Author: Γιώργος Ν. Ευσταθίου

Ποτέ το φευγαλέο αεράκι δεν άφησε τέτοιο
αποτύπωμα, τόσο βαθύ ή ανεξίτηλο σημάδι.

Ποτέ το φευγαλέο αεράκι δεν άφησε τέτοιο
αποτύπωμα, τόσο βαθύ ή ανεξίτηλο σημάδι.

Μου κόβεται η ανάσα, κάθε που συναντάω κάτι
δικό σου. Και πίστεψα ο αφελής πως έχω φύγει.

Μου κόβεται η ανάσα, κάθε που συναντάω κάτι
δικό σου. Και πίστεψα ο αφελής πως έχω φύγει.

Μου κόβεται η ανάσα, κάθε που συναντάω κάτι
δικό σου. Και πίστεψα ο αφελής πως έχω φύγει.

Μόνο με τη σιωπή μιλιούνται τα μεγάλα όνειρα
και με σιωπή μετράς το μέγεθος της απουσίας.

Μόνο με τη σιωπή μιλιούνται τα μεγάλα όνειρα
και με σιωπή μετράς το μέγεθος της απουσίας.

Μόνο με τη σιωπή μιλιούνται τα μεγάλα όνειρα
και με σιωπή μετράς το μέγεθος της απουσίας.

Ο μαγικός καθρέφτης μου είναι τα μάτια σου.
Μόνον εκεί βλέπω την περασμένη αθωότητα.

Ο μαγικός καθρέφτης μου είναι τα μάτια σου.
Μόνον εκεί βλέπω την περασμένη αθωότητα.