― Δεν χάθηκε η Χρυσή Αυγή. Απορροφήθηκε, όπως εκείνη η «Εθνική Παράταξις» του 1977.
― Η Νέα Δημοκρατία έφτασε στα όριά της και θα κυβερνήσει. Ελάχιστοι οι αποχίτες στις τάξεις της. Και βαρύ το κόστος αν επιχειρήσει συγχωνεύσεις με Βελόπουλο. Πρέπει να πορευτεί με τα δηλωμένα. Θα υποστεί στοχευμένο έξωθεν ροκάνισμα στελεχών, συστηματικό, κατά περίπτωση. Αν καθυστερήσει τα υπεσχημένα, κούνια που την κούναγε.
― Μονόδρομος για τον Σύριζα η μεταμόρφωσή του σε ΠΑΣΟΚ. Τα εργαλεία υπάρχουν, αλλά πρέπει να μεσολαβήσει η «εσωτερική τακτοποίηση» και εξηγώ: επιλεκτική στόχευση στελεχών στο Κινάλι, ανακάλυψη και παρότρυνση των δικών του αποχιτών, διαζύγιο και καταγγελία των ενδομπαχαλιστών, υπόγεια στήριξη στον Βαρουφάκη, παρά το αμοιβαίο ξεκατίνιασμα, μετατροπή των απέξω αριστεριστών σε συνιστώσα με στόχο την δημιουργία συνεργασιών, ώστε να φτιαχτεί ο κατά Σημίτη διπολικός οργασμός ανάμεσα σε Αυριανιστές και εκσυγχρονιστές. Ετοιμασία μετώπων: για το άσυλο, το πορτάκι της Στουρνάρη, μύθευση και μάγευση των Εξαρχείων ως Κριστιάνιας του Νότου. Αφαίρεση οδόντων με το πρόσχημα της περιδοντίτιδας για εγκατάσταση μασέλας ή βιταλίου.
«Πέθαναν οι ιδέες μας και μεις ακόμη ζουμε, ίσως για να κηδέψουμε και την αξιοπρέπεια». Κι όμως, το έγραψα στα δεκατέσσερα. Όταν με λέγαν ακόμη Παγκανέλ.