O Φραγκίσκος της Γαλλίας και ο Σουλεϊμάν Κανονού ξεκίνησαν μια συμμαχία που βάστηξε αιώνες. Ηταν μυωπική αλλά αποτελεσματική. Και πάντα θα θυμάμαι τους Κερκυραίους να πολιορκούνται από τον Βαραβαρόσσα, ενώ γαλλικές φρεγάτες του βασιλικού ναυτικού ναυλοχούσαν στην περίμετρο της πολιορκίας, μη και φανεί κανόνι να συνδράμει τους πολιορκημένους.
Ωστόσο, την ελλαδική χώρα την έκαμε ασφαλή ο Μαιζών και οι Φραντσέζοι του, διώχνοντας τον Μπραήμη. Κι όσο αύξαινε η ισχύς των Πρώσσων, είτα των Γερμανών στην Οθωμανική επικράτεια, η ελεύθερη Ελλάδα άρχισε να εμπιστεύεται Γάλλους οργανωτές του στρατού της και άλλα παρόμοια, πάντα υπό την ψιλή εποπτεία των Βρεττανών, που κρατούσαν μια ζωή στενά, διώρυγες και νησιά, μετά ή άνευ υφαλοκρηπίδας. Οι δε Γερμανοί αφέθηκαν επί δεκαετίες να οργανώνουν τους οθωμανούς και ήτανε μια ευχάριστη ανάπαυλα των στρατηγών τους. Αλλά στους Βαλκανικούς πολέμους, αρχικά, τα οχυρά των Γερμανών αξίζανε δυο πεντάρες! Και ο συσχετισμός δυνάμεων Ελλήνων και Τούρκων εκείνα τα χρόνια, ήταν δέκα φορές δυσμενέστερος απ΄όσο σήμερα.
Πατριώτες και γειτόνοι, και οι ανάμεσά σας φιλέλληνες: όποτε ακούω μπινελίκια για τον Ερτάν συγχίζομαι, διότι οι άλλοι μας φίλοι και σύμμαχοι, δεν τονε βρίζουν, παρά κάνουν δουλειές μαζί του. Κι εμείς, πρακτορίσκοι χαμερπείς παλαιών αντιλήψεων, νομίζουμε πως βρίζοντας την τουρκική επεκτατικότητα, τα μεμέτια θα κατουρηθούν. Μόνο ένα «θερμό επεισόδιο» νομίζουμε πως θα μας αναστηλώσει εμάς, που το 1974, ηττηθήκαμε στο πεδίο της κυπριακής μάχης επαισχύντως, αλλά δεν τιμωρήσαμε τους αυτουργούς εκείνης της ήττας, μήτε ο «φάκελος της Κύπρου» περιείχε κάτι περισσότερο από διαφημιστικά φυλλάδια και ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Μη μου επιχαίρετε άδοντες το άσμα «σήμερα έχει, αύριο δεν έχει» Μήτε σήμερα έχουμε, μήτε αύριο πρόκειται.