Πρόκειται για μορέα λευκή ή κοινή σύμφωνα με το φυτολογικό λεξικό Π. Γ. Γενναδίου, καθώς δια της καλλιεργείας καί τής επιλογής παρήχθησαν πλείσται διαφοραί καί παραλλαγαί φέρουσαι καρπόν λευκόν, υπέρθυρον, ερυθρόν ή μέλανα καί φύλλον ωοειδές…
Αντίθετα ο καρπός της μορέας μελαίνης (εν Κύπρω γνωστοτέρα υπό τό τουρκικόν αυτής όνομα Σαμ-Ντουντού) είνε πάντοτε μέλας, μεγαλήτερος δέ, οψιμώτερος, πολυχυμότερος καί ευστομώτερος τού τής λευκής…
Αυτό για να μη βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα, ό, τι μας κατέβει στο κεφάλι, μπερδεύοντας το άσπρο με το μαύρο, τον χυμό με τον πολυχυμότερο, πριν ανοίξουμε κανένα βιβλίο.
