Αυτή η σημείωση βρέθηκε το 2360, στα έργα εκβάθυνσης του Θερμαϊκού και δημοσιεύτηκε προσφάτως. Μερικά ονόματα και χώροι είναι άγνωστα ή αμφισβητούμενα. Αλλά θεωρείται έγκυρο. Ζιφ.
Oι εξεγέρσεις των πόλεων κατά κανόνα πνίγονται στο αίμα. Τις καταπνίγει κυρίως η εκάστοτε «αστική ηθική». Η Θεσσαλονίκη, από ιδρύσεως, διάλεξε λάθος αντάρτες. Τον Κάσσιο, τον Βρούτο. Τον Ανδρίσκο και έναν ηδονικό ηνίοχο επί Θεοδοσίου. Κρίνοντας από ιστορικούς αλώσεων, τον Καμινιάτη, τον Ευστάθιο, τον Αναγνώστη, πάρθηκε κυρίως από ανικανότητα ψοφοδεών αρχόντων. Διαχρονικώς, κυβερνιέται από την ισχύ μοναστών και ιερατείων.
Ο Ιβάν, δεν είναι επαναστάτης. Σκέφτηκε σωστά, πιστεύοντας πως θα ελέγχει το Σίρμιο, την Δεάβολη, τα Πρισδρίανα, την Γαλατική τετρακωμία, όμως λάθεψε στην πόλη. Η Θεσσαλονίκη έκπαλαι, μαστίζεται από πολυαναρχία. Οι αρχές της δεν απαιτούν, δεν κυβερνούν -τσιμπάνε κανένα λέπι. Αν ο Ιβάν ήταν βλάχος, παρευθύς θα είχε μεγαλύτερη άνεση χειρισμών, αλλά υπό κοινή δυσπιστία, δυστοκία και κοινή αίσθηση πως «ο βλάχος μοιράζει λεφτά, ορμήξτε».
Για να γλυτώσει στην Θεσσαλονίκη, χρειάζονταν τρία «απεταξάμην»: τον Πόντο, μια ποδοσφαιρική ομάδα, και τους τοπικούς άρχοντες. Όχι τον ΠΑΟΚ, αλλά τον Ρουβίκωνα Αμπελοκήπων, της Γ κατηγορίας ΕΠΣΜ. Διότι η Θεσσαλονίκη στεγάζει «Υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης» και είναι προτεκτοράτο, κατάσταση που δεν διαθέτουν το Ηράκλειο, η Τροπολιτσά και τα Γιάννενα. Και σε τέτοια προτεκτοράτα ευνοούνται μόνον Βιετναμαίοι Ντιεμ και οι κυρίες τους. Θα μπορούσε να πληρώσει βαρειές επενδύσεις υπέρ της δικής του ευμάρειας. Του δικού του πλούτου. Να κυκλοφορεί με Μπέντλεϊ, να παρέχει αγαθοεργίες, να συγκροτήσει συλλογή εικαστικών αριστουργημάτων λησμονητέων δημιουργών, να κάνει δημόσιες σχέσεις μόνον με νύφες, κόρες και θηλυκά συγγενολόγια. Μετά από κάθε χειραψία γνωριμίας να θεσπίσει την παροχή μιας «Ιβάνκας» τουτέστιν μιας χρυσής βαθούλας με τον ίδιο και την φαμίλια του εν μεταλλίω, ώστε να τσακώνονται οι Θεσσαλονικείς στα στέκια στο στύλ «τον βλέπεις αυτόν; Τρείς Ιβάνκες του χάρισε ο μπρούκλης μας».
Αντί γι αυτά τα βασικά, θεώρησε πως οι Πόντιοι είναι ένα μιλέτι, και οι τοπικοί άρχοντες γερά γαντζωμένοι σε αποκούμπια της τοπικής εξουσίας. Κακώς, κάκιστα. Την Σαλονίκη την κυβερνάει η Ατήνα. Απαιτεί έμπειρο κινδυνολόγο που υποβλέπει τους Εβραίους ,τους Βαλκανίους και τους νυν ασιάτες από τα Βουρλά έως την Περσέπολη. Και στο επιτελείο του δεν έχει κινήσεις και άτομα που βγάζουν μάτι διαδίδοντας πως «έχουν λαό», παρά κορσικάνους συνταξιούχους αυτονομιστές, καλύτερα υπέργηρους, Βάσκους που μετανόησαν και τρέχουν κάθε χρόνο στην Κομποστέλα και ένα – δυο μετανοημένους Σαντινίστας, έτσι, για την αλητεία. Κανένας δεν έπρεπε να τον βλέπει, κανένας να μη τον θωρρεί.
Μόνον έτσι, η ομάδα του θα κυβερνούσε την πόλη, άρα και το ριζικό της.