Υπέρ της κυρίας Σοφίας
Ομοθύμως συντάσσομαι με την κυρία Μπεκατώρου, απορρίπτοντας με βδελυγμία τα στασιαστικά «τα ήθελε», «άργησε να τα ξεράσει». Πόσοι «άντρακλες» έχουν «ξεχάσει» τις παρενοχλήσεις συγγενών ή οικογενειακών επισκεπτών στους μυχούς της παιδικότητάς των;
Διακρίσεις
Συγγενικό μας πρόσωπο αναγκαστικά νοσηλεύτηκε σε ιδιωτική κλινική, σε λίγες μέρες την επισκέφτηκε ο κοροναϊός, και πέθανε. Εγώ θα περιμένω ένα από τα 1018 σημεία που έταξε ο εμίρης των τυχών μας προκειμένου να εμβολιαστώ, και σε νοσοκομείο δεν μπαίνω για εμβόλιο. Δεν θα μας τρελάνετε. Αρκούν έντεκα μήνες εθελουσίας κάθειρξης χωρίς καν μία ώρα προαυλισμό.
Σχιζοφρένεια
Θυμάμαι έντονα το μπάχαλο κάθε νύχτα «εορτασμού» του Πολυτεχνείου, την ενοχική προκόλληση της τηλεοπτικής κάλυψης των μαχών στους δρόμους και την άλλη μέρα, δεκάδες φίλοι και συγγενείς συλληφθέντων να μαζεύονται έξω από τα αυτόφωρα «για να βγουν τα καημένα τα ζωηρούτσικα.»
Το κλωτσομπουνίδι στο μετρό εφηύρε την υπεράσπισή του και δεν έχω ακόμη αποφασίσει αν πταίει το μαλακό μας ήθος ή είμεθα αθεράπευτοι μαλάκες.