Έχει επισημανθεί από παλιά, πως η δομή του Σύριζα έχει μακρινές, αλλά ουσιώδεις συγγένειες με ένα κίνημα, το ΠΑΣΟΚ, που υπάρχει ως υβρίδιο, ως καθεστώς, ως σύρραξη διαδόχων και ως απασφαλιστήριο των δυσχερών περιόδων έκπαλαι στον νεοέλληνα πολιτικό βίο.
Αρχικά, ήταν η εκφορά του λόγου του Ανδρέα Παπανδρέου που προσκόμιζε στην μνήμη οικείους συνειρμούς. Αλλά λίγο η ηλικία, λίγο η ανοησία των αντιπάλων του, κατάφερε να μείνει στεγνός σε ύφαλο.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν αμφιλεγόμενο πρόσωπο έως τουλάχιστον την μεταπολίτευση και σάρωσε τις κάλπες ως «μεστωμένος» και άτακτος εβδομηντάρης. Όσο για την επιστροφή του, ήταν ένα μασούρι δυναμίτη τοποθετημένο από τους αντιπάλους του για να τον αποτελειώσει, αλλά το πεπρωμένο άλλα ήθελε.
Όχι μόνο ανένηψε, Λιανοκρατήθηκε, επέστρεψε νικητής στην κονίστρα, αλλά τα «σκάνδαλα» στα οποία ακούστηκε η συμβολή του, ξεχάστηκαν σαν το λαθρεμπορικό «Παναγιώτης» στη Ζάκυνθο.
Ωραία, η φωνή του Τσίπρα διαθέτει την γεροντική, ελαφρώς αραλίδικη νωχέλεια που χαρακτήριζε το Ανδρεϊκό μέταλλο της φωνής. Αλλά δεν αρκούσε, όπως έδειχναν τα νούμερα.
Από κοντά 32%, αμέσως άρχισε να φλερτάρει με εικοσάρια.
Κεντρώο κόμμα, και να κολλήσει, παραμένει μονοψήφιο, εκτός και πιστεύετε πως θα μετακινηθεί ο όγκος πολιτικής σκέψης του Κρίτωνος Αρσένη.
Άρα, τί; Νομίζω πως ένας από τους τέως πασοκείς που κράτησαν στασίδι τον Ναό της Αιωνίας Αριστεράς, που εκτίσθη σε οικόπεδο αριστερισμού, αφού κατεδαφίστηκαν φαβέλες Ποσαδιστών και ιερέων της Παμπλικής σέχτας των σειομένων ρητόρων-δερβίσηδων, εμπνεύστηκε την εκφόρτωση της πιθανής ενοχής των Φολί-Φολί πάνω στα Συριζαϊκα υπόλοιπα.
Δηλαδή ο δεινός υποστηρικτής του Τσίπρα, ξέρετε ποιος, εμπέδωσε το πιο πιστευτό εθνικό ρητό: εάν θέλεις να καλύψεις χαώδεις διαφορές, εκλογικές ή άλλες, να κατηγορήσεις τον Αρχηγό, όχι διότι άσκησε πολιτικές πέραν των ορίων της Αφελείας, αλλά διότι οι τέως οπαδοί, έξαφνα, τον εκτιμούν και πάλι με την σκέψη «το κυνηγάν το παληκάρι».
Οι βλακομετρημένες κυβερνητικές εφημερίδες τσίμπησαν και άρχισαν να διαδίδουν γενικότητες και λεπτομέρειες του νέου «σκανδάλου». Ο συγγραφέας της Υπονόμευσης, είχε βέβαια πετσικάρει, χρόνια στην τοποθέτηση φυτιλιών, και δεν ευκαιρούσε να κατανοήσει πως όταν ένας πρόθυμος, σε ραβασάκι, βάζει σε παρένθεση τον αριθμό ογδόντα ως (80) και τσιμπάει ο γνωστός «στα όπλα» Μπαλαούρας, λέγοντας πως πρόκειται για έμβασμα 80 χιλιάδων ευρώ στο οποίο δεν μετέχει.
Τόσο ξύπνιος.
Τα κοιμισμένα αισθήματα πεποίθησης πως η Δεξιά είναι πονηρή και υποχθόνια ξυπνάνε αργά τον λαό, διότι δύσκολα μπορεί κάποιος να πιστέψει πως η Φαμίλια είναι ικανή να πράξει κάτι σπουδαιότερο από τον να αποκτήσει τέσσερις καραβάνες φασολάδας για κατοχική διατροφή.
Το Κεφάλαιο στην Ελλάδα αποτελείται από τα λεγόμενα «παλιά λεφτά» κατά 20% και κατά το υπόλοιπο από νεόπλουτους εμβολιασμένους με το πλασμώδιο της ανοίας, γι αυτό και οι πελούσιοι αυτού του τύπου, δεν μακροημερεύουν σε Χρυσούς Οδηγούς.
Ο άγνωστος ευεργέτης του Τσίπρα, αφήνει ραγάδες να εμφανιστούν και ο Πέτσας ως καταβόθρα σε λερά λιμάνια, τσιμπάει και αντιδρά. Κανένας δεν βλέπει πως η εκλογική αγορά, σάμπως να κουράστηκε.
Και ο άγνωστος ευεργέτης δεν είναι τόσο βλάξ ώστε να πιστεύει πως κινδυνεύει ο Μητσοτάκης, από το Σύριζα. Απλώς, ο Σαμαράς και ο Καραμανλής αισθάνονται πως ήρθε η σειρά τους και θα επιδιώξουν να κόψουν κομμάτι από το πάλαι ποτέ 40% της υπό καρατζαφερισμό «συμμαχίας του Κυριάκου».
Το 32% του Σύριζα, παρευθύς θα αποκατασταθεί και τα μονοψήφια ποσοστά των κομμάτων του 2019, ιδίως ο στιβαρός Κρίτων Αρσένης, θα συγκλίνουν ως υδράργυρος υπέρ του διαχειρίσιμου Τσίπρα. Επομένως θα υπάρξουν εκλογές με τις προβλέψεις τσίμα-τσίμα. Σιγά μη χάσει δυνάμεις ο Σύριζα επειδή δεν συνήλθε από την Ήττα του 2019. Και η Νέα Δημοκρατία έκανε 8 χρόνια να συνέλθει, μετά το κάζο του 1981.