Land’s End

Όσο ο ιμάντας του Ρεύματος του Κόλπου με τη βόρεια προέκτασή του εξακολουθεί να κάνει το γύρο του Ατλαντικού από το νότο στο βορρά, στη συνέχεια βουτιά στα βαθιά και πίσω υποθαλασσίως, οι ακτές της Κορνουάλης θα διατηρούν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, μπασταρδεμένο, με κήπους φυτεμένους με γιούκα, ευφορβίες και αγαύες και στους δρόμους τις δεντροστοιχίες με τους φοίνικες.

Οι κάτοικοι εκεί καυχώνται αναφερόμενοι στο κλίμα. Υποτροπικό το αποκαλούν που γίνεται τροπικό στα νησιά του αρχιπελάγους Scilly, καμμιά τριανταριά μίλια από τη νοτιοδυτική μύτη των Βρετανικών Νήσων στο Land’s End. Τους αρέσει να μιλούν για την ηλιοφάνεια του τόπου.

Με την άμπωτη δεκάδες βγαίνουν στις παραλίες για να παίξουν με τα σκυλιά τους στην άμμο. Τα ζωντανά τρέχουν τρελαμένα από τον αέρα και τις θαλασσινές μυρωδιές, η μύτη τους χαμηλά στη λάσπη, αγχωμένα λες από την αναπόφευκτη επιστροφή της πλημμυρίδας.

Ζεστή γη, νότια της Ουαλίας. Αντιδιαμετρικά ο λαίλαπας της Νέας Νότιας Ουαλίας.