Προσπάθειες σαν των Τρώων;

Δεν βλέπετε πόσο δουλεύουν οι γείτονες το «γιαβάς-γιαβάς»; Είναι προφανές πως επιχειρούν πόλεμο νεύρων. Έως τις αμερικάνικες εκλογές, ματαιοπονούμε.

Μας έχουν προειδοποιήσει με το γάντι, κάτι ρεμπουμπλικάνοι. Κυρίως, μετά το «δόγμα Μέρκελ» («τα τουρκάκια και τα μάτια σας») όλη τους η πολιτική στρατηγική είναι να οφλαντίσουμε και να δηλώσουμε πρώτοι ότι οι δήθεν συνομιλητές μας δεν παίζονται και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.

Έκθαμβοι θα δείτε πως όλοι, μα όλοι, θα τα βάλουν μαζί μας.

Το «επεισόδιο Αμμοχώστου», που ωστόσο δεν εμπόδισε δύο υπουργους εξωτερικών να συναντηθούν, είναι χαρακτηριστικό. Ένα τεράστιο ποσοστό Ελλήνων ονειρεύεται στον ύπνο του να βουλιάξει κάποιος τα κόκκινα καράβια τους, να νικήσει ο Ακιντζί, κι άλλα εξακόσια παθήματα. Άδικος κόπος. Ο περιφερόμενος στρατός των μισθοφόρων τους έχει πατήσει Συρία, Καραμπάχ, Λιβύη και βλέπουμε.

Μη διατηρείτε την ψευδαίσθηση πως ό,τι πράττουν το σοφίστηκαν επειδή ο Νταβούτογλους είναι γάτα με πέταλα. Οι Τούρκοι αποδεικνύουν στη Δύση ότι είναι πρόθυμοι να καλύψουν το μέγα στρατηγικό κενό που κάθε τόσο αναφύεται στη γειτονιά τους και πως είναι οι αληθείς τζανταρμάδες του Συστήματος.

Λούζονται αδιαμαρτύρητα τις άτονες διαμαρτυρίες του «ελευθέρου κόσμου» (γελάσαμε και σήμερα!) ενώ εμείς παίζουμε το παιδικό παιχνίδι «τα αγάλματα».

Από την άλλη, οι Ρώσοι δε βιάζονται. Δεν μεσολαβούν μεταξύ Αζέρων και Αρμένων παρά για να μη γεμίσει το καλντερίμι το δρόμου της μετάξης με τρελαμέντος ισλαμιστές.

Επίσης, σέβονται που οι Αμερικάνοι στέλνουν διπλωμάτες εδώ στο στυλ του Πιουριφόι.

Η μόνη μας λύση είναι: ομόνοια μεταξύ μας και επιρροή όπου μας παίρνει. Ήτοι στα νότια Βαλκάνια.

Και μια δραματική διόρθωση συμπεριφοράς στον αχαρακτήριστο, εγκληματικό τρόπο που οι «ειδήσεις» διαχέονται στη χώρα μας μέσω μιας εσωτερικής τρομοκρατίας.