ΜΗ ΦΕΥΓΕΙΣ
Μην αποστρέφεις το βλέμμα, μην αφήνεις το χέρι μου, μη φεύγεις
τι κι αν ταιριάζει το πένθος στην ψυχή, εκείνη θέλει την αγάπη σου
μυστικά σε περιμένει, δεν λέει τίποτα, στέκει αμίλητη σε μια γωνιά.
Και με φοβίζει η τόση ησυχία κι ο πόνος, που πια δεν μοιάζει πόνος
αλλά δεν έπαψε στιγμή το πήγαινε-έλα στη γνώριμη, παλιά πληγή.
Μην αποστρέφεις το βλέμμα, μην αφήνεις το χέρι μου, μη φεύγεις
δεν έχω τίποτα, περισσότερο το ξέρεις να σου δώσω, από φιλιά και
όνειρα. Κι άλλο στεφάνι ακριβό να σου στολίσω τα μαλλιά δεν έχω
από τα πικρά μου δάκρυα. Έκανα ευχή να σε γλεντήσει η άβυσσος.
Και τρόμαξα. Όχι λέω, η αγάπη ταιριάζει με το φως κι ας γίνει ξένη.
Leave a Reply