Aναμνήσεις από το πουθενά -4

Αστρονάουτα

Η μνήμη, όπου και να την αγγίξεις εξατμίζεται. Στην περίπτωσή μου, ανθεί και θρηνεί κυρίως μέσω των μέσων παραγωγής της Γραφής, την οποία θεωρώ Μητέρα Θεών Αυτόχθονα, τρώγω κόλλυβα μαζί της, κάνουμε εγκάρδια παρέα. Θεωρώ εαυτόν Αστρονάουτα (ρωσιστί) φιλοξενούμενον σε Πλανήτη των Γραμμάτων. Και ιδού τα τσαμασίρια που διαθέτω στο διαστημόπλοιό μου.

Βαρυτική σφαίρα: Κάναμε καλλιγραφία, στον Θεό τους, από την πρώτη Δημοτικού. Με πένα καλλιγραφίας, που άνοιγε το δίχαλό της και μειωνόταν, αναλόγως πίεσης. Πολύ αργότερα, κατά την Τρίτη, βγήκαν πέννες με ένα «βαρελάκι» στην πλάτη τους, που επέτρεπε ανεφοδιασμό του κειμένου, τουλάχιστον πέντε γραμμών τετραδίου. Αλλά το πλέον σύνηθες ατύχημα ήταν το μελανοδοχείο που κάθε τόσο τουμπάριζε και λέρωνε το χαρτί. Την λύση έδωκε μια μπαλίτσα με μονή έξοδο που επέστρεφε αυτόματα στην ορθή θέση, καθώς ήταν σφαίρα με τον πάτο της πολύ βαρύ. Έκτοτε, αυτό το θαύμα με οδήγησε να πάρω 7 στο μάθημα αυτό, μεγάλη υπόθεση, καθ΄όσον δασκάλα είχα τη μάνα μου που ήτο παλαιά ΕΑΜίτισσα και ακριβοδίκαιη.

Χεράκι ή χηνάκι: Όπως στο Game of thrones υπήρχε το Χέρι του άνακτος, έτσι και ο κονδυλοφόρος μας αποκτούσε ενίοτε πέννα «χεράκι» ή «χηνάκι», ένα πεπλατυσμένο μέταλλο που επέτρεπε ποικίλη γραφή, άλλοτε παχεία, άλλοτε λεπτή. Βέβαια, από τα τσακαλάκια είχαμε μάθει πως καλύτερη λεπτή γραμμή από το τουμπάρισμα της πέννας, δεν υπήρχε.

Στυλό μελάνης: Ώσπου να παραχθούν τα φυσίγγια μελάνης, είχαμε το άχθος της τρόμπας για γέμισμα. Η πέννα των περισσότερων ήταν κρυμμένη από το σώμα του στυλό. Έπρεπε να βγούνε τα λάξαρι, στύλ μονμπλάνκ, μετά από μία φάση άλλων ερζάτζ, όπως τα Γουότερμαν, αλλά έγιναν προσιτά μόνον αφού υπήρξαν εκατομμύρια άλλοι τρόποι γραφής.

Στυλό διαρκείας, τα λεγόμενα μπικ: Παρέμειναν από γενέσεως, κάπου εξήντα βάλε χρόνια, ο πιο κοινός και εύχρηστος τρόπος γραφής. Το 1965, στην Αγγλία, είδα και αγόρασα έναν όλμο, μια συστοιχία διαρκείας, ωσάν οπλοπολυβόλο, περιφέρειας δύο ιντσών, με οκτώ σουστάκια που κατέβαιναν διάφορα χρώματα κατ΄επιλογήν. Τιμούσα αυτήν την συσκευή ωσάν θεότητα του Ανίδεου Θανάτου. Αλλά δεν κατάφερα να την διαιωνίσω, αφού καφέ, ταμπά και ροζουλί μελάνι δεν υπήρχε ως ανταλλακτικό.

Πενάκι: Σε συνδυασμό με μελάνια διαφόρων χρωμάτων, ταίριαζαν σε ελεύθερο σχέδιο ή συνθέσεις μικτής τεχνικής. Αξιέραστα, ώσπου να γενούν όλα ψηφιακά ελεγχόμενες προγραμματούκλες.

Στένσιλ: Πριν βγουν τα αυτοκόλλητα γράμματα, υπήρχαν μήτρες για έπιπλα, γράμματα και κάθε τύπου εκτυπώματα για αρχιτεκτονικά σχέδια, καθώς και αλφαβήτες από 3 έως πολλά χιλιοστά. Περνούσαμε τον ραπιδογράφο ως εν εσόπτρω και γράφαμε τίτλους στα σχέδια, όσοι δεν είχαμε ή ώσπου να μάθουμε την χειροποίητη, πλαγιόμορφη ή γεωμετρούσα γραφή. Υπερνομπελίστας του είδους υπήρξε συμφοιτήτρια αξιέραστη που όταν τσακώθηκε με αξιοσύστατο αζάπη, για να προσελκύσει τον οίκτο και το συχώριο του, κάθησε και του έγραψε ένα πελώριο γράμμα, με στένσιλ δυάρι, και η μέθοδος έπιασε και ήτονε και πάλι μαζί.

Φτερό: Πριν σαράντα χρόνια, η Λομβαρδία και η Τοσκάνη γέμισαν ερζάτζ μεσαιωνικά είδη γραφής, αλλά εμείς το κάναμε πρίν εξήντα χρόνια. Φτερό περιστεριού, πάπιας ή παγονιού για την αλητεία. Αρχικά έβαζες μελάνι στο κόκκαλο και όταν φθείρονταν το έκοβες λοξώς με κοπίδι. Αυτό που έχω σήμερα, κάπου τριάντα χρόνια, έχει ένα ανταλλακτικό Μπικ που αλλάζει εύκολα όταν σώνεται, αλλά το έχω και απλώς μελαγχολώ.

Μικτά σαλτανάτια: Από τον περασμένον αιώνα που ήρθαν οι εκτυπωτές ακίδας, είτε έγραφα ατονικά και προσέθετα με μελάνη τα σημεία στίξης με υπερβολικό διαστασιολόγιο, είτε διακοσμούσα γραμμένες σελίδες με πλήθος σκιτσάκια. Εντούτοις, ένα διάστημα έκαμα παραγωγή τευχιδίων γράφοντας με ραπιδογράφο.

Τώρα: Από τον παρόντα αιώνα και δώθε, όλα μέσω υπολογιστή και άλλων σεϊτάν μασινερί. Κι όταν οι διακοπές της μνήμης είναι πολλές και πολλαπλές, έχω τεφτέρια διάφορα και σημειώνω τι σκοπεύω να γράψω τώρα και στο μέλλον. Αλλά τα δάχτυλα έχουν εθιστεί σε πληκτρολόγηση δύο έως τεσσάρων δακτύλων, οπότε αυτά που σημειώνω μοιάζουν με ρητά του Προφήτη, σε γλώσσα που αγνοώ. Όποιος τα ιδεί και βγάλει νόημα, ευχαρίστως θα του αφιερώσω το θέμα που κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει, ή και να του παραχωρήσω (όιντα!) τα πνευματικά δικαιώματα.