Author: Δημήτρης Ντουραμάνης

Ξέρω ότι οι γυναίκες έχουν υποφέρει πολλά απ΄την πατριαρχία. Πολλές αδικήθηκαν, βιάστηκαν, έγιναν σκλάβες ή δεν γνώρισαν ποτέ τον σεβασμό που τόσο κάθε άνθρωπος αξίζει.

Άλλες στην προσπάθεια τους να επιβιώσουν αντί την θαρραλέα αντίσταση, διάλεξαν τρόπους πονηρούς για να χειρίζονται τον μαλάκα τους, χάνοντας την πολύτιμη παιδικότητα τους, δηλητηριάζοντας την ύπαρξη τους με στρατηγικές και δολοπλοκίες.

Είμαι ανάξιος για να μιλήσω για τα δεινά των γυναικών, όσο και αν με κάνουν να υποφέρω γιατί έχω πέος και είμαι στρεητ. Το μόνο που έχω να σας πω, είναι το να μην αφήσετε την πατριαρχία να σας κάνει ακόμη ένα κακό, μισώντας τυφλά όλους εμάς.

Είμαστε δίπλα σας, όσο δηλαδή μπορούμε, σαν άνθρωποι χωρίς γεννητικά όργανα.

Δεν μιλώ για τους ποιητές που θα σας υμνήσουν ή τους εραστές που θ΄αυτοκτονήσουν για εσάς γιατί ξέρω πως ποτέ δεν ζητήσατε τίποτε απ΄όλα αυτά. Ούτε για μένα τον μαλάκα που θα πω λόγια δικαιοσύνης σ΄ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

Μιλώ για τότε που ήμασταν παιδιά και παίζαμε με τις φίλες μας μέχρι το βράδυ και τις αγαπούσαμε και το επόμενο πρωί γιατί οι φίλοι ήταν ο κόσμος μας.

Δεν κρίνω καμία γιατί μπορεί να έγινε μαχητική φεμινίστρια ή γιατί μπορεί να μισεί ή να φοβάται ή να μην εμπιστεύεται οτιδήποτε έχει όρχεις. Το μόνο που θα ήθελα, είναι μια ευκαιρία να μπορούμε να γίνουμε φίλοι.

Ζήτω συγγνώμη σαν άντρας για όλα τα δεινά που προκάλεσε το φύλο μου, αλλά ξέρω πολλούς, παρά πολλούς, που θα σας ακούσουμε και θα σταθούμε έμπρακτα και καθημερινά στο πλευρό σας απέναντι στην αθλιότητα.

Φανταστείτε τους Βερολινέζους. Κουβαλούν την θλιβερή κληρονομιά του ότι γέννησαν τον ναζισμό, έχουν τύψεις και νιώθουν μεγάλη ντροπή, τους έζησα και το ξέρω.

Την ίδια ντροπή νιώθουμε κι εμείς όταν άνθρωποι του φύλου μας κάνουν αισχρές πράξεις απέναντι σας, ρημάζει η ψυχή μας και υποφέρουμε. Σίγουρα λιγότερο από τα θύματα, αλλά σας διαβεβαιώ ότι κι εμείς πονάμε πολύ.

Μην μας μισείτε. Θέλουμε τις φίλες μας πίσω. Θέλουμε τον σεβασμό για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη και σας παρακαλώ, μη μας στερείτε αυτή την μεγάλη μας ανάγκη μόνο και μόνο επειδή έτυχε να γεννηθούμε άντρες.

Μιλήστε μας ξανά στην παιδική χαρά και παίξτε μαζί μας πάλι μέχρι το βράδυ.

Σας παρακαλώ, αν μπορείτε, αφήστε μας.

Έφερνε η νονά ή η θεία το σοκολατένιο λαγουδάκι. Έτρωγες το κεφάλι κι εκείνο έστεκε ακέφαλο για να το αποτελειώσεις αργότερα βλέποντας την Κάντυ να την χτυπά αλύπητα η μοίρα και μετά αναρωτιόντουσαν τι συμβαίνει στο παιδί και φοράει όλο μαύρα και ακούει Βauhaus.

Έφερνε η νονά ή η θεία το σοκολατένιο λαγουδάκι. Έτρωγες το κεφάλι κι εκείνο έστεκε ακέφαλο για να το αποτελειώσεις αργότερα βλέποντας την Κάντυ να την χτυπά αλύπητα η μοίρα και μετά αναρωτιόντουσαν τι συμβαίνει στο παιδί και φοράει όλο μαύρα και ακούει Βauhaus.

Πριν δύο χρόνια, όταν γεννήθηκε ο γάτος μου, γνώρισα για πρώτη φορά στην ζωή μου το συναίσθημα της λατρείας. Ένα συναίσθημα που αγνοούσα μέχρι τότε.

Είχα αγαπήσει, είχα αγαπήσει πολύ, αλλά δεν είχα λατρέψει ποτέ ξανά. Τι εξαίσιο συναίσθημα. Κάνει τα πάντα να έχουν νόημα. Η λατρεία είναι το μοναδικό πράγμα που νικά τον έμβιο θάνατο, που τις πιο σκοτεινές στιγμές της λήθης έρχεται σαν ακάλεστη δέσμη φωτός και σου θυμίζει το νόημα της ζωής που είναι η αγάπη. Αυτό σε κάνει κάτι πέρα από ευτυχισμένο.

Μακάριοι οι άνθρωποι που γνώρισαν την λατρεία. Είτε μέσα απ΄τα παιδιά τους, είτε μέσα από μια ποδοσφαιρική ομάδα, είτε μέσα απ΄τον Χριστό. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να τους χλευάσει. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να διακωμωδήσει την ευλογία τους, ειδικά σ΄έναν κόσμο που οι κατάρες γίνονται βασανιστές από τότε που γεννιέσαι.

Στα 48 μου, αν με ρωτήσουν τι είναι ευτυχία θ΄απαντήσω χωρίς δεύτερη σκέψη πως είναι το να έχεις κάτι να λατρεύεις.

Είναι το μοναδικό πράγμα σε όλη μου την ζωή, που μ΄έχει κάνει πραγματικά ευτυχισμένο. Δεν με νοιάζει αν είναι αυταπάτη ή τι θα συμβεί όταν ο γάτος μου φύγει ή αν η λατρεία δρα σαν όπιο και δεκανίκι σε μια τσακισμένη ύπαρξη.

Όταν ακούω αυτά τα ηχάκια που κάνει, όταν βλέπω την ομορφιά και τα σκέρτσα του ή όταν εφαρμόζει ανατομικά στην αγκαλιά μου, νιώθω τόσο μοναδικά. Τόσο πρωτόγνωρα.

Γνώρισα για πρώτη φορά την λατρεία στην ζωή μου και ακόμη και αν ο γάτος μου φύγει αύριο, θα μπορέσω να φύγω ειρηνικά όταν έλθει και η δική μου ώρα, γιατί πλέον έχω ζήσει αυτό το συναίσθημα.

Είναι τόσο αστείο. Όταν σε λατρεύουν νιώθεις πως σε κατασπαράζουν.

Όταν όμως λατρεύεις, βρίσκεις μια αναπαυτική θέση σ΄αυτόν τον ταραγμένο κόσμο.

Γνώρισα για πρώτη φορά την λατρεία στην ζωή μου και ελπίζω να με συγχωρείτε που μου είναι τόσο δύσκολο στο να το κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου.

Κοιτάζεσαι στον καθρέφτη, βλέπεις αυτόν τον ηλικιωμένο κύριο που έχει επωμιστεί το βάρος του να κουβαλά την ψυχή σου, που ουδεμία ηλικιακή σχέση έχει μ΄αυτόν τον κύριο του καθρέφτη και σου λένε μετά αγάπα τον εαυτό σου.

Μα δες, είσαι (τουλάχιστον) δύο.

Ένας που είσαι εσύ, κι ο άλλος που σε μεταφέρει για ν΄ αγοράσεις τσιγάρα. Αυτόν που αναγνωρίζουν και χαιρετούν στον δρόμο ενώ ο πραγματικός εαυτός χειρίζεται αυτό το ανδροειδές που φθίνει σιγά σιγά κι εσύ ψάχνεις την σχέση μεταξύ του εαυτού σου και του σώματος που τον φιλοξενεί.

Το θέμα είναι ότι αν τον κόψεις, θα πονέσεις εσύ ο ίδιος, πράγμα που μαρτυρά ότι έχετε μια πολύ στενή σχέση μεταξύ σας.

Και καλύτερα, γιατί διαφορετικά δεν είσαι σε κρίση μέσης ηλικίας αλλά φλερτάρεις σοβαρά με ψυχιατρικά ζητήματα.

Πάντως είσαι τουλάχιστον δύο, νομίζω κάθε λογικός άνθρωπος κοντά στα πενήντα θα συμφωνεί μ αυτό.

Είναι τόσο συγκινητικό το να βλέπεις Νεοδημοκράτες να υπερασπίζονται το κόμμα τους.

Θυμίζουν κύριο που ξέρει πως η γυναίκα του τον έχει ρέψει στο κέρατο όμως αυτός όχι μόνο δεν την κακολογεί στον κόσμο, αλλά απεναντίας λέει: «Το Σοφάκι μου βρε; Το Σοφάκι μου όταν είχα αρρωστήσει πέρσι τον χειμώνα μου έστιβε πορτοκάλια και μου έβαζε και βιξ πριν κοιμηθώ».

Είναι τόσο συγκινητικό το να βλέπεις Νεοδημοκράτες να υπερασπίζονται το κόμμα τους.

Θυμίζουν κύριο που ξέρει πως η γυναίκα του τον έχει ρέψει στο κέρατο όμως αυτός όχι μόνο δεν την κακολογεί στον κόσμο, αλλά απεναντίας λέει: «Το Σοφάκι μου βρε; Το Σοφάκι μου όταν είχα αρρωστήσει πέρσι τον χειμώνα μου έστιβε πορτοκάλια και μου έβαζε και βιξ πριν κοιμηθώ».