Άλλος ένας αιώνας καβγάδες…

Μάλλον πάμε για ντράβαλα. Απ’ όσο μαθαίνουμε.

Επιλογή, ανάμεσα στο «Βόρεια», στο «Άνω» και στο «Νέα».

Από ευρωβουλευτή του Σύριζα, μάθαμε πόσο ανεπιτήδευτο ήταν το Ήλιντεν και τα ρέστα. Τουλάχιστον καταλάβαμε το σκεπτικό τους.

Ας το δουμε ψύχραιμα.

Βόρεια και Νότια Κορέα. Βόρειο και νότιο Βιετνάμ. Βόρειοι και νότιοι στον αμερικάνικο εμφύλιο, στην ιταλική παραγωγική μηχανή. Το «Βόρειος» παραπέμπει σε εμφύλιο σαράκι.

Το «άνω», μια ιστορικίστικη μαλακία. «Άνω Μακεδονία» ήταν μετρημένη περιοχή που κάλυπτε την έκταση από τρία σημερινά κράτη. Από ένα κομμάτι της, εννοώ.

Με το «Βόρεια» να μου το θυμηθείτε πως θα μας πείσουν πως είμαστε οι νότιοι. Και θα υποστηρίξουν, όχι αμέσως, ότι πρέπει να λεγόμαστε νότιοι Μακεδόνες. Για τον Χαλβά, αρχικά, και βλέπουμε.

Μόνη, τσουρούτικη λύση, που μπορεί να γίνει αποδεκτή απο καθαρή πλήξη, είναι το Νέα. Μια «νέα» που συζητήθηκε και πριν 25 χρόνια, αλλά δεν.

Το «Νέα Μακεδονία» έχει ένα πλεονέκτημα: μας επιτρέπει να μην αλλάξουμε το δικό μας έδαφος σε «παλιά».

Η Ρώμη, όταν έγινε η Νέα Ρώμη, δεν ονομάστηκε παλιά. Επισης η Νέα Υόρκη δεν παλαιοποίησε το Γιόρκ. Εκατοντάδες τοπωνύμια προσφύγων πήραν το πρόθεμα «Νέος» και «Νέα». Μόνο κάτι παλαιοχώρια και νεοχώρια διακρίθηκαν ονομαστικώς. Α, και η Παλιά με την Νέα Πέλλα.

Δεν σκοπεύω να επανέλθω, τσακισμένος από την περιρρέουσα αγυρτεία και αφροντισιά. Καθώς ο δήθεν μακεδονισμός ταυτίστηκε με το δίζυγο Αριστερά-Δεξιά, δεν έχουμε ελπίδες.

Τη Θέση μου την έγραψα: Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία ή κάτι παρόμοιο, με το προσθετικό «ομοσπονδιακή». Ώστε να περιέχει φεντεραλιστικώς και Μακεδόνες και Αλβανούς και Βουλγάρους και Βλάχους και Σόπτσηδες και ό,τι γουστάρετε, ως περιφέρειες. Οι περιφέρειες δεν έχουν συντομογραφίες,  εξωτερική ή αμυντική πολιτική, και τα ρέστα. Στην ομοσπονδία τους, να κάμουν ό,τι θέλουν.