Έστω και μία

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ

Τις σελίδες μου όλες στον αέρα σκορπάω
μήπως, έστω και μία φτάσει, μέχρις εσένα
απαλά ως αδέσποτο κύκνου φτερό κι από
τύχη αγαθή στα δικά σου τα πόδια εμπρός
καταλήξει. Κι εκεί να κουρνιάσει για πάντα.