Μόλις ξεθαρρέψατε, επειδή παστωθήκαμε με SMS και αποδεικτικά, και μάλιστα τα πήγαμε μια χαρά παγκοσμίως, αρχίσατε τις εκπτώσεις, τα παζάρια και τις «διαδικασίες». Άρχισαν να βγαίνουν υπουργοί πρωτοφανέρωτοι, όχι ως ακτιβιστές αλλά ως γελαστοί μπούληδες και κάθε τόσο έταζαν.
Από τα σφιγμένα χείλη της Κεραμέως (πάντα σκέφτομαι τον Παπαδόπουλο-Κεραμέα και το «Κεραμεούν και φαύλον») ξέφευγε συνήθως ένα πείσμα. Από τον Αδώνιδα παρακολουθούσαμε αν γύρισε μίζα στις μπουλντόζες. Πήγαν Σταϊκούρας και άλλοι στη Λέσβο και έγινε της Παλμύρας το κάγκελο. Χούμηξαν τάχα μετανάστες στον Έβρο και ξέχασαν να δυναμώσουν τα σύνορα.
Δεν σταμάτησαν να μπαίνουν, επειδή ήταν η δική μας μαφία που τους έμπαζε. Γινόνταν μια θεομηνία σε Έύβοια, Καρδίτσα και νησιά, θα βαρεθήτε να τη βλέπετε. Έρχεται καλοκαίρι, σας έπιασε λύσσα για τουρίστες.
Η σύγκρουση δεν ήταν ταξική, όπως διαδίδατε, αλλά εμπορικός αχταρμάς. Ανεχόσασταν πάρτι και ανοησίες λόγω φίλου βουλευτή ή μέσω σπασμένου τηλεφώνου. Διασύρατε γιατρούς που δεν ήταν βέβαια επιτελικοί, αλλά ποιος να ακούει τον Μαγιορκίνη; Προσλήψεις ΔΕΝ θα κάνατε ούτως ή άλλως και τους συνδικαλάρες τους κρατούσατε για να προσθέτουν στην αγανάκτηση.
Η αντιπολίτευση σας φέρθηκε ωσάν τους μπρούκληδες οι απατεώνες που τους ξαλαφρώσουν από τιμαλφή. Και ο πιο τιποτένιος ξέρει καλά ότι η εργατική διεκδίκηση απαγορεύεται να διαφημίζεται αυτοματικά. Οι εργαζόμενοι είχαν φοβερή ευκαιρία να αποτελέσουν αναντικατάστατο πυλώνα της κοινωνικής ζωής, κι εσείς, ωσάν στα χρόνια του Λεόν Μπλουμ, ζητάγατε μονιμοποιήσεις, ενώ ήταν ευκαιρία για ένα συντεταγμένο, ανίκητο πλαίσιο εργαζομένων, στα όρια της παντοδυναμίας. Με τέτοια απολειφάδια υπουργούς τρέσαντες και πλαγιοκοπημένους, ό,τι και να μουρμούριζε το Τσιπρί, δεν του μιλάς: του κάνεις «ταπ ταπ» στον ώμο, τάχα να φύγει η πυτιρίδα.
Φάνηκε από την πρώτη στιγμή πόσο υπέρογκα ανασφαλής είσαι και δυστυχώς, με τον ανηψιό που έχεις, μήτε με εκλογές θα ευτυχήσεις. Αφού μιλάς ακόμη με τον Καραμανλή τον Γ’, επειδή σε έπεισε πως για τις συγκοινωνίες πταίει το ΑΣΕΠ και δεν ξήλωσες το υπάρχον ΑΣΕΠ, είσαι άξιος της μοίρας σου. Αλλά δυστυχώς θα ξανακυβερνήσεις. Εδώ κοντεύει ο Τραμπ, κι ας βρέχεται από μπόρες ο Μπάιντεν.
Ο νους σου είναι μόνον στα μπικικίνια, τα τρε τουριστίκ. Τόσο κατάλαβες από την Γραμβούσα που ετάχθης να μεταβάλεις σε πρωτεύουσα των Βερμούδων.
Οι Κρητικοί, είναι ιδιοσύστατη φάρα, περισσότεροι τείνουν προς Κορσικανούς αδελφούς, δίχως την Τσιτσιλιάνικη εσάνς κι έχουν πρόβλημα λεβεντιάς ενίοτε, με ήρωες που γνωρίζουμε από τον Όμηρο. Ακούγοντάς σε να αναβάλεις τα μέτρα για την πανδημία μόλις έσκασε ο Σάμιος Σεισμός, θυμήθηκα ένα επεισόδιο βγαλμένο από την Ζωή, με κεφαλαίο Ζήτα, εννοείται:
Δυό ζευγάρια επί χιππισμού και δε συμμαζεύεται, δοκιμάζουν κάτι εσωστρεφές και ομαδικό σα να τους κανοναρχούσε ο Τίμοθι Λήρι. Συμμαζεύουν το διαμέρισμα και την ώρα της έξαψης, κανένας δε θυμάται πως έρριξαν σκουπίδια σε κάδο στο μπαλκόνι με πλήθος αποτσίγαρα που επιμένουν στην κάφτρα. Φουντώνει η φλοξ, πλακώνει η Πυροσβεστική, πατάνε κουδούνια, πέφτει ο κλήρος να απαντήσει ένας εκ των τεσσάρων, που μόλις ακούει «Φωτιά! Πυροσβεστική!» βροντοφωνάζει πανικόβλητος: «Ντυθείτε!».
Πάντα σε αυτήν την αληθή ιστορία ανατρέχω όταν η επικοινωνιακή πανούκλα κουρταλεί την δημόσια θύρα. Να πρωθυπουργεύεις άνευ αντιπάλου και να έχεις μάτια και αυτιά στο τι κάνει το Τσιπρί και πώς μαγειρεύεται, την ώρα που η Σάμος («Σάμοι, τα ύψη» λέγει ο χρονογράφος) δέχεται τον εγκέλαδο έναν αιώνα μετά, και το αεροδρόμιό της υποδέχεται «αρμοδίους» και όχι καμιά διμοιρία διασώστες και αστυνομικούς, κάποια στιγμή θα καταλάβεις πως η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι τέχνη χωρίς ωράριο και πως δεν θα κρεμιόμαστε όλοι οι υπήκοοι από το ωρολογιό σου πρόγραμμα.