Υπήρξα υπάκουο παιδί και τακτικό. Θαμώνας μόνιμος, μιας
λύπης τρυφερής, το καταφύγιο απ’ τους ποικίλους διώκτες.
Εκείνο το κλειστό δωμάτιο, το μυστικό, δεν άνοιξε ποτέ του
χαμένο το κλειδί, από καιρό. Σκουριάσανε κι οι μεντεσέδες.