Mεταμορφώνομαι, αγάλι αγάλι, σε διαπρύσιο εχθρό των διαγγελμάτων. Αλλού, για άλλες χώρες, καρφώνομαι, ακόμη και για τον Τραμπ. Αλλά στη χώρα μου, δεν αφιερώνω άλλον χρόνο για τους κορακοζώητους στοχασμούς ενός πολιτικού που δεν φαίνεται να γνωρίζει μήτε τα μυστικά της τρίλιζας.
Βαριέστησα, κύριε πρωθυπουργέ, οφλάντισα, μπεζέρισα. Μιλάτε ολομόναχος, χωρίς αντιπολίτευση, η οποία διάγει περίοδο γεμάτη αναδουλειές, αλλά ταιριάζει ίσως στον προεκλογικό σας σχεδιασμό: να αναθέτετε σε επιλεγμένα στελέχη μια δράση, να την διακοινώνει ο αρμόδιος υπουργός, ο οποίος δεν θυμάται τη μάνα που τον γέννησε, να προχωράει δέκα-δεκαπέντε εκατοστά ένα ζήτημα και να καπακώνετε την ανημπόρια σας με ένα διάγγελμα, όπου εμφανίζεστε όχι αποφασιστικός όσο διαιρετικός ή έστω δίβουλος. «Άλλα μου λέν τα μάτια σου και άλλα η καρδιά σου».
To πιο εκνευριστικό, κατά τη γνώμη μου, είναι πως επαναλαμβάνεται η μάκινα να είστε η κορυφή, ο κολοφώνας, η εντελής κατάληξη παντός ελληνικού προβλήματος. Το διάγγελμα ή η τελική σας λέξη σε ένα ζήτημα, κατασκευάζεται περίτεχνα, χάρη στους «ικανάτους» αξιωματούχους που θεωρούνται η ομάδα σας. Καλά αυτά, αλλά δεν φέρεστε το ίδιο σε όλους. Ο απερίγραπτος εφηβικής δροσιάς Καραμανλής, αστόχησε πλειστάκις στους υπολογισμούς του, ξεκινώντας από υπόσχεση 1000 λεωφορείων. Είναι ο πρώτος και ο μόνος που κάθε λίγο και λιγακι θέτει σχοινοτενείς προθεσμίες. Αλλά που να τον αλλάξετε! Εκπροσωπεί το καραμανλικόν αεράκι του ελληνικού βορρά, δεν είναι κανένας χτεσινός. Επίσης δεν ξέρω ποιον έχετε βάλει στα θρησκεύματα, που έπρεπε να εξωσθεί αυθωρεί. Για τον Μηταράκη τον μεαναστευτικό, είναι ίσως ο πρώτος που δικαιούται χρυσό ατελές διαβατήριο. Να μη πολυλογώ.
Κέντρο της αδολεσχίας σας είναι η προτεραιότητα της δικής σας ατζέντας κι όχι η κρατική υποχρέωση. Πρόσεξα πως τόσο στην Έυβοια όσο και στην Καρδίτσα, αργήσατε να πάτε. Δεν ήσασταν υποχρεωμένος, αρκεί να στέλνατε κάποιον αρμόδιο. Για ποιον λόγο, πλην της Θεσσαλικής καταγωγής πήρατε τον επί της Δικαιοσύνης υπουργό;
Η πυραμίδα ηγεσίας, προτεραιοτήτων, νομικού πολιτισμού, ακτιβισμού, έχει ένα εγγενές ελάττωμα, κύριε πρωθυπουργέ: έχει την μύτη κατά κορυφήν, αλλοιώς, φασκελοκουκούλωστα. Την δραστηριότητα της πολιτικής τεχνικής, την εμπεδώσαμε. Επίσης την έως τις αρχές του 2020 δράσεις. Αλλά πράξατε απαίσια τραινάροντας το προφίλ σας, από τον Τομ Χανκς έως θερινά γιορτάσια, παράλληλα που αφήσατε ανέπαφο το αφτί του ανηψιού που σκέφτηκε να ιδρύσει δρόμους κατ΄αποκοπήν.
Με λίγα λόγια, περάσατε ζάχαρη το καλοκαίρι, οι διορισμοί καθηγητών ήταν ένα γνωστό ανασούμπαλο φαινόμενο, κολακέψατε αγρίως όποιον μπορούσατε, υπήρχαν αξιολογήσεις απαραίτητες που γράψατε στις μοκάρες των πολιτικών σας φίλων.
Μετά από εσάς δεν έρχεται το χάος. Φυσικά δεν υπάρχει νόμος και τάξη στην αντιπολίτευση, αλλά κι αυτό δικό σας έργο είναι. Έχει μιαν ατσαλωσύνη η συμπεριφορά σας, κάτι το εθνικώς αλλούτερον, κι αυτό ενθαρρύνει καμπόσους κακομαθημένους που υποβλέπουν το δικό σας τουπέ.