Μετά το 2010/11, είχα την αίσθηση πως εννιά στους δέκα Έλληνες πίστευαν πως για την Κρίση έφταιγε η φαντασία τους και πως ξυπνώντας ένα ωραίο καλοκαιρινό πρωί θα έτρεχαν για διακοποδάνεια, πιστεύοντας πως υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες ενός εφιάλτη.
Το ποσοστό αυτό σήμερα, μάλλον συρρικνώθηκε, πάντως μεγαλώνει η αίσθηση πως κυβερνήτες και αντικυβερνήτες αποκλείεται να έχουν κάποιο σχέδιο δραπέτευσης. Επομένως οι λυσσασμένες κόντρες μεταξύ τους, μόνον διασπορά ψήφων μπορεί να προκαλέσουν.
Παγκόσμια ημέρα του φινίτο λα μούζικα, μάλλον.
Leave a Reply