Mετά από βασανιστική σκέψη, καταλήγω πως το φιάσκο με την πανδημία το χρωστάμε στις ιδεολογικές πανούκλες που κυριαρχούν στο φρόνημά μας. Εξηγούμαι: δεν χρειάζεται να αποδίδουνε τα πάντα οι δεξιοί στην παράδοξη «ευαισθησία» της αριστεράς που επιμένει σε έναν αστοιχείωτο «φιλανθρωπισμό», μήτε οι αριστεροί γλυτώνουν την αναπόφευκτη αυτοκριτική διϋλίζοντας κάθε «αναμενόμενη» δεξιά προκατάληψη.
Για ποιον λόγο επιμένουμε πως πρόκειται για σύγκρουση δεξιάς και αριστεράς, και όχι για σύγκρουση μεταξύ ρεξιστών και ιωτακιστών; Αμφότερα τα μέρη δεν χάνουν κάθε ορίζουσα όταν ονειρεύονται πακετάκια με κολλαριστά ευρουδάκια, αναλαμβάνοντας μια διανομή φαγητού; Την επαίσχυντη «ωρίμανση» ενός έργου, που απαιτεί εγκρίσεις, ενστάσεις, εξαγορές, μαγειρέματα πρίν την τελική απόφαση, επισκέψεις σε πολιτευτάκηδες που επιδρούν σε κρίσιμες ψηφοφορίες, με αποτέλεσμα μια γέφυρα που την ήφαγε ο ρούφουλας να χρειάζεται έξη έως δεκάξη χρόνια (κι όχι μήνες) για να εγκαινιαστεί, είναι τάχατες προϊόν της σκέψης του Κέυνς ή μιας αυτοδιαχειριζόμενης σέχτας δικαιωματιστών; Αναρωτηθήκαμε πόσο βλάπτουν και τις πιο συγκροτημένες ιδεολογίες, τα κινήματα «της κατσαρόλας» και ο επείσακτος, φρενήρης αριστερισμός;
Η Αττική τα κακαρώνει διότι ασκει τακτικές άγνωστες και ασύμβατες με το τοπίο. Όσο σκέφτομαι τους διευθυντάδες διαφόρων ματαιοτήτων να υπόσχονται τα πάντα κατά το τέλος του έτους εύχομαι να μη δεκαπλασιαστούν τα κρούσματα εως τότε, και λίγα λέω. Αυτό αρκεί. Διότι οι γιατροί γιατρεύουν αλλά όταν καλούνται να μετρήσουν χωρίς μέτρα και σταθμά, οι πολιτικοί θα τους λιανίσουν και δεν το πήρανε είδηση.
Kαι κάτι τελευταίο: η αρρώστεια δεν έχει εθνικότητα. Να λείπουν τα δήθεν πατριωτικά. Ο μετανάστης που βραδιάζεται στις πλατείες και έχει άσυλο, του πρέπει να έχει νερό, σαπούνι, καθαριότητα εδική του και των τέκνων, να απασχολείται (όπως όλοι οι υπό ανέχεια κάτοικοι) και να του φέρεται καλά όποιος αποφάσισε να γίνει ο στρατός της Σωτηρίας. Όλα τα άλλα, δείχνουν έλλειμμα ανθρωπιάς και κακεντρέχεια.
O πρωθυπουργός Δεν ήταν έτοιμος για διάγγελμα. Η κυρί Κεραμέως αφανίστηκε με ένα τελείως ανεπρόκοπο πρόγραμμα. Αλλά δεν ρίχνω σε υπουργό το φταίξιμο, επειδή τα στενεμένα οικονομικά οδηγούν την κυβέρνηση σε ντρίπλες την ώρα που σφυρίχτηκε ημίχρονο. Και βέβαια, η όποια αντιπολίτευση τζάμπα ξοδεύει αντιρρήσεις και τα μασάλια της είναι άσφαιρα. Κι όταν ο πρωθυπουργός «εξαγγέλει» πως θα διαθέσει 100 λεωφορεία, ενώ μερικές εκατοντάδες «στο τέλος του χρόνου» είναι το αργόστροφο καμπριολέ του καραμανλισμού που καθυστερεί κάθε κίνηση. Εκατοντάδες τουριστικά λεωφορεία, και ένα σωρό από δωδεκαθέσια έως εικοσαθέσια κάααθονται, αλλά οι κομπανίες και οι συντεχνίες καλά κρατούν.