πολιτών σου, αν σου επιτρέπουν οι κοσμοθεωρίες σου να διακρίνεις πέρα από τον παρά και τη μύτη σου αλλά και οι ικανότητες σου σε διοίκηση-διαχείριση ανθρώπων και κρίσεων κάτι παραπάνω από εκείνες του Μαυρογιαλούρου.

    Οι ασθένειες και οι φυσικές καταστροφές όχι μόνο δε χαμπαριάζουν από όμορφα λογάκια αλλά είμαστε αμετάκλητα στην χρονική στιγμή που ο πλανήτης προφανέστατα όλο και πιο συχνά θα μας τονίζει ότι πλέον άφεση για τις ευθύνες μας δεν έχει. Ούτε τις ατομικές ούτε τις συλλογικές.

  • Μακριά

    Κάποιοι εγκαταλείπουν τον κόσμο χωρίς τους δικούς τους ανθρώπους δίπλα τους, κάποιοι άλλοι ανοίγουν τα μάτια τους σε αυτόν πάλι μακριά από την αγκαλιά τους.

    Οι γονείς των πρόωρων νεογνών λαμβάνουν καθημερινά φωτογραφίες και αναλυτική αναφορά για την πορεία της υγείας τους, αφού ασφαλώς σε κανέναν δεν επιτρέπεται να πλησιάσει τον θάλαμο ούτε σε ακτίνα οπτικής επαφής.

    Ένα από τα πιο ανόητα που άκουσα το τελευταίο διάστημα ήταν η διαπίστωση ελλήνων δημοσιογράφων ότι “OK το περιμέναμε, δεν άλλαξε κάτι” την ημέρα ανακήρυξης του COVID-19 από τον ΠΟΥ ως πανδημίας. Πάρα πολλά άλλαξαν. Ούτε που φανταζόμαστε αν δεν μας αγγίζουν πόσα πολλά και πόσο πιο σπουδαία για τον καθένα που αφορούν από τη βόλτα μας.

  • Στα αζήτητα

    Αντιλαμβάνομαι και κατανοώ πλήρως μια αντίδραση στην έννοια της ατομικής ευθύνης, που βεβαίως και εργαλειοποιείται σε μεγάλο βαθμό από τους κυβερνώντες προς εξισορρόπηση των τεράστιων αδυναμιών του συστήματος υγείας. Από το φιλελευθεράτο που και μέχρι χτες, μέσα του και σήμερα, είναι και θα παραμείνει υπέρμαχο τού όλα στους ιδιώτες. Όμως, όσο πιο εκλαϊκευμένα και επειδή παίζονται στα ζάρια ζωές και όχι ιδεολογίες ή παράδες:

    1. Tα συστήματα υγείας δεν χτίζονται ούτε καν ενισχύονται αποτελεσματικά εντός έκτακτων συνθηκών. Αυτό που είναι θα μείνει το ΕΣΥ στην παρούσα φάση, αυτό που είναι θα μείνει και το NHS του Τζόνσον, με το να φέρει πίσω τους σε ευπαθείς ομάδες 70αρηδες συνταξιοδοτηθέντες και να τοποθετήσει φοιτητές στην πρώτη γραμμή δε θα σωθεί τίποτα, το σύστημα στην Λομβαρδία είναι από τα ισχυρότερα στην ΕΕ αλλά γονάτισε πάνω στην βδομάδα. Kανένα σύστημα παγκοσμίως δεν είναι προετοιμασμένο για αυτό που συμβαίνει.

    2. Η πορεία λοιπόν αυτού που συμβαίνει μπορεί να καθυστερήσει μόνο αν η εξάπλωση καθυστερήσει και ανάγκη νοσηλείας έχουν καθημερινά όσο λιγότεροι. Σταδιακά.

    3. Στην Ιταλία ο ιός κυκλοφορούσε πριν τον πάρει κανείς χαμπάρι. Με ασυμπτωματικούς φορείς ή με πολύ ελαφρά συμπτώματα. Η διασπορά στην κοινότητα είχε ξεκινήσει πριν την καταγραφή επίσημων κρουσμάτων.

    4. Ο μόνος τρόπος ανακοπής του ρυθμού εξάπλωσης ναι είναι η καραντίνα. Σε συνδυασμό με ασταμάτητες, δειγματοληπτικές δοκιμές στις όχι ευπαθείς ομάδες, ώστε να εντοπιστούν όσοι περισσότεροι ασυμπτωματικοί που πλέον πιο εύκολα και οι ίδιοι και το περιβάλλον τους θα δεχθούν να απομονωθούν. Σε αυτό η Eλλάδα το παιχνίδι το έχει χάσει, το απόθεμα τεστ δεν επαρκεί για κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό και απομένει μόνον η καραντίνα. Σε επαφή ο καθένας με όσο λιγότερους ανθρώπους, με όσο λιγότερες εκτός του σπιτιού επιφάνειες. Όχι επειδή το λέει ο Τσιόδρας. Επειδή και πριν όλο αυτό κανείς δεν ήθελε, απ’ όσο θυμάμαι, να βρεθεί στα επείγοντα εφημερίας ελληνικού νοσοκομείου. Τώρα θέλετε; Αυτό είναι όλο. Δεν θα αβαντάρετε τις αδυναμίες του κράτους και του συστήματος με το να μείνετε μέσα. Τον εαυτό σας, τους δικούς σας και τους γύρω σας θα βοηθήσετε. Να μη βρεθούν στα αζήτητα όπως γίνεται στην Ιταλία, όπως απ’ όσο φαίνεται θα γίνει σε Ισπανία, Αγγλία.

     

    Υστερόγραφο:

    Δεν θέλω να αναπαράγω το video με τον έλληνα γιατρό από το νοσοκομείο του Bergamo, από τα κορυφαία στην Ευρώπη, η δραματοποίηση των γεγονότων δεν βοηθά κανέναν, ούτε και οι αποτρόπαιες εικόνες.

    Απλά μήπως και πάψει η αναπαραγωγή της ρηχής εξήγησης για τον μέσο όρο ηλικίας των θυμάτων ότι “ο πληθυσμός της Ιταλίας είναι γερασμένος” και ότι νέοι-μεσήλικες δεν θα χρειαστούν νοσηλεία. Ίδιος θα είναι παντού ο μέσος όρος, αλλά δεν είναι οι επιπλοκές που δεν δίνουν την ευκαιρία στους πιο ηλικιωμένους να το παλέψουν. Είναι τα συστήματα υγείας που ρίχνουν τελικώς τις ζαριές για το ποιος χωράει κατά προτεραιότητα σε κρεβάτι, αναπνευστήρα, ΜΕΘ.
    ______________________

    «Είναι πόλεμος. Βρισκόμαστε σε πόλεμο και εμείς. Εδώ και εβδομάδες και η κατάσταση, δυστυχώς, δεν καλυτερεύει καθόλου αν και έχουμε οργανωθεί κάπως. Ο πόλεμος μαίνεται 24 ώρες το 24ωρο. Προσπαθούμε να σώσουμε όσους πιο πολλούς μπορούμε. Το σημερινό νούμερο των νεκρών θα ήταν πολλαπλάσιο αν δεν κάναμε όλα αυτά που κάνουμε. Εμείς εφαρμόζουμε πολεμική ιατρική, ιατρική μάχης, όπως γίνεται στη μάχη. Έρχονται οι αναισθησιολόγοι και αποφασίζουν “αυτός μπορεί και αυτός δεν μπορεί”. Είναι κατά κάποιο τρόπο ο -επί γης-  Θεός ο γιατρός», ανέφερε μεταξύ άλλων. Δεν το χωράει ο νους… «Προσπαθούμε να κρατήσουμε τους ασθενείς γύρω στα 60-65. Δεν μιλάμε για τους ασθενείς 85-90. “Φεύγουν” οι υπερήλικες γιατί διαλέγουμε να σώσουμε τους πιο νέους. Χτυπάει τους πάντες. Έχουμε ασθενείς από 27-28 χρόνων μέχρι 90 και βάλε. “Φεύγουν” πιο εύκολα οι μεγάλοι, γιατί αποφασίζουμε και ρίχνουμε όλες τις ενέργειές μας στους νέους και τους μεσήλικες, αλλιώς θα “έφευγαν” και αυτοί, σας το υπογράφω».

  • Mια άκρως ταξική επιδημία

    Όπως όλα τα όπου φτωχός και η μοίρα του, πρόκειται για μια άκρως ταξική επιδημία.

    1. Κλινικά λειτουργεί περισσότερο επιβαρυντικά σε μεγαλύτερες, έτσι κι αλλιώς ευπαθείς, ηλικίες. Σε αυτούς προκαλεί και περισσότερο πανικό. Tα καρδιακοαναπνευστικοψυχικά ειδικά των 65+ θα αποτελούν την νέα επιδημία όταν η τωρινή τελειώσει.

    2. Για να αντέξεις κλεισμένος σπίτι σου θα πρέπει αυτό να πληρεί βασικές προϋποθέσεις πχ. θέρμανσης, από εβδομάδα διαβάζω έρχεται κρύο και στον νότο. Οι γέροι που βλέπετε να κάθονται στα παγκάκια πολύ συχνά απολαμβάνουν τον ήλιο γιατί στο σκιερό διαμέρισμα κάνει περισσότερη παγωνιά. Πολλά πιτσιρίκια τα πηγαίνουν στην παιδική χαρά για τον ίδιο λόγο.

    3. Για να στοκάρεις έστω και μερικά γάλατα ή μακαρόνια παραπάνω θα πρέπει να σου επιτρέπει η αριθμητική του μήνα να το κάνεις. Διαφορετικά στήνεσαι στην ουρά όποτε περισσέψει τάλιρο. Άρα βγαίνεις περισσότερο, εκτίθεσαι περισσότερο.

    4. Αν κατοικείς σε μια Ασιατική ή Αφρικανική παραγκούπολη δεν έχεις καμιά ελπίδα, όσο “σπίτι” κι αν μείνεις.

    Οι μόνες προβλέψεις που μπορώ να ρισκάρω απ’ όσα διαβάζω και μαθαίνω από την Ελλάδα είναι ότι όχι, όπως όλοι οι θεσμικοί ήδη γνωρίζουν, το σύστημα υγείας δεν θα αντέξει, ειδικά αν δεν βοηθηθεί από τον κάθε ……. (δεν υπάρχει λέξη) που ρισκάρει να δημιουργήσει κρούσματα σε μικρά νησιά, χωριά με σχεδόν μηδενική ιατρική υποστήριξη.

    Και επί του ευρωπαϊκού χάρτη, ότι οι χώρες που θα “διασωθούν”, αν, σε ό,τι αφορά αριθμό θυμάτων, θα είναι οι ανατολικές, όλες οι Σοβιετίες. Οι άνθρωποι που από ιστορικό dna είναι εξοικειωμένοι με πραγματικά πολεμικές συνθήκες και την υπακοή σ’ αυτόν που φορά στολή. Με όποιο προσωπικό κόστος. Καλώς κακώς. Γιατί πριν διατάξει κάποιος με στολή μοίρασε μάσκες, γάντια. Αυτό το dna έσωσε την Κίνα. Που σήμερα ξανακλείνει τα σύνορά της λόγω εισερχόμενων κρουσμάτων. Με το όποιο κόστος. Aφού πριν μοίρασε ιατροφαρμακευτικό υλικό σε όποια ευρωπαϊκή χώρα είχε ανάγκη. Δεν το στόκαρε όπως κάνουν οι Γερμανοί με τους αναπνευστήρες, παραγωγής SIEMENS.

  • Γράμμα από το Τάλιν

    Όσοι δεν χαμπαριάζετε (ίσως και γιατί κανείς δεν σας επισήμανε ξανά και ξανά ότι ο 20χρονος που καπνίζει ένα πακετάκι, το οποίο και αυτό με το αυτοκίνητο πηγαίνει να το προμηθευτεί, ανήκει σε ψηλότερη βαθμίδα της κλίμακας ευπαθών ομάδων από έναν 70χρονο μη καπνιστή σε καλή φυσική κατάσταση και χωρίς υποκείμενα νοσήματα), αντί να λιάζεστε πηγαίνετε να δώσετε αίμα, περάστε από τον δήμο να ρωτήσετε αν υπάρχει ήδη ομάδα για “βοήθεια στο σπίτι” κάντε κάτι, ό,τι, που να αφορά και να βοηθά επί της ουσίας τον κοντινό ή πιο μακρινό Διπλανό σας και όχι να ευχαριστεί αποκλειστικά τον πλαδαρό σας κώλο.

    Το κράτος, τηρουμένων των αναλογιών και των αντικειμενικών δυνατοτήτων όλων των φορέων που εμπλέκονται στην αντιμετώπιση της κατάστασης στην Ελλάδα, δεν τα πάει άσχημα. Σε όλες τις χώρες υπάρχουν κρούσματα στους υγειονομικούς και μαζί με τον στρατό είναι σίγουρο ότι θα νοσήσει το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού, σε όλα τα κράτη ο αριθμός κρουσμάτων (που ουδεμία αξία έχει αν δεν έχεις εικόνα για τον αριθμό και την μεθοδολογία επιλογής δοκιμών-τεστ που ακολουθούνται) αφορούν τα επιβεβαιωμένα και μόνο. Τα θύματα διαφοροποιούν την εικόνα που επικρατεί παντού και όχι μόνο σε σχέση με τα κρούσματα αλλά και τον συνολικό πληθυσμό κάθε χώρας.

    Από αυτό που ειδικά ο Νότος κινδυνεύει περισσότερο ―αφού ένα σοβαρό λάθος στην εκτέλεση του γενικού σχεδιασμού μπορεί να συμβεί σε κάθε χώρα― είναι από το “δε βαριέσαι αδελφέ, ήλιο έχει σήμερα” μια νοοτροπία που ήδη σε Ιταλία-Ισπανία έχει συμβάλλει σημαντικά στην εκεί διαμορφωμένη κατάσταση.

  • Έξι στα έξι

    6 λείπουν 6 βρήκα, κι άμα σας κάνουν. Αλλιώς να πάτε στους δημοσκόποι που το μυαλό τους δε φτάνει ούτε εκεί που πάει της Μέρκελ.

    1. Δεν θα νοιώσω καμιά έκπληξη τη μέρα που θα αποκαλυφθεί ότι πίσω από τις ομιλίες Τσίπρα τον τελευταίο χρόνο και γενικά τη δημόσια εικόνα του βρίσκεται ο Κώστας Λαλιώτης.

    2. Κάποτε επιτέλους πρέπει οι πολιτικές μας αναλύσεις-εκτιμήσεις-προβλέψεις, έστω και με βαριά ψυχανάλυση, να αποδεχτούν το αξίωμα ότι η πλειοψηφία είναι εκ πεποιθήσεως δίγαμη και χωρίς δεξιά-πασόκ δεν ζει.

    3. Και η κολλητή μου η Σοφία στο λύκειο, από τον ένα μαλάκα στον άλλο πήγαινε με την ελπίδα της τέλειας σχέσης, αλλά και τι κάνουμε ρε φίλε να μονάσουμε, να γίνουμε οπισθοδρομικοί και να μας λένε “άντε ρε μούχλα ανέραστοι κουκουέδες”.

    4. Όποιος ποτέ τάζοντας ένα 50ευρω αύξηση στον βασικό υποχρεώσει την πλειοψηφία να μείνει πιστή σε κάποιον -ξανά- αίτηση διαζυγίου θα λάβει η δεξιά ποτέ τα πασόκ.

    5. Τόσες “τίμιες στάσεις” αποβραδίς εκεί που όλο το πρωϊνό ξοδεύτηκε για να πατιούνται οι λόγοι και οι τιμές δεν είναι λάκκος στη φάβα της Θεανώς. Είναι απλώς λάκκος.

    6. Μετά κάτι δεκαετίες συνάντησα τη Σοφία στην Ερμού να χαζεύει κάτι βρακιά στον Zara “μια χαρά μωρέ, μόνη μου να ΄χω την ησυχία μου, να μπορώ να μουτζώνω ελεύθερα χωρίς να αυτομουτζώνομαι”.

  • Και δλδ τώρα αυτές οι Βορειομακεδονίτισες νογάνε από outfit ή θα πηγαίνουν ΝorthMasouti με τίποτα σώπατα, χωρίς μάσκαρα και θα κατεβάζουν σκουπίδια χωρίς κραγιόν, να μας ντροπιάζουν το όνομα?