Author: Γιώργος Ν. Ευσταθίου

Η συντριβή σε κάθε έρωτα ελλοχεύει.
Το μέγα μάθημα, ως μόνη αποσκευή.

Παρά την πλήρη βεβαιότητα της μοιρασιάς, ούτε που σκέφτηκα ποτέ
να βρω καινούργιο έρωτα ή άλλο βασανάκι. Κανένας άξιος δεν
στάθηκε, μήτε κι άλλος παίχτης καλύτερος εφάνη από σένα,
ως τα τώρα. Κι η βεβαιότητα της μοιρασιάς, ελάχιστα με νοιάζει.

Και τι νομίζεις, τα υγρά φιλιά ή τη βαριά ανάσα νοσταλγώ;
Την άβυσσο στα μάτια σου πεθύμισα, όταν γλυκά τα γέρνεις.

Και τι νομίζεις, τα υγρά φιλιά ή τη βαριά ανάσα νοσταλγώ;
Την άβυσσο στα μάτια σου πεθύμισα, όταν γλυκά τα γέρνεις.

Και τι νομίζεις, τα υγρά φιλιά ή τη βαριά ανάσα νοσταλγώ;
Την άβυσσο στα μάτια σου πεθύμισα, όταν γλυκά τα γέρνεις.

Και τι νομίζετε, δεν νοσταλγώ ό,τι με τσάκισε,
όπως εκείνο του έρωτα το βάσανο που σίγησε;
Έκλεισε η παλιά πληγή και πλέον δεν αιμάσσει.

Και τι νομίζετε, δεν νοσταλγώ ό,τι με τσάκισε,
όπως εκείνο του έρωτα το βάσανο που σίγησε;
Έκλεισε η παλιά πληγή και πλέον δεν αιμάσσει.

Και τι νομίζετε, δεν νοσταλγώ ό,τι με τσάκισε,
όπως εκείνο του έρωτα το βάσανο που σίγησε;
Έκλεισε η παλιά πληγή και πλέον δεν αιμάσσει.

Θέλω να σου γράψω ένα μεγάλο γράμμα,
πλατύφυλλο και διαρκώς όλο αναβάλλω.
Τρέμω μη μου ξεφύγει κανένα παράπονο.

Θέλω να σου γράψω ένα μεγάλο γράμμα,
πλατύφυλλο και διαρκώς όλο αναβάλλω.
Τρέμω μη μου ξεφύγει κανένα παράπονο.