Author: Γιώργος Ν. Ευσταθίου

Η ΚΑΤΑΔΥΣΗ

Ελεύθερη κατάδυση σε μαύρα, αχαρτογράφητα νερά στάθηκε ο έρωτάς σου, χωρίς το αρχαίο σκάφανδρο ή έστω αναπνευστήρα.
Κινδύνεψα να βγω επάνω, φοβήθηκα πως θα χαθώ. Κι όμως είναι φορές που νοσταλγώ εκείνο τον βυθό, τον βέβαιο αφανισμό μου.

Κρύψε του έρωτα το βρέφος νύχτα απ’ της ψυχής μου τον
Ηρώδη. Ακούω, πάλι ν’ ακονίζει τα μαχαίρια του, ο άθλιος.

Κρύψε του έρωτα το βρέφος νύχτα απ’ της ψυχής μου τον
Ηρώδη. Ακούω, πάλι ν’ ακονίζει τα μαχαίρια του, ο άθλιος.

Μιλώντας για το γιασεμί με ρώτησε, πώς είναι.
Η αθωότητα δεν περιγράφεται, του απάντησα.

Μιλώντας για το γιασεμί με ρώτησε, πώς είναι.
Η αθωότητα δεν περιγράφεται, του απάντησα.

Παραμένω φανατικός ειδωλολάτρης, παρά την απουσία του αγάλματος!

Παραμένω φανατικός ειδωλολάτρης, παρά την απουσία του αγάλματος!

‘Ερχεται πάλι η λύπη προς το μέρος μου
καθώς ο σκύλος στο παλιό αφεντικό του.

‘Ερχεται πάλι η λύπη προς το μέρος μου
καθώς ο σκύλος στο παλιό αφεντικό του.

Μου πέρασε η σκέψη, αν θα με κατακλύζεις
και μετά θάνατον το ίδιο. Μακάρι ευχήθηκα.