Ξέρω ότι οι γυναίκες έχουν υποφέρει πολλά απ΄την πατριαρχία. Πολλές αδικήθηκαν, βιάστηκαν, έγιναν σκλάβες ή δεν γνώρισαν ποτέ τον σεβασμό που τόσο κάθε άνθρωπος αξίζει.
Άλλες στην προσπάθεια τους να επιβιώσουν αντί την θαρραλέα αντίσταση, διάλεξαν τρόπους πονηρούς για να χειρίζονται τον μαλάκα τους, χάνοντας την πολύτιμη παιδικότητα τους, δηλητηριάζοντας την ύπαρξη τους με στρατηγικές και δολοπλοκίες.
Είμαι ανάξιος για να μιλήσω για τα δεινά των γυναικών, όσο και αν με κάνουν να υποφέρω γιατί έχω πέος και είμαι στρεητ. Το μόνο που έχω να σας πω, είναι το να μην αφήσετε την πατριαρχία να σας κάνει ακόμη ένα κακό, μισώντας τυφλά όλους εμάς.
Είμαστε δίπλα σας, όσο δηλαδή μπορούμε, σαν άνθρωποι χωρίς γεννητικά όργανα.
Δεν μιλώ για τους ποιητές που θα σας υμνήσουν ή τους εραστές που θ΄αυτοκτονήσουν για εσάς γιατί ξέρω πως ποτέ δεν ζητήσατε τίποτε απ΄όλα αυτά. Ούτε για μένα τον μαλάκα που θα πω λόγια δικαιοσύνης σ΄ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Μιλώ για τότε που ήμασταν παιδιά και παίζαμε με τις φίλες μας μέχρι το βράδυ και τις αγαπούσαμε και το επόμενο πρωί γιατί οι φίλοι ήταν ο κόσμος μας.
Δεν κρίνω καμία γιατί μπορεί να έγινε μαχητική φεμινίστρια ή γιατί μπορεί να μισεί ή να φοβάται ή να μην εμπιστεύεται οτιδήποτε έχει όρχεις. Το μόνο που θα ήθελα, είναι μια ευκαιρία να μπορούμε να γίνουμε φίλοι.
Ζήτω συγγνώμη σαν άντρας για όλα τα δεινά που προκάλεσε το φύλο μου, αλλά ξέρω πολλούς, παρά πολλούς, που θα σας ακούσουμε και θα σταθούμε έμπρακτα και καθημερινά στο πλευρό σας απέναντι στην αθλιότητα.
Φανταστείτε τους Βερολινέζους. Κουβαλούν την θλιβερή κληρονομιά του ότι γέννησαν τον ναζισμό, έχουν τύψεις και νιώθουν μεγάλη ντροπή, τους έζησα και το ξέρω.
Την ίδια ντροπή νιώθουμε κι εμείς όταν άνθρωποι του φύλου μας κάνουν αισχρές πράξεις απέναντι σας, ρημάζει η ψυχή μας και υποφέρουμε. Σίγουρα λιγότερο από τα θύματα, αλλά σας διαβεβαιώ ότι κι εμείς πονάμε πολύ.
Μην μας μισείτε. Θέλουμε τις φίλες μας πίσω. Θέλουμε τον σεβασμό για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη και σας παρακαλώ, μη μας στερείτε αυτή την μεγάλη μας ανάγκη μόνο και μόνο επειδή έτυχε να γεννηθούμε άντρες.
Μιλήστε μας ξανά στην παιδική χαρά και παίξτε μαζί μας πάλι μέχρι το βράδυ.
Σας παρακαλώ, αν μπορείτε, αφήστε μας.