Άσμα των χαϊντούκων

Τας ακοάς ηνώχλησεν πολλάκις ο Πολάκης

αράθυμος και φυσιών ως Πασιφάης Ταύρος

και λέγουσι πως έψεξεν ανήμπορο κοπέλι

σε καροτσάκι εγκάθετο, πλην με μυαλό ξυράφι

 

Του βγήκε αυτοματικώς από  την μονγκολφιέραν

όπου περνούσε τον καιρόν τας εκλογάς προσμένων

νομίζοντας πως ίπταται χάσκων στην καλαθούναν

η κεφαλή των Αδρανών, λέγουν τον Μητσοτάκην.

 

«Είναι ανόσιος, βάναυσος, αλλάξτε τον αμέσως»

ζητά ο χαμαιδράκοντας οχ της Βουλής το βήμα

«θα μπουμπουνίξω πρότασιν εργώδους δυσπιστίας

αρκεί να καβατζάρωμεν το Πάσχα των Ελλήνων»

 

Βιγλίζουν τον οι ενάντιοι, κρατούντες τα ταμπούρια

και βρίσκουνε κερκόπορταν κρυφίως ανοιγμένην

και κρύβουν τον αψίκορον κριόν μέσα στην στάνην

μη του’ ρθει κανας ζαβλαμάς και πάψει να τραγεύει

 

«Είναι αψύς ως Σφακιανός,κι αμάρτημα ουκ έχει»

τον κάλυψεν ο κάπος του, πονήρας και χαλάρας

ως ορεινός σκορδόπιστος , των πρεσβειών αζάπης

και παρλαπίπας πιστικός ,αιγοπροβάτων τσέλιγξ.

 

Ήξευρα πως θαλασσινοί δε σαλαγάνε γίδια

Και πως οι ψηλολέλεκες δεν πίνουν από πιάτο

Ποτέ μαγνάτοι στολιστοί δεν μαχονται ζαβάτους

Ζήστε μ΄αυτό που έχετε και λόγο να τηρείτε.